'Ze houden onvoorwaardelijk van me'
9
Meubelmaker Michiel Kwekkeboom (33)
uit 's-Heer Hendrikskinderen plaatste een
dubbele wand en dubbele deur in de schuur
en zie: een geluidsdichte orgelkamer.
Toen mijn vrouw en ik ons huis
in 's-Heer Hendrikskinderen
kochten, zat er al een dubbele
schuur bij. Het eerste deel is een
schuur zoals de meeste mensen die
hebben. Fietsen, wasmachine, je kent
het wel. Voor het tweede gedeelte
hadden we geen bestemming.
Tot ik zes jaar geleden op het idee
kwam om er een speciale ruimte
voor mijn passie van te maken. Al
van kinds af aan ben ik fanatiek met
muziek bezig. Ik ben begonnen met
orgel spelen. Op mijn elfde kwam de
piano in mijn leven. Dat vind ik het
allermooiste instrument dat er is. Ik
heb een tijdje wat minder gespeeld,
maar toen ik begin twintig was, is de
liefde weer opgebloeid.
Repeteren deed ik eerst in de
woonkamer. Nu is mijn vrouw Co-
rien net als ik een echte muzieklief
hebber, maar dat repeteren brengt
toch wel erg veel geluid met zich
mee. Ze was dan ook meteen
enthousiast over het idee om het
tweede gedeelte van de schuur om te
bouwen. De verbouwing heb ik voor
het grootste deel zelf gedaan.
Omdat ik meubelmaker van be
roep ben, ben ik gelukkig vrij handig
met dit soort dingen. Ik heb een dub
bele wand en dubbele deur geplaatst,
waardoor de ruimte volledig geluids
dicht is. Mijn buurman heeft me ge
holpen met de aanleg van elektrici
teit en verwarming. Mijn eerste pi
ano kocht ik toen ik nog in Haarlem
woonde. Daar heb ik voor mijn werk
twee jaartjes doorgebracht. Ik ben
begonnen met een elektrische piano,
maar al snel kocht ik een akoestische.
In het oude huis had ik nog geen
aparte ruimte voor mijn muziek.
Des te meer waardeer ik mijn eigen
plekje. Per week ben ik al gauw een
uurtje of acht in mijn 'hok' te vinden.
Het is niet ruim, maar groot genoeg
om mijn piano en orgel in kwijt te
kunnen. Sinds een jaar heb ik samen
Repeteren in de kamer
bracht wel erg veel
geluid met zich mee
met een vriendin een muziekgezel
schap: Duo Piacere. Zij speelt klarinet
en ik uiteraard piano. Het genre is
klassiek en dan met name de wat ro
mantische klassieke muziek. Repete
ren doen we vaak in mijn hok."
Platenspeler
„Een vrouw past natuurlijk niet hele
maal bij een mancave, maar het is er
nu eenmaal de ideale ruimte voor.
Mijn eigen vrouw komt hier niet
vaak. We maken regelmatig samen
muziek, maar dan oefenen we in de
woonkamer. Af en toe trek ik me te
rug om naar muziek te luisteren. Er
was gelukkig nog nét genoeg ruimte
voor een platenspeler. Als ik naar
muziek luister, is het toch vaak weer
klassieke muziek.
Toch ben ik vooral bezig met repe
teren. Ik ben ook betrokken bij ver
schillende muzikale initiatieven van
mijn kerk, zoals een gospelkoor. De
ruimte is voor mij perfect zoals hij nu
is. Ja, ik ben er volmaakt gelukkig
mee."
THIELY PINO, PIP EN POLLY
vrijdag 15 december 2017
Michiel
Kwekkeboom
is volmaakt
gelukkig tus
sen zijn elek
trische orgel
en piano.
FOTOMARCELLE
DAVIDSE
Achter de dubbele deur
Bas Dingenouts
—Michiel Kwekkeboom
Bij Thiely de Moor (58)
uit Eindhoven is het
nooit stil in huis, dankzij
de grijze roodstaart
Polly (14) en het
edelpapegaaienkoppel
Pino en Pip (beide 2).
„Het bijzondere aan pa
pegaaien is de interactie
die je met ze hebt. 's Och
tends vroeg klinkt het al:
'Goedemorgen, lekker ge
slapen?' Daar krijg je met
een goede zin van. Ik heb
altijd een drukke baan
gehad. Toen ik door ge
zondheidsproblemen
moest stoppen, dreigde ik
in een zwart gat te vallen.
Door mijn vogels voel ik
me nooit alleen. Ze zor
gen voor positiviteit en
houden onvoorwaardelijk
van mij. Als ze me zien,
roepen en fluiten ze van:
'hé, daar is ze weer'.
Twee tot drie keer per
dag gaat de kooi open,
zodat ze kunnen rondvlie
gen. Gaan ze naar mij,
dan vind ik dat leuk
omdat ze uit vrije bewe
ging komen. Blijven ze lie
ver zitten, dan is het ook
goed. Alle drie hebben ze
zo hun karakter. Pip en
Pino hebben ontzettend
mooie veren en maken
snel contact. Pino is een
allemansvriend, terwijl zijn
vrouwtje Pip zich meer op
haar mannetje richt dan
op de mens. Grijze rood
staarten zijn eenkennig
en klimmen niet zomaar
op de arm. Het zijn wel
grote praters.
Kleuren vinden pape
gaaien geweldig. De
kleinkinderen komen vaak
langs om met Lego te
spelen en dan pakken de
vogels ook bouwsteent
jes op."
—Nathalie Damen
