'Uithuisplaatsing Ryan
iMbl r-j t baJdsj/
4
ZORG KWETSBARE JONGEREN
Het gros van de gemeenten komt keurig uit met het
jeugdzorgbudget dat ze krijgen, blijkt uit eigen onderzoek.
Toch loopt de zorg voor kwetsbare jongeren met soms
grote psychische problemen lang niet overal op rolletjes.
Wat gaat er mis?
MOEDER CLAUDIA
Sinds 2015 zijn de gemeenten verant
woordelijk voor alle jeugdzorg. Van
(lichte) geestelijke en lichamelijke
handicaps tot pleegzorg, van autisti
sche kleuters tot suïcidale pubers. Ze
krijgen een zak geld en moeten daar
van de rekening betalen als wijkteams
of instellingen jongeren in psychische
nood behandelen.
Zorg voor gewone mensen regelen
in hun eigen wijk, dat wilden de libe
rale kabinetten onder Mark Rutte be
werkstelligen. Maar gemeenten zagen
de afgelopen jaren de aanvragen vooral
stijgen en de budgetten dalen. Vorig
jaar kregen 367.000 kinderen jeugd
hulp; bijna 11 procent van alle kinde
ren. Een jaar eerder waren dat er n.ooo
minder.
Eindhoven
komt 16
miljoen
tekort. We
weten niet
waardoor
Dus houden veel gemeenten op ver
schillende manieren de hand op de
knip. Zo moeten zorgverleners tegen
woordig elk dubbeltje verantwoorden,
worden de tarieven van de jeugdzorg
drastisch verlaagd of worden kinderen
weggehouden bij dure, specialistische
zorg.
Verschraling
Deze tactiek lijkt op korte termijn te
werken: 70 procent van de gemeenten
bleef de afgelopen drie jaar binnen de
lijntjes van het budget dat er was voor
jeugdhulp, blijkt uit onderzoek onder
210 gemeenten door onderzoeksplat-
form Investico, deze krant en de
Groene Amsterdammer. Probleem is
wel dat daardoor de zorg voor kwets
bare jongeren enorm verschraalt.
Professionals in de jeugdhulp klagen
steen en been dat ze te maken hebben
met budgetplafonds en daardoor soms
Claudia Evenboer (38) staat te ko
ken wanneer Ryan thuiskomt
van een middagje bioscoop met
zijn tante. „Nee, mama heeft
geen tijd om samen de fiets door
het donker naar de schuur te
brengen", zegt ze dan kalm. Maar
Ryan wil het nu. Hij stormt naar
binnen, smijt de pannen van het
vuur en duwt zijn moeder naar
buiten. Dit moet nu. Nu!
En zo gaat het bijna elke dag.
De gordel moet nü om. Die deur
moet nü dicht. Mama moet nü
kijken, zwaaien, lachen, aandacht
geven. Ryan is autistisch, heeft
een laag IQ, een taalachterstand
en slikt medicatie tegen woede
aanvallen.
„Soms ga ik de strijd aan, want
niet alles kan a la minute gebeu
ren, maar dan slaat hij door. Dan
gaat hij schoppen, slaan, bijten,
laat hij zijn broek zakken en plast
hij me onder. Hij heeft zelfs al
een paar keer met een keuken
mes staan zwaaien", vertelt
Evenboer.
Zoals haar zoontje daar nu zit
in de woonkamer, vrolijk ga-
mend met zijn vriendje en het
blauwe brilletje half van zijn
neus gegleden, ja dan is hij de
rust zelfde. En dat maakt haar
hulpvraag ingewikkeld, beseft ze.
Een jaar geleden klopte de al
leenstaande moeder aan bij de
gemeente Zwolle voor meer in
tensieve thuisbegeleiding voor
Ryan. „We konden een beroep
doen op vrijwilligersorganisaties,
maar die gaan een uurtje met
hem schommelen of puzzelen.
Dat is niet genoeg. Ik wil dat hij
leert omgaan met zijn emoties en
meer zelfredzaam wordt. De rust
moet terug in huis." Evenboer
heeft nog een puberdochter van
rs en een zoon van 23, die even
eens een autistische stoornis
heeft. De jongste zorgt voor de
grootste problemen. „Een logeer
huis dan, vroeg ik. Maar ook daar
had Ryan geen recht op. De ge
meente zei: we zijn geen oppas-
centrale. Uw ex-man en ouders
kunnen de zorg af en toe overne
men."
Belachelijk
Na tien maanden wachten heeft
Ryan sinds kort twee uur per
week een begeleider thuis. „Maar
dat was pas nadat de kinderpsy
chiater bij de gemeente aan de
bel trok. Dat is toch belachelijk?
Ik vroeg bijna een jaar geleden
exact hetzelfde."
Die klacht hoort de Neder
landse Vereniging voor Autisme
in het hele land, zegt woordvoer
der Joli Luijckx. „Ouders hebben
het gevoel dat ze niet worden ge
hoord. Die roep is sinds de de-
behandelstops moeten invoeren. De
wachtlijsten groeien weer. Een psy
choloog uit de provincie Groningen,
die anoniem wil blijven, geeft een
schrijnend voorbeeld van een jongere
met ernstige psychische problemen
die op een wachtlijst van zes weken
belandde. Ter overbrugging zou de
cliënt een lichtere vorm van hulp ont
vangen, maar ook hier is geen plek. De
jongere doet een poging tot zelf
moord. „Na behandeling in het zieken
huis moest de cliënt nog meer dan zes
weken wachten op hulp", bekritiseert
de psycholoog.
Ook ouders zien dat gemeenten te
rughoudend zijn om hun kind snel en
op de juiste plek te helpen, waardoor
psychische ziekten soms anderhalf
jaar voortwoekeren en zelfs crisissitu
aties opleveren zoals in Groningen.
En de gemeenten zelf constateren
dat ze vooral op de rem gaan staan om
dat ze totaal geen zicht hebben op hun
12 dagen Het
Werelderfgoed langs
de Adriatische kust
15 dagen
Byzantijnse rondreis
1 Bij Bolderman
aanbetalen niet verplicht!
10 dagen
Istrië Opatija/
Pittoresk Vrsar Istrië
10/12 dagen Eilanden
van Dalmatië/ Rondreis
Dalmatische kust
12 dagen
Makarska Rivièra en
Dubrovnik
10 dagen
Istrië en Slovenië,
Umag all-inclusive
woensdag 13 december 2017
Jeugdhulp
nieuwe stijl
is één groot
experiment
Edwin van der Aa
Hanneke van Houwelingen
Amsterdam
-Wethouder
Jannie Visscher
Door problemen in de jeugdzorg
komen ouders in de knel. Zo ook
Claudia Evenboer uit Zwolle die
de driftbuien van haar 9-jarige
zoontje soms niet meer aankan.
v.a. slechts
Drukfouten en prijswijzigingen voorbehouden.
Diverse vertrekdata 2018
Diverse vertrekdata 2018
Diverse vertrekdata 2018
Diverse vertrekdata 2018
Diverse vertrekdata 2018
Diverse vertrekdata 2018
