'ledereen is naar huis gestuurd'
Duiven meer dan oudemannetjessport
3
delen dat de bussen niet meer rij
den in een provincie waar zoveel
scholieren afhankelijk zijn van het
openbaar vervoer. Zeker niet als je
niet vertelt wanneer je denkt weer
te gaan rijden. Dit vraagt toch wel
enige regie en vandaag is niemand
opgestaan die de regie neemt."
Het is nu aan de individuele
scholen om te besluiten of lessen
door zouden gaan of niet. Vogel: „Er
liggen toch wel vragen open. Wie
geeft de doorslag? Moeten scholen
überhaupt wel opengaan bij code
oranje? Kun je blind varen op die
codes, want ik heb de indruk dat
met code rood de situatie te sterk in
neergezet."
Of er vanmorgen veel werknemers thuis zijn ge
bleven? Op het Provinciehuis staat het iedereen
vrij thuis te werken, zolang er geen afspraken
zijn, geef Luana Goetheer aan. „Wij zijn inge
richt op flexibel werken." Directeur Marinus
Schroevers van verzekeringsmaatschappij ZLM
lacht. Of zijn personeel thuis mag werken, om
dat het zo sneeuwt? Integendeel: „Juist bij dit
weer hebben we de volledige bezetting nodig,
omdat we dan veel schades verwachten. Maar als
mensen iets eerder weg willen, doen we er echt
niet moeilijk over", zegt Schroevers.
Yara, in Sluiskil, is alleen per auto te bereiken.
Rondom het bedrijf is dat geen probleem. Met
Rijkswaterstaat zijn goede afspraken gemaakt
over het schoonvegen van de toegangswegen,
geeft een medewerker aan. Tankwagens met ge
vaarlijke stoffen mogen bij dit weer sowieso niet
rijden. „Het valt hier reuze mee. Het is wel een
bende op de weg met die natte sneeuw. Er zijn
wat collega's die dingen telefonisch afhandelen
in verband met de sneeuw, maar verder geen bij
zonderheden", aldus woordvoerder Gunter
Gijsbrecht.
Bij Heerema in Nieuwdorp is het om vijf voor
twaalf uitgestorven. „Er is hier niemand meer
aanwezig", zegt de telefoniste die eenzaam de
wacht houdt. „Iedereen is naar huis gestuurd.
Vanwege de sneeuw, ja." En de sneeuw blijft
maar vallen. Erik van Oosten, woordvoerder van
Dow Benelux, kijkt even na het middaguur van
uit het raam op wat inmiddels een flinke laag
sneeuw is. „Vanmorgen zijn er minder mensen
op het werk gekomen. Rond lunchtijd hebben
we laten weten dat mensen maar beter op tijd
kunnen vertrekken. Voor hun eigen veiligheid."
Wat heeft de postduivensport ge
meen met de Bossche bol, fierljep
pen, straörijden, krulbollen en het
breien van Grolse wanten? Ze
staan, samen met nog ruim 8o tra
dities, allemaal op de Nederlandse
lijst van immaterieel erfgoed.
De postduivensport is sinds zon
dag de jongste toevoeging. „Dat is
heel belangrijk", zegt Rinus Laban
uit Tholen, sinds jaar en dag voor
zitter van de Postduivenafdeling
Zeeland'96. „Temeer omdat de dui
vensport in ledenaantal terug
loopt."
De erkenning past in de lande
lijke ontwikkeling. De Nederlandse
Postduivenhouders Organisatie
heeft het project GPS2021 in gang
gezet. Inzet is de traditie levend te
houden, maar tegelijkertijd de
sport te vernieuwen. „Er moet ook
ergens een museum worden inge
richt. Dat valt goed te vullen, want
de duivensport heeft een geschie
denis van vóór de jaartelling tot op
heden."
Landelijk zijn er nog zo'n 17.000
beoefenaars. „In Zeeland hadden
we twee jaar geleden nog 851 leden.
Begin dit jaar waren dat er 802. Op
1 februari 2018, de nieuwe peilda
tum, verwacht ik dat er weer een
kleine 50 minder zijn. Dat gaat vrij
hard."
Oude duivenmelkers haken af,
Het gaat om de kick
om de duiven thuis te
zien komen
nieuwe aanwas ontbreekt. De jeugd
laat het afweten. „Duivensport is
een oudemannetjessport, denken
ze", zegt Laban. „Tegenwoordig
hebben ze allemaal computers,
iPad, telefoon, noem maar op. En ze
zitten op twee, drie verenigingen.
Hun week is al goedgevuld."
De duivensport is arbeidsinten
sief. „Je stopt er nogal wat tijd in en
het is ook niet zo goedkoop, als je
echt mee wil spelen. Voor appara
tuur ben je al gauw 1.000 euro
kwijt. En een hok maakte je vroeger
van kachelhout, maar die tijd is ook
voorbij."
De passie van duivenhouders is
groot, weet Laban. „Voor velen gaat
het toch om de kick om eens in de
week de duiven thuis te zien ko
men. Als je er tien meegeeft, pro
beer je te voorspellen wie eerste,
tweede en derde zullen zijn. Daar
naast gaat het ook om het sociale as
pect: de gezelligheid en kameraad
schap."
Zelf heeft hij onlangs afscheid
moeten nemen van zijn duiven. „Ik
heb het vanaf mijn elfde jaar gedaan
en had er inmiddels 60 jaar opzit
ten. Twee maanden geleden ben ik
verhuisd naar een kleinere woning,
zonder tuin. Mijn gezondheid
speelde me ook parten. Ik
k heb dus geen duiven
meer. Dat is even wen-
k nen, maar gelukkig heb
ik er naartoe kunnen
werken."
dinsdag 12 december 2017
regisseur in de sneeuw
Rond het middaguur staan naar huis gestuurde leerlingen bij de bushalte in Goes: rijdt de bus nu wel of niet? fotomarcelledavidse
Maandag: gestaag valt de sneeuw. Zeeland
verdwijnt onder een wit, donzig laagje. Voor
de verandering eens geen sneeuw die direct
in prut verandert, maar een écht, verkeers-
ontwrichtend pak.
Ondine van der Vleuten
Vlissingen
De duivensport is nu officieel
'immaterieel erfgoed', een be
langrijke stap om de traditie in
ere te houden. Dat is hard nodig,
want ook in Zeeland loopt het
aantal duivenhouders snel
terug.
Rolf Bosboom
Tholen
-Rinus Laban
