2017» 17
8
17 in 17 momenten
Terreur Barcelona
momenten
Flaneren en onbekommerd genieten van droomstad
Barcelona lukt maar moeizaam op de Ramblas. De
zichtbare wonden van de aanslag op 17 augustus zijn
weggehaald. Maar het feest van het leven is stiller dan ooit.
tv* *^3
l>öv
II
Julian
Cadman,
pas 7 jaar, zou
bruidsjongen
zijn. Nu is
hij dood
gekomen om erover te berichten. Nu
weten veel meer mensen wat Catalo-
nië is.
Silvina Pereyra wist dat al. De 40-
jarige Argentijnse woonde er sinds
tien jaar. Ze maakte 's avonds laat en
's nachts de populaire Boqueria-
markt schoon. Ze woonde in een zij
straat van de Ramblas, en kwam er
die middag van augustus net op het
verkeerde moment. Ze was het enige
dodelijke slachtoffer dat uit Barce
lona zelf kwam.
Zij is het wrange bewijs dat de
Ramblas er vooral voor de toeristen
is. Maar nu, in december, zijn er in
Er staan geen betonblok
ken aan het begin van
de Ramblas. Wel twee
politiebusjes die aan
weerszijden van de
brede trap naar de on
dergrondse metro de
weg versperren voor andere voertui
gen. Het is rustig, half december.
Weinig toeristen. Bij lange na niet de
300.000 mensen die op een lange zo
merse dag over de Ramblas flaneren.
Zoals Bruno Gulotta, op 17 augus
tus. Wegkomen kon de 35-jarige Ita
liaan niet meer, tussen de mensen
massa, met zijn zoontje van 6 aan de
hand. Wel kon hij Alessandro nog
met zijn lichaam beschermen tegen
het aanstormende bestelbusje dat
over de voetgangerspromenade zig
zagde. Bruno kwam om, zijn zoon
bleef in leven.
De platanen zijn al hun blad bijna
kwijtgeraakt, ook in Barcelona is de
winter in aantocht. Hier, aan het be
gin, bij het centrale Plaqa de Catalu-
nya, is de Ramblas nog redelijk breed.
Slechts kranten- en souvenirkiosken
zorgen voor versmallingen. Ze verko
pen modedingen die 'Spinning
Dream Catchers' heten. Voor velen
is Barcelona de gedroomde stad. Of
was het.
Zoals voor Carmen Lopardo. 80
was ze, en ze had vanuit Buenos Ai
res een groepsreis geboekt. Net aan
gekomen na een vlucht van veertien
uur ging ze wandelen, op 17 augustus
tegen vijf uur 's middags. Haar reisge
noten zouden haar nooit meer terug
zien.
oude mensen van de stad die hier
vaak een babbeltje komen maken of
de passerende massa aanschouwen,
zijn thuisgebleven. Het is fris. Straks
gaat de kerstverlichting aan. Die be
staat uit oplichtende silhouetten van
vogels op de takken van de platanen.
De eerste twee vogels zijn vredesdui
ven met een groen takje in de bek.
Een definitief monument zal vol
gend jaar een plek krijgen, voor alle
slachtoffers van de aanslag.
Zoals voor Paco López, van 57, en zijn
3-jarige achterneefje Xavi. Ze waren
vanuit het voorstadje Rubi in de ha
ven geweest, hadden een kleine
rondvaart gemaakt. Op de weg terug
duwde Paco de kinderwagen met het
vrolijke jochie voort toen hij de witte
bus voor zich zag opdoemen. Ze
overleden beiden, voor de ogen van
hun vrouw, en moeder, en zusje.
Aan een lantaarnpaal hangt een
verkiezingsaffiche. 'Puigdemont,
onze president'. Het leven is doorge
gaan, in Barcelona. Sneller dan ver
wacht, eigenlijk. Al bijna drie maan
den gaat het niet meer over de aan
slag, maar over politiek. Over onaf
hankelijkheid. De tv-beelden van
agenten die Catalaanse kiezers met
de wapenstok bij illegale stembussen
wegsloegen lijken een grotere en
vooral langduriger impact te hebben
dan die van gedode mensen op de
Ramblas.
Zoals Julian Cadman. Op een vre
selijke foto, kort na de aanslag, lag hij
voorover op de grond, in zijn spij
kershorts en witte T-shirt. Een Paki
staanse winkelier ontfermde zich
over hem. Politieagenten liepen ver
dwaasd rond. Julian was 7 jaar, hele
maal over vanuit Sydney voor een
bruiloft. Hij zou bruidsjongen zijn.
Nu was hij dood. Zijn moeder be
wusteloos, zwaargewond.
Misschien wisten zij niet eens dat
zij in de hoofdstad waren van een re
gio die Catalonië heet. Wat dat be
treft heeft de doodgelopen race naar
de onafhankelijkheid de streek wel
op de wereldkaart gezet. Media zijn
massaal naar Barcelona en omgeving
maandag 11 december 2017
Het jaar is bijna voorbij. Net voordat het 2018 wordt, belichten onze verslaggevers
nog één keer de grote nieuwszaken van 2017.
9-12: Nouri
vandaag:
Terroristen zaaien
op 17 augustus
dood en verderf
in Barcelona, de
stad die iedereen
verbroedert.
morgen: Sint-
Maarten, het eiland
dat bezweek onder
orkaan Irma
De Ramblas
huilt in stilte
Eén dag na de aan
slag stroomt de Ram
blas vol. „Wij zijn niet
bang", galmt het.
FOTOZUMAPRESS
Edwin Winkels
Barcelona
De stoelen aan het begin van de
Ramblas zijn vrijwel onbezet. De
Agenten schieten een slachtoffer
ijlings te hulp.
Het hoofd
verborgen in de
handen, ogen
beschermend
die niets meer
kunnen verdra
gen van de ver
schrikkingen op
de Ramblas. Er
is niemand die
dit zinloze leed
kan bevatten.
