M
'Laten we zwemmen leuk maken'
'Ik dacht dat ik op
water kon lopen'
8
BP
De zenuwen, het
maffe gevoel
van met kleren
aan het water in:
wie herinnert zich
het afzwemmen
niet? Morgen krijgt
een kind het
vijftien miljoenste
zwemdiploma.
-
Water genoeg in
Nederland, al
duizenden ja
ren. Maar aan
het einde van
de t9e eeuw kwamen er ook
echte zwembaden en dus ook
een Nederlandse Zwem Bond.
Vijfjaar na de oprichting, in
1892, gaf die organisatie voor het
eerst een zwemdiploma uit; 125
jaar geleden dus.
Pieter van Vollenhoven reikt
morgen in Nieuwegein het vijf
tien miljoenste zwemdiploma
uit. Het is zo'n moment uit het
begin van het leven dat je nooit
meer vergeet. De zenuwen, de
kleren die vastplakken aan je
bibberende lijf, de trotse familie,
de beloofde pannenkoek die je al
bijna kunt ruiken.
Anders dan in 1892 moeten de
kinderen die nu afzwemmen
door een gat zwemmen. Bijna fi
losofisch noemt olympische
zwemkampioen Pieter van den
Hoogenband dat het 'eerste
point of no return dat je in je le
ven tegenkomt'. Deze krant
vraagt hem, Erica Terpstra, Van
Vollenhoven en de moeder van
Lynn Kannegieter (die net is af
gezwommen) hun gevoelens bij
het zwemdiploma.
Maar: het diploma dat Van
Vollenhoven uitreikt, is niet de
vijftien miljoenste sinds 1892.
Tot 1984 was het een ratjetoe
aan diploma's en certificaten. In
dat jaar reikte prins Bernhard,
Van Vollenhovens schoonvader,
het eerste diploma uit aan de
Suzanne Matser(toen 6).
woensdag 6 december 2017
Jeroen Schmale
Nieuwegein
Pieter van den
Hoogenband
(39, voormalig
zwemmer, drie
voudig olym
pisch kampioen)
11\ A ijn eer
ste di
ploma is
in mijn leven ook
het belangrijkste
gebleken. Ik
zwom af in het
Maastrichtse
zwembad Dous-
berg. Toen ik 4
was, haalde ik
mijn A en B al en
ik ben doorge
gaan tot het D-di-
ploma. Dat was
paars. In die tijd
spelde je al je di
ploma's nog op je
zwembroekje. Na
mijn vierde keer
afzwemmen
paste er echt
niets meer bij.
Wat me ook nog
bijstaat is de
trots die je voelt
bij je familieleden.
En dat gat waar
je doorheen
moet. De eerste
keer dat je een
point of no return
op je pad tegen
komt, dat is een
enorme confron
tatie. Er zullen er
nog wel een paar
volgen, maar dat
weet je dan nog
niet. Ik heb vier
kinderen en die
verzuchtten na
het behalen van
hun zwemdiplo
ma's: nu kunnen
we eindelijk aan
echte, leuke
sport doen. Twee
zitten op voetbal,
de anderen op
hockey. Dat deed
me natuurlijk wel
verdriet. Mis
schien kunnen
we het uitreiken
van het vijftien
miljoenste di
ploma aangrijpen
om het hele feno
meen een impuls
te geven. Laten
we zwemmen
weer leuk maken
voor kinderen,
met spelelemen
ten zorgen dat
het plezier terug
keert. Het is erg
jammer dat zo
weinig kinderen
doorgaan met
zwemmen als ze
niet meer verdrin
ken. Zwemmen is
veel meer dan
dat."
Erica Terpstra
(74, voormalig top-
zwemster, politicus
en sportbestuurder)
k heb geen enkel
zwemdiploma. Ik
heb in mijn jeugd
in Indonesië leren
zwemmen, maar daar werden geen di
ploma's vergeven. Zwemles was wel
hard nodig, want op de boot naar Indo
nesië ben ik bijna verdronken. Ik was
4, 5 jaar en dacht dat ik op water kon
lopen. In het zwembad ging ik kopje
onder en moest ik worden gered. Och,
ik herinner me het zwemmen in Indone
sië goed. Iedere dag, heerlijk. Toen we
terugkeerden naar Den Haag was ik een
tenger, iel meisje. De huisarts zei tegen
m'n ouders: 'Laat haar gaan zwemmen,
daar wordt ze steviger van'. Nou, dat
klopt hoor. Toen bleek dat ik talent had
en ben ik er verder mee gegaan."
