Plof krakers vertoeven opvallend graag op een Duits vakantiepark 14 Ziekenhuis Bernhoven in Uden behandelt extreme huilbaby's sinds kort héél anders. Niet meer vanuit het idee dat er iets medisch aan de hand moet zijn, maar vanuit de gedachte dat deze baby's heimwee naar de baarmoeder hebben. Een huilbaby, gek kun je ervan wor den. Dag en nacht blijft je kindje hui len. Ja, ook tijdens het kraambezoek, terwijl je zo graag trots je tevreden baby wilde laten zien. Niets helpt. Dragen, wiegen, andere voeding, me dicijnen tegen reflux, verduistering van de ramen, muisstil op kousenvoe ten in huis rondlopen. Als een baby maar blijft huilen, dan móet er toch wel iets medisch aan de hand zijn? Niets is minder waar, zo blijkt. Ten minste, mééstal. Een proefin zieken huis Bernhoven met een nieuwe 'be handeling' van huilbaby's laat zien dat het goed is om niet meer zo te fo cussen op een mogelijk lichamelijke oorzaak. De proefis in samenwerking met de GGD en een aantal huisartsen opgezet en de resultaten zijn specta culair. Werden extreme huilbaby's eerder opgenomen in het ziekenhuis, nu is dat bij de zestig kinderen die Bernho ven volgens de nieuwe methode be handelde geen enkele keer nodig ge weest. Kinderarts Susanne Schellekens: „We doen eerst een medisch onder zoek. Als daaruit blijkt dat er geen medische oorzaak is - en dat is in de meeste gevallen zo - dan komen de ouders bij een verpleegkundige of pedagogisch medewerker. Zij leggen de Karpmethode uit. De Ameri kaanse kinderarts Harvey Karp ont wikkelde die methode. Hierbij wordt de baarmoeder zoveel mogelijk nage bootst, vandaar dat het stappenplan alleen in de eerste drie maanden werkt. Volgens Karp is een baby bij de geboorte eigenlijk nog niet klaar voor de buitenwereld, we noemen dat het ontbrekende vierde trimester. ]e moet er dus voor zorgen dat het voelt alsof het kind nog veilig in de buik zit. Onderdelen van de methode zijn inbakeren, wiegen alsof het nog in je buik meedeint, luid 'sssssshh' in Volgens Karp is een baby bij de geboorte nog niet klaar voor de buitenwereld het oor zeggen, omdat dat op het rui sen van het bloed lijkt, en een speen geven." Zo simpel is het dus, stelt Schelle kens. Maar waarom adviseren kinder artsen dit dan niet al veel langer? Schellekens: „Wij artsen zijn toch vooral gericht op een medische oor zaak. En ouders willen dat er iets ge daan wordt. Toch voelden wij hier al een tijd dat onze aanpak gewoon niet werkte." Wat de doorslag gaf om deze nieuwe methode te proberen? Ze lacht: „Toevallig hadden mijn collega Inge Blokzijl en ik zelf ook allebei een huilbaby. We weten hoe wanhopig je daarvan kunt worden. Mijn zoontje heeft acht weken aan één stuk door gehuild. Toch hebben mijn man en ik niets medisch gedaan en is het vanzelf overgegaan. Ik besef dat veel ouders dat niet durven. Juist vanwege mijn ervaring hier in Bernhoven weet ik dat er bijna nooit een medische oor zaak is, daarom durfden wij dat aan." Juist daarom is het belangrijk dat kinderartsen de methode promoten, stelt Schellekens: „Als een arts het zegt, krijgen ouders meer het vertrou wen dat dit echt is wat ze moeten doen. Ze worden dan minder heen en weer geslingerd tussen allerlei advie zen van mensen om hen heen." WANHOOP 'Het was echt krijsend huilen, zeven uur per dag' „Het grootste deel van deze krakers komt uit de regio Amsterdam en Utrecht. Midden-Nederland is het gebied dat ze goed kennen en waar ze dus makkelijker met minder ri sico in kunnen opereren dan in an dere streken van het land", zegt Cy- rille Fijnaut, criminoloog en hoog leraar rechtsvergelijking. Via de snelweg Ai reizen de kra kers ook graag naar Oost-Neder land of Duitsland. „Wat dan wel voorkomt, is dat Nederlandse kra kers op Duits grondgebied - op een vakantiepark - een huisje huren. Daarvandaan gaan ze op pad. Ze plegen kraken in Nederland en Duitsland. Dan verminderen ze het De pinautomaten in Duitsland zijn minder goed beveiligd dan de Nederlandse risico dat ze al op de Ai of zo wor den onderschept en kunnen ze sneller ergens in de buurt van Oost- Nederland onderduiken na een kraak." Het ligt voor de hand dat de Nederlandse bendes Duitse hand langers hebben. „Bijvoorbeeld Duitsers die voor hen een vakantie huisje huren; als ze het zelf doen, valt het te veel op", stelt Fijnaut. De Nederlandse groepen ploffen en kraken al een paar jaar op Duits grondgebied. „Omdat je daar veel pinautomaten hebt en deze veel minder beveiligd zijn dan de Ne derlandse pinautomaten. De kra kers noemden de Duitse automa ten soms blikjes. Door schade en schande wijs geworden, voeren de Duitse banken nu ook de beveili ging op." Toch worden maar relatief weinig krakers gepakt. „Waarom dit zo moeilijk is? Het gaat hier om gewelddadige beroepsmisdaad die alleen met omvangrijk, indringend, langdurig landelijk en grensover schrijdend recherchewerk valt te stoppen. De vraag is of de Nationale Politie de mensen en middelen heeft om dit te doen." dinsdag 5 december 2017 Een huilbaby? Gewoon hard sissen GO Lieke Mulder Uden -Susanne Schellekens, kinderarts Lucy en Bart, de ouders van de drie maanden oude Lucas (niet zijn echte naam) konden het maar moeilijk aanzien dat hij zo moest huilen. Lucy: „Wat Lucas deed, was echt krijsend huilen. En dat zes, zeven uur per dag. Je voelt zo'n machteloosheid, wilt hem zo graag helpen. Hij had volgens ons echt pijn. De arts zei dat we hem rust en regel maat moesten geven. Ze zei den dat hij overprikkeld was, en dat was ook zo. Je komt in een vicieuze cirkel terecht. Lucas had last van reflux en daar kregen we medicijnen voor. Dat hielp even. Daarnaast heeft hij een koemelkallergie en was de bevalling zwaar. Dus daar zochten we de oorzaak." Toch waren ze positief toen de kinderarts vroeg of ze inte resse hadden in het Happiest Baby-programma, zoals Bern hoven de Karpmethode noemt. „Je probeert alles. En echt, we hebben veel aan de tips gehad." Lucas, die net wakker is, jammert een beetje. „Dit is niets bij het krijsen dat we ken den." En 'ssshh'-sussend vol gens de Karpmethode weet Lucy hem direct rustig te krij gen. „Het sussen werkt echt. Het lijkt op het ruisen van je bloed. Wat ook goed werkt: de radio hard op de ruisstand zet ten." Ja, ze waren blij met de tips, maar hebben toch ook een punt van kritiek: „We denken dat het bij onze Lucas een combinatie van factoren was. We kwamen er onlangs achter dat Lucas erge spruw heeft, een schimmel in zijn mond. Dat had hij waarschijnlijk al veel langer en dat hebben ze echt gemist in het ziekenhuis. Daar heeft hij vast pijn van gehad. Dus, ja, het is heel goed om die nieuwe methode te gebruiken, maar je moet toch óók goed naar een medische oorzaak kijken." De ramkraak in het Overijsselse Gramsbergen afgelopen week einde is het voorlopige diepte punt in de jacht van criminelen op cash uit pinautomaten. Oost- Nederland en Flevoland zijn po pulair. Hoe komt dat? André Valkeman Gramsbergen De ravage na de kraak in Gramsbergen was enorm, fotoanp/ginopress

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 14