Plof krakers vertoeven opvallend
graag op een Duits vakantiepark
14
Ziekenhuis Bernhoven in Uden behandelt extreme huilbaby's
sinds kort héél anders. Niet meer vanuit het idee dat er iets medisch
aan de hand moet zijn, maar vanuit de gedachte dat deze baby's
heimwee naar de baarmoeder hebben.
Een huilbaby, gek kun je ervan wor
den. Dag en nacht blijft je kindje hui
len. Ja, ook tijdens het kraambezoek,
terwijl je zo graag trots je tevreden
baby wilde laten zien. Niets helpt.
Dragen, wiegen, andere voeding, me
dicijnen tegen reflux, verduistering
van de ramen, muisstil op kousenvoe
ten in huis rondlopen. Als een baby
maar blijft huilen, dan móet er toch
wel iets medisch aan de hand zijn?
Niets is minder waar, zo blijkt. Ten
minste, mééstal. Een proefin zieken
huis Bernhoven met een nieuwe 'be
handeling' van huilbaby's laat zien
dat het goed is om niet meer zo te fo
cussen op een mogelijk lichamelijke
oorzaak. De proefis in samenwerking
met de GGD en een aantal huisartsen
opgezet en de resultaten zijn specta
culair.
Werden extreme huilbaby's eerder
opgenomen in het ziekenhuis, nu is
dat bij de zestig kinderen die Bernho
ven volgens de nieuwe methode be
handelde geen enkele keer nodig ge
weest.
Kinderarts Susanne Schellekens:
„We doen eerst een medisch onder
zoek. Als daaruit blijkt dat er geen
medische oorzaak is - en dat is in de
meeste gevallen zo - dan komen de
ouders bij een verpleegkundige of
pedagogisch medewerker. Zij leggen
de Karpmethode uit. De Ameri
kaanse kinderarts Harvey Karp ont
wikkelde die methode. Hierbij wordt
de baarmoeder zoveel mogelijk nage
bootst, vandaar dat het stappenplan
alleen in de eerste drie maanden
werkt. Volgens Karp is een baby bij
de geboorte eigenlijk nog niet klaar
voor de buitenwereld, we noemen
dat het ontbrekende vierde trimester.
]e moet er dus voor zorgen dat het
voelt alsof het kind nog veilig in de
buik zit. Onderdelen van de methode
zijn inbakeren, wiegen alsof het nog
in je buik meedeint, luid 'sssssshh' in
Volgens Karp is
een baby bij
de geboorte
nog niet klaar
voor de
buitenwereld
het oor zeggen, omdat dat op het rui
sen van het bloed lijkt, en een speen
geven."
Zo simpel is het dus, stelt Schelle
kens. Maar waarom adviseren kinder
artsen dit dan niet al veel langer?
Schellekens: „Wij artsen zijn toch
vooral gericht op een medische oor
zaak. En ouders willen dat er iets ge
daan wordt. Toch voelden wij hier al
een tijd dat onze aanpak gewoon niet
werkte."
Wat de doorslag gaf om deze
nieuwe methode te proberen? Ze
lacht: „Toevallig hadden mijn collega
Inge Blokzijl en ik zelf ook allebei een
huilbaby. We weten hoe wanhopig je
daarvan kunt worden. Mijn zoontje
heeft acht weken aan één stuk door
gehuild. Toch hebben mijn man en ik
niets medisch gedaan en is het vanzelf
overgegaan. Ik besef dat veel ouders
dat niet durven. Juist vanwege mijn
ervaring hier in Bernhoven weet ik
dat er bijna nooit een medische oor
zaak is, daarom durfden wij dat aan."
Juist daarom is het belangrijk dat
kinderartsen de methode promoten,
stelt Schellekens: „Als een arts het
zegt, krijgen ouders meer het vertrou
wen dat dit echt is wat ze moeten
doen. Ze worden dan minder heen en
weer geslingerd tussen allerlei advie
zen van mensen om hen heen."
WANHOOP
'Het was echt
krijsend huilen,
zeven uur per dag'
„Het grootste deel van deze krakers
komt uit de regio Amsterdam en
Utrecht. Midden-Nederland is het
gebied dat ze goed kennen en waar
ze dus makkelijker met minder ri
sico in kunnen opereren dan in an
dere streken van het land", zegt Cy-
rille Fijnaut, criminoloog en hoog
leraar rechtsvergelijking.
Via de snelweg Ai reizen de kra
kers ook graag naar Oost-Neder
land of Duitsland. „Wat dan wel
voorkomt, is dat Nederlandse kra
kers op Duits grondgebied - op een
vakantiepark - een huisje huren.
Daarvandaan gaan ze op pad. Ze
plegen kraken in Nederland en
Duitsland. Dan verminderen ze het
De pinautomaten in
Duitsland zijn minder
goed beveiligd dan
de Nederlandse
risico dat ze al op de Ai of zo wor
den onderschept en kunnen ze
sneller ergens in de buurt van Oost-
Nederland onderduiken na een
kraak." Het ligt voor de hand dat de
Nederlandse bendes Duitse hand
langers hebben. „Bijvoorbeeld
Duitsers die voor hen een vakantie
huisje huren; als ze het zelf doen,
valt het te veel op", stelt Fijnaut.
De Nederlandse groepen ploffen
en kraken al een paar jaar op Duits
grondgebied. „Omdat je daar veel
pinautomaten hebt en deze veel
minder beveiligd zijn dan de Ne
derlandse pinautomaten. De kra
kers noemden de Duitse automa
ten soms blikjes. Door schade en
schande wijs geworden, voeren de
Duitse banken nu ook de beveili
ging op." Toch worden maar relatief
weinig krakers gepakt. „Waarom
dit zo moeilijk is? Het gaat hier om
gewelddadige beroepsmisdaad die
alleen met omvangrijk, indringend,
langdurig landelijk en grensover
schrijdend recherchewerk valt te
stoppen. De vraag is of de Nationale
Politie de mensen en middelen
heeft om dit te doen."
dinsdag 5 december 2017
Een huilbaby?
Gewoon hard sissen
GO
Lieke Mulder
Uden
-Susanne Schellekens,
kinderarts
Lucy en Bart, de ouders van
de drie maanden oude Lucas
(niet zijn echte naam) konden
het maar moeilijk aanzien dat
hij zo moest huilen.
Lucy: „Wat Lucas deed, was
echt krijsend huilen. En dat
zes, zeven uur per dag. Je
voelt zo'n machteloosheid, wilt
hem zo graag helpen. Hij had
volgens ons echt pijn. De arts
zei dat we hem rust en regel
maat moesten geven. Ze zei
den dat hij overprikkeld was,
en dat was ook zo. Je komt in
een vicieuze cirkel terecht.
Lucas had last van reflux en
daar kregen we medicijnen
voor. Dat hielp even. Daarnaast
heeft hij een koemelkallergie
en was de bevalling zwaar. Dus
daar zochten we de oorzaak."
Toch waren ze positief toen de
kinderarts vroeg of ze inte
resse hadden in het Happiest
Baby-programma, zoals Bern
hoven de Karpmethode noemt.
„Je probeert alles. En echt, we
hebben veel aan de tips
gehad." Lucas, die net wakker
is, jammert een beetje. „Dit is
niets bij het krijsen dat we ken
den." En 'ssshh'-sussend vol
gens de Karpmethode weet
Lucy hem direct rustig te krij
gen. „Het sussen werkt echt.
Het lijkt op het ruisen van je
bloed. Wat ook goed werkt: de
radio hard op de ruisstand zet
ten."
Ja, ze waren blij met de tips,
maar hebben toch ook een
punt van kritiek: „We denken
dat het bij onze Lucas een
combinatie van factoren was.
We kwamen er onlangs achter
dat Lucas erge spruw heeft,
een schimmel in zijn mond. Dat
had hij waarschijnlijk al veel
langer en dat hebben ze echt
gemist in het ziekenhuis. Daar
heeft hij vast pijn van gehad.
Dus, ja, het is heel goed om die
nieuwe methode te gebruiken,
maar je moet toch óók goed
naar een medische oorzaak
kijken."
De ramkraak in het Overijsselse
Gramsbergen afgelopen week
einde is het voorlopige diepte
punt in de jacht van criminelen
op cash uit pinautomaten. Oost-
Nederland en Flevoland zijn po
pulair. Hoe komt dat?
André Valkeman
Gramsbergen
De ravage na de kraak in Gramsbergen was enorm, fotoanp/ginopress