om aandacht
er niks in de krant Ego dingetje
Nergens een yOf'Q 11 Q j
wrok en (zelf)haat nog langer op afstand
te houden. Dan voelt het ineens als een
persoonlijke afwijzing. Dat familie en
vrienden opgewekt blijven informeren
waar die recensies nou toch blijven,
maakt het er niet beter op. Voor mijn
moeder op vakantie ging, verzocht ze mij
'alle recensies' te bewaren. Ik probeerde
haar enthousiasme, waarin voorbarige
moederlijke trots doorklonk, nog wat
ego is kwetsbaarder dan dat
van een schrijver met een nieuw boek
te temperen. Maar toen ze terugkwam,
zag ik de teleurstelling in haar ogen.
Schrijvers hebben een moeizame rela
tie met recensenten. We haten ze als we
menen dat ze onze geesteskinderen uit
gemakzucht of zelfs kwaadaardigheid
tekort doen. En dat vinden we al snel.
Geen ego is kwetsbaarder dan dat van
een schrijver met een nieuw boek. Zelfs
Boeddha zou het te kwaad krijgen als zijn
zielenroerselen na anderhalfjaar ploete
ren aan de schrijftafel in een stukkie van
een paar honderd woorden worden neer
gesabeld. Tegelijkertijd kunnen schrijvers
niet zonder hun kwelgeesten. Want er is
een ding erger dan een slechte recensie,
en dat is géén recensie.
Nou heeft niemand recht op een be
spreking in de krant. Jaarlijks verschijnen
er ruim tweehonderd nieuwe, Neder
landse romans. Dat daar een selectie uit
wordt gemaakt, is voor de (kranten)lezer
een zegen. Tegelijk moet je constateren
dat het territorium waarop die twee
honderd elkaar bevechten, steeds verder
wordt ingeperkt. Op de paar pagina's die
deze krant wekelijks voor boeken uit
trekt, moeten Nederlandse romans con
curreren met thrillers, kinderboeken,
buitenlands werk en non-fictie. Ze moe
ten om aandacht knokken met verslaafde
voetballers, hoererende
wielrenners, gangsters, de
hervonden
incesther-
inneringen
van Griet Op de Beeck en de kinderporno
van Charlotte Mutsaers. De dictatuur van
de (auto)biografie is genadeloos.
Voor de verliezers resten er kruimels
genadebrood. Zoals een vernederend
stuk in je eigen krant over hoe het voelt
om niet gerecenseerd te worden. Maar die
vijf sterren in deze krant voor Tot bloed op
het droge pakt niemand mij meer af. 41
STERRENSTOF
Geen
magazine 17
BRRRRR
Russische winter
verhalen met heel
veel sneeuw en
ander ijskoud
ongemak. (Van
Oorschot, €20)
UIT DE KOU
In Winternacht van
Suzanne Vermeer
raakt Karin ter Duin
betrokken bij een
verdwijning in Ca
nada. (Bruna, €15)
KILLE SFEER
Tess en haar
nieuwe collega's
raken ingesneeuwd
in hun chalet. Thril
ler van Kiki van Dijk.
(Xander, €5)
op""1"
ijskoude"
IJZIG
In Op een heldere,
ijskoude ochtend in
januari bereikt een
wolf Duitsland via
een bevroren rivier.
(Ambo Anthos, €19)
Tot bloed op het droge
verscheen bij uitgeverij
Lebowski (€22).
