1 Column f
Nieuwe Liefde eet voor het eerst mee
met Monica en haar dochters.
AAN HET EIND
IS ZELFS SPRAKE
VAN IETS DAT
LIJKT OP EEN
KNUFFEL
Eet eens netjes met je mond
dicht. Was het leuk op school?
Hoe gaat het met de nieuwe juf?
Nee, niet gillen. Brengen jullie
even de borden naar achter?
Rustig naar boven nu en douchen, ik kom
er zo aan.
Nieuwe Liefde zit voor het eerst bij ons
aan tafel en ik doe heel hard m'n best om
te laten zien wat een goede moeder ik
ben en hoe leuk mijn kinderen zijn. Van
die kinderen die echt geen belemmering
zullen vormen voor de rest van onze rela
tie. En tegelijkertijd peil ik constant de
meisjes. Is het te veel voor ze? Vinden ze
hem leuk? Is het te vroeg na de scheiding?
Tot nu toe zaten we samen lekker in
onze bubbel, Nieuwe Liefde en ik. Als we
samen waren, waren we samen. Alle tijd
voor elkaar, lekker uitslapen, wandelen,
kletsen, eten. Geen verantwoordelijk
heden. Maar dat is natuurlijk niet het
echte leven. Het echte leven woont bij
mij thuis in de vorm van twee kleine
meisjes. Willen Nieuwe Liefde en ik
vooruit, dan moeten zij deel worden van
onze bubbel.
De eerste kennismaking was een
zachte landing in de Efteling. Mijn moe
der was ook mee. Voor de gezelligheid,
maar ook voor de goedkeuring. Als oma
het normaal vond dat Nieuwe Liefde erbij
was, dan zouden de meisjes dat vast ook
vinden. Dat lukte inderdaad aardig. Afge
leid door het Schip, snoep en de Baron,
vonden ze sowieso alles best. Oudste
Dochter was wat afhoudend, maar Jong
ste Dochter wilde Nieuwe Liefde zelfs al
een handje geven. Als ik dan aan de an
dere kant ging lopen, konden wij haar
mooi samen omhoog zwiepen. Die
kleine weet wel hoe ze voor zichzelf moet
zorgen.
Er was ook al wat emotie. We hadden
Nieuwe Liefde nog niet afgezet of Jongste
Dochter zei: 'Ik wil geen nieuwe papa'.
Daar had ik op gerekend. 'Je krijgt ook
geen nieuwe papa', zei ik stellig. 'Je hebt
al een papa en die gaat nooit weg.' Dat
stelde een beetje gerust.
Voor Nieuwe Liefde is het ook nogal
wat. Twee kleine meisjes. Dat vind ik
vooral. Hij is er zelf een stuk rustiger
onder. 'Zullen we stoepranden?' stelt hij
voor. 'Dat mag vast nog wel even van
mama, voordat jullie naar bed moeten.'
Stoepranden? Dat kennen ze niet. Hij
doet het voor en Oudste Dochter is met
een gegrepen. Jongste Dochter schudt
nee, maar ze komt wel bij me zitten om
vanuit de deuropening te kijken.
In m'n achterhoofd blijft de radar
draaien. Vindt Oudste Dochter het wel
echt leuk? Vindt Nieuwe Liefde het wel
echt leuk? Voelt de jongste zich niet bui
tengesloten? Als Oudste Dochter maar
tegen haar verlies kan. Ze doen wel drie
potjes samen en aan het einde is zelfs
sprake van iets dat lijkt op een knuffel.
'Goed, en nu echt naar boven', zeg ik. Als
ze gedoucht en gepoetst in bed liggen,
zak ik neer op de bank. 'Rustig aan, hè',
zegt Nieuwe Liefde. Ja, knik ik. Rustig
aan.
Stoepranden
Monica
Beek is
journalist
en heeft
twee
dochters.
H Reageren?
monica@
persgroep.nl
61 zaterdag 2 december 2017
