Paul de Leeuw
19
Ik bel de
apotheker
en bied de
assistente
mijn excuses
aan
Kerkvader biedt Rohingya enige hoop en troost
aarschuwing!
Als u mij al niet
mag, mag u mij
na dit stukje
waarschijnlijk
nog minder.
Je weet dat een dag fout zit als
je je in de vroege ochtend ergert
aan het koelkastbelletje dat waar
schuwt dat de koelkastdeur te
lang openstaat. Volgens de koel
kast. Na een klein minuutje al
gaan bellen: erg overdreven.
In de apotheek, daar zou ik
graag af en toe met een belletje
tekeergaan, als het allemaal weer
zo tergend langzaam gaat. Ik weet
dat met medicijnen nauwkeurig
moet worden omgegaan, maar
kom op, een vervolgrecept?
En ik krijg maar voor twee we
ken medicijnen mee, terwijl ik
om extra heb gevraagd vanwege
de komende feestdagen en mijn
verblijf in het buitenland. Maar
daar weet de apotheker niks van
en ik begin te brommen. „Moet
ik over anderhalve week weer te
rugkomen!"
U bent waarschijnlijk al aan het
gissen waar ik de medicijnen
voor nodig heb? Voor het korte-
lontjessyndroom.
Ik verlaat bozig de apotheek,
duik op mijn scooter, als een
vrouw roept: „Niet zo bozig!"
„Mevrouw, als u zich nou met
uw zaken bemoeit, bemoei ik me
met de mijne!"
Bij een kruising staan twee toe
risten voor een dagje 'het Gooi',
waarschijnlijk op zoek naar de
kofïietent van Gordon, want ge
zet, met rood kittig kort kapsel en
een sigaret in de mond. „Hee,
Paul de Leeuw!"
„Met je ogen is niks mis!" roep
ik, en scooter naar de vishandel
voor verse zalm.
„Je nummerbord valt er bijna
af', roept een man, wijzend naar
mijn scooter. „Bedankt mijnheer!
Ik bel vanmiddag nog met mijn
gynaecoloog!"
In de vishandel tref ik
een altijd sympathieke
collega-presentator
met zijn vrouw. „Lek
ker daggie, Paul?"
„Nu even niet, ik
heb er de pest in." Hij schrikt van
mijn lichte uitval en ik doe alsof
ik moet appen. Maar dan vind ik
mezelf te lomp en weet ik me te
vermannen. „Sorry. Heb jij het
een beetje rustig?"
iets meer wil dan zalm.
„Een zakje vongolé graag."
„Hebben we niet. In het begin
van de week wordt dat nergens
gegeten."
„In Italië misschien?" Maar ze
heeft gelijk. Gewoon aardappels
met een beetje groente en een
stukkie vis. Niet gek doen.
„Anders had je even moeten
bellen om ze te bestellen."
„Maar ik wist vanmorgen nog
niet dat ik pasta vongolé wilde
eten." Ik draai me om naar de col
lega die tegen me praat. „Vandaag
lekker rustig ja, want ik heb wat
afspraken afgezegd."
Dat is het! Gewoon je afspra
ken afzeggen op zo'n dag. Maar ik
heb geen afspraken voor vandaag,
dus er valt weinig af te zeggen.
eruit. „Jezusmina! Waarom be
moeit iedereen zich vanmorgen
met mij?"
De groenteboer antwoordt:
„Oh, ik wilde net aan je vragen
hoe het met je gaat."
Omdat ik de groenteboer nogal
charmant vind, gaat mijn eigen
koelkastbelletje af. Genoeg! Je
frustratiedeurtje staat te lang
open. Ik bel de apotheek en bied
de assistente mijn excuses aan.
Daarna koop ik ingrediënten
om bouillon te trekken. Troost-
soep.
Na eerdere kritiek
op zijn ontwijkende
woorden in Myanmar
over de daar bloedig
vervolgde Rohingya,
heeft paus Franciscus
gisteren toch nog de
moslimvluchtelingen
bij naam genoemd.
Tijdens een ontmoeting in Bangla
desh met Rohingya-vluchtelingen
uit Myanmar zei hij: „De aanwezig
heid van God heet vandaag ook
Rohingya."
De katholieke kerkvorst had aan
het begin van zijn Aziatische reis
veel kritiek gekregen van vooral
mensenrechtenorganisaties omdat
hij het woord 'Rohingya' bij een
bezoek aan Myanmar niet in de
mond had genomen.
Het zogenoemde 'R-woord' ligt
daar zeer gevoelig. De regering in
Myanmar en ook politiek leider én
Nobelprijswinnaar Aung San Suu
Kyi wijzen die term af. Zij bestem
pelen de moslimminderheid als
'Bengalezen', die illegaal naar
Myanmar zijn gekomen en zich
daar schuldig hebben gemaakt aan
terroristische activiteiten.
Honderdduizenden Rohingya
zijn de afgelopen maanden ge
vlucht voor het geweld van het
leger van Myanmar en boeddhisti
sche strijdgroepen. Duizenden
mensen zijn vermoord, vrouwen
verkracht en hele dorpen weg
gevaagd. Op de achtergrond
speelt ook dat er grondstoffen in
het
gebied zijn gevonden. Volgens de
Verenigde Naties is sprake van
'etnische zuiveringen'. Alleen al in
het district Cox Bazar, een regio aan
de grens met Myanmar, hebben de
Bengalese autoriteiten ruim
600.000 vluchtelingen opgevangen
in erbarmelijke kampen.
In Myanmar riep de paus op tot
vrede, tolerantie en respect tussen
de verschillende etnische groepen,
maar zonder de Rohingya te noe
men. Ten overstaan van zestien
vluchtelingen uit Cox Bazar deed
hij dat nu wel. Franciscus bood zijn
verontschuldigingen aan 'voor de
onverschilligheid van de wereld'.
Onder zijn gehoor waren diverse
religieuze leiders in het over
wegend islamitische Bangladesh,
waar ook 1,6 miljoen katholieken
wonen, ongeveer 1 procent van de
bevolking.
Een voor een mochten de
Rohingya naar de paus, die een
klein meisje zegende door zijn
hand op haar hoofd te leggen. „Mis
schien kunnen we niet veel voor u
doen, maar uw tragedie heeft een
plaats in ons hart."
Ook zegde de paus hen hulp toe.
„We zullen er verder werk van
maken om u te helpen, zodat uw
recht erkenning krijgt. We zullen
onze harten niet sluiten, we zullen
niet wegkijken."
De Rohingya reageerden opge
lucht op Francisus'woorden. „Hij
heeft ons gezegd dat hij zal doen
wat hij kan en met hulp van Allah
zullen onze problemen voorbij
gaan. De paus vroeg me ons geduld
niet te verliezen", zei vluchteling
Abdul Khoyam.
zaterdag 2 december 2017
GO
Kort lont e
W
De vismevrouw vraagt of ik nog
Bij de groenteboer moet het
Paus Franciscus ontmoet in Bangladesh enkele gevluchte Rohingya en biedt zijn excuses aan voor 'de
onverschilligheid van de wereld', fotoafp
Paus Franciscus
noemt 'R-woord'
ANP/AP
Dhaka
De paus arriveert in een riksja bij het paleis van de aartsbisschop
in Dhaka. Vandaag is de laatste dag van het bezoek, fotoepa
