Fred Teeven verheugt zich op zijn nieuwe baan
14
Unicef-directeur Geert Cappelaere: Er is geld voor hulp aan kinderen in Syrië, maar
Zijn werk is loodzwaar. Geert Cappelaere (56) is directeur
van Unicef voor het Midden-Oosten en Noord-Afrika. „Wat me
overeind houdt? De blik van kinderen die hulp krijgen."
Hij kent als geen ander het drama
achter de zwartgallige cijfers die elk
voorstellingsvermogen te boven
gaan. Net terug uit Syrië, na zijn zo
veelste verkenning, staat het leed
vers op het netvlies. „Het land gaat
de zevende oorlogswinter in. Met
gevechten rond bijvoorbeeld
Aleppo, Idlib en Hama. Met een le
ven in de vrieskou, in vluchtelin
genkampen en in kapotgeschoten
steden." Geert Cappelaere schetst
een kil, droevig beeld.
Voor de regio Oost-Ghouta bij de
hoofdstad Damascus dreigt een ca
tastrofe. Na aanvallen met zenuw
gas in 2013 wordt het nu bestookt
met clusterbommen, brengt het
Syrische leger met een wurgende
omsingeling honderdduizenden
mensen in doodsnood. Bijna 12 pro
cent van de kinderen is er acuut
ondervoed. „Dat is ongekend!" zegt
Cappelaere.
„In het eerste halfjaar van 2017
stierven in Syrië 332 kinderen door
oorlogshandelingen. Op deze ma
nier zullen er meer sterven dan de
630 van vorig jaar", aldus de Belgi
sche 'veteraan' van het kinderfonds
van de Verenigde Naties. „In een
oorlog die zij niet gemaakt hebben,
waaraan zij geen schuld hebben."
De feiten snijden door de ziel.
Liefst 8,5 miljoen kinderen in Syrië
en in de buurlanden zijn afhanke
lijk van noodhulp. Ruim vijf mil
joen kinderen zijn ontheemd. „Als
ik door Homs en Aleppo rijd, zie ik
een verwoesting die ik in mijn hele
leven nog nooit heb gezien." Cap
pelaere kan het weten. De regiochef
werkte in Sierra Leone, is nu ver
antwoordelijk voor Irak, Libië, Dar-
fur, de Palestijnse gebieden en Je
men, waar geweld eveneens diepe
wonden heeft getrokken. „In Syrië
is ook de sociale infrastructuur aan
flarden geschoten. Kinderen lijden
daar extra onder. Het herstel van
die sociale cohesie gaat vele genera
ties duren."
In de poel van problemen klampt
Cappelaere zich vast aan de succes
sen. In Aleppo voert Unicef drink
water aan, worden kinderen in
geënt, krijgen zij les in containers
die de VN-organisatie heeft aange
voerd. „De hulp maakt dus echt
verschil. Wat me elke keer raakt, is
hoe weerbaar kinderen zijn. Een
paar weken geleden at ik in Aleppo
een hapje met 50 gehandicapte kin
deren. De een had een been verlo
ren door een mijn, de ander zat in
een rolstoel. Er was niet één kind
dat klaagde. Zij spraken over wat ze
wilden doen, over hun dromen. We
moeten die weerbaarheid koeste
ren."
Winterkou
Cappelaere is in Den Haag om de
'wintercampagne' aan te zwenge
len. Unicef Nederland zamelt geld
in om kwetsbare kinderen te hel
pen in de snijdende winterkou.
Geld voor 240.000 thermische de
kens, winterkleding (voor 800.000
kinderen), verwarming op scholen
en speelplekken. Extra hulp, bo
venop het 'standaardpakket' van
schoon water, onderwijs, vaccina
ties en medische zorg.
„Ook al is het moeilijk, Unicef zal
de kinderen nooit de rug toekeren",
zegt de regiodirecteur. 'Moeilijk' is
in dit geval een enorm understate
ment. Cappelaere worstelt met ge
brek aan voldoende fondsen, de
strijd om prioriteit tussen nood-
Teeven (58) slaagde onlangs met
vlag en wimpel voor de introduc
tiecursus en opleiding tot bus
chauffeur. „Hij komt heel veel
oude bekenden tegen uit zijn
jeugd. Haarlem is zijn geboorte
plaats", zegt Lucas Stassen van
Teevens nieuwe werkgever Con-
nexxion. „Het is een mooi vak",
vindt de oud-staatssecretaris. „Je
hebt de verantwoordelijkheid over
de reizigers. Het is mooi om zo
door het verkeer te gaan. Het is
wel anders dan 40 jaar geleden."
Teeven haalde op zijn 18de al zijn
groot rijbewijs. „Maar door om
standigheden kwam het er toen
niet van om er iets mee te doen.
Nu ik bijna 60 ben, gebeurt het
dan toch."
Hoewel Teeven in eerste instan
tie aangaf anderhalve dag per week
achter het stuur te kruipen, blijkt
dat toch wel iets meer te worden:
zo'n 30 uur per week. „Dat is onge
veer drie dagen. Het varieert een
beetje", stelt Stassen.
De voormalige staatssecretaris en
officier van justitie trekt zich niets
aan van eventuele negatieve reac
ties. „Ach, soms reageren mensen
wat meewarig. Maar weet je, je
hoeft je nooit te schamen als je
werk doet dat je leuk vindt."
Teeven had eerder al in zijn
hoofd om internationaal vracht
wagenchauffeur te worden. Hij
was al touringcarchauffeur. „Maar
toen de kans zich voordeed in
mijn regio op de bus te zitten,
werd ik meteen enthousiast", zei
hij eerder. Naast het werk op de
bus heeft Teeven samen met een
partner adviesbureau Verinq,
waarmee hij bedrijven adviseert
over veiligheid en cybercrime.
zaterdag 2 december 2017
Geen
woorden
meer om te
vertellen hoe
erg het is
Hans van Zon
Den Haag
In Syrië stierven vorig jaar 630
kinderen door oorlogshandelin
gen. In de eerste helft van 2017
waren dat er 332.
Maandag maakt Fred Teeven (58)
zijn eerste ritje als buschauffeur
in Haarlem. De oud-staatssecre
taris van Justitie, die de politiek
verliet vanwege de bonnetjes
affaire, reed gisteren alvast een
proefrondje.
Simone van Zwienen
Haarlem
Fred Teeven op zijn nieuwe werkplek: de bus in Haarlem, fotoanp
