14 ZE
Buurten
De ene na de
andere auto racet
voorbij buurtschap
Magrette, tussen
Axel en Terneuzen.
Toch laten de
bewoners de
snelheidsduivels
niet aan hun hart
komen. „Het is een
genot om hier te
wonen."
Magrette
A
Wanneer je bij
Anita Compiet
aanbelt, hoefje
niet eens een
uitleg te geven.
Je wordt meteen binnengelaten.
„Vragen stellen is ook niet nodig",
verzekert buurvrouw Carla Bonte
ons, die vandaag meehelpt in het
naaiatelier. „Ze vertelt zelf wel."
Compiet wordt niet voor niets het
aanspreekpunt van de buurtschap
genoemd. „Mijn kleding- en leer-
reparatiewinkel is het stadhuis
van Magrette", vertelt ze. „Ik ben
een echte Zeeuwse, mijn opa en
oma zijn van Roversberg. Toch heb
ik overal gewoond: in Zierikzee,
Gelderland, Arnhem, Enschede en
Overijssel. Na mijn scheiding zat
ik hier met mijn zus op een bankje
te wachten op de bus. Ik zag dit
huis en zei: 'Hier word ik geluk
kig."'
Compiet is een organisator van
de eerste orde. Ze houdt rommel
markten en kledingbeurzen en
maakt af en toe een grote pan vis
soep die ze deelt met haar buren.
„Iedereen kan bij iedereen terecht,
eenrichtingsverkeer kennen we
niet in Magrette." Carla Bonte is
het volledig eens met haar buur
vrouw. „Het is een genot om hier
te wonen", vertelt ze. „Soms zeg
gen mensen weieens dat ze willen
verhuizen, maar uiteindelijk doen
ze het nooit." De reden dat som
mige bewoners twijfelen om te
vertrekken, is de drukke weg
waaraan Magrette gelegen is. „Het
is een sluiproute", vertelt Com
piet. „Niemand houdt zich hier
aan de snelheid." De bewoners
kwamen daarom op het idee om
stickers met '30' op hun vuilcon
tainers te plakken. „Als ze buiten
staan, zie je mensen wel afrem
men, maar het probleem is nog
steeds niet opgelost." Voor Bonte
was het wennen toen ze zeventien
Soms zeggen
mensen weieens dat
ze willen verhuizen,
maar uiteindelijk
doen ze het nooit
jaar geleden vanuit Den Haag naar
de buurtschap verhuisde. „Ik vond
het hier zo truttig! Als er hier een
fiets gestolen wordt, is dat groot
nieuws. Bovendien zijn Zeeuwen
ook niet zo makkelijk benader
baar. Maar als je eenmaal hun hart
hebt, doen ze alles voor je." Bonte
vertrok uit Den Haag toen haar
man ziek werd. „Hij wilde weg uit
de drukte. We kwamen al eens
een dagje naar hier en toen we dit
huis zagen, besloten we de stap te
wagen." Inmiddels wonen haar
kinderen en kleinkinderen ook in
Zeeuws-Vlaanderen. „We hebben
altijd gezegd dat we later een
huisje met uitzicht wilden, met
een houten vloer en een potka
chel. Die potkachel is een houtka
chel geworden, maar verder is
onze droom uitgekomen." Een van
de oudste bewoners in Margrette
is Jan Hamelink (70), hij woont er
al vijftig jaar. „Mijn vader en ik
kwamen in 1967 naar hier om een
kassenbedrijf te starten", vertelt
hij. Inmiddels zijn die kassen afge
broken. „Velen weten niet eens dat
wij hier zo'n mooi plekje hebben.
Het is hier doodstil 's avonds en
echt nog donker."
Natuurlijk kennen hij en zijn
vrouw iedereen in de buurt. „We
hebben hier ook ooit eens een
buurtbarbecue gehouden", vertelt
zijn vrouw Koos. „En Anita Com
piet maakt soms kleding voor me."
vrijdag 1 december 2017
ZV
Wat speelt er in uw buurt? In
deze rubriek nemen we een
kijkje in uw eigen dorp of
wijk.
Vandaag: MAGRETTE
'Eenrichtingsverkeer
kennen we hier niet'
Gertie de Boey
- Carla Bonte
A Carla Bonte met haar conainer. Veel automobilisten houden zich niet aan de geldende snelheid, stickers op de containers helpen een
beetje, foto's camileschelstraete
A Anita Compiet heeft een kleding- en leerreparatiewinkel en is hét
aanspreekpunt van Magrette.
gem. Terneuzen
ZONE
A Jan Hamelink woont al vijftig jaar in de buurtschap. Hij en zijn
vrouw Koos kennen de hele buurt.
