f
J
a
7j
ZEELAND 25
Ze kennen de maten van Maxima
beter dan de koningin zelf. De
tweelingzussen Truus en Riet van
Spijkers Spijkers ontwerpen kleding.
„Alles wat je aandacht geeft, wordt mooi."
cv/
INTERVIEW
De bovenetage van wat ooit een
verzamelpand voor kunste
naars is geweest, midden in
Arnhem, wordt verbouwd.
„Niet alles kan tegelijk, want
het werk gaat door", verontschuldigt Riet
Spijkers zich. Ze zijn te druk, zij en haar
tweelingzus Truus. Samen zijn ze Spijkers
Spijkers, geboren en getogen in Bruchter
veld bij Hardenberg. Ontwerpers van da
mesmode, al hebben ze ook zes jaar lang
brillen gedaan voor Specsavers.
De zussen, eeneiig en 47 jaar oud, dragen
elke dag, van top tot teen, kleding van eigen
ontwerp. Terwijl ze zich meer en meer rich
ten op markten in onder andere het Verre
Oosten hebben ze net voor Nederland de
tweede serie Alzheimersokken ontworpen.
Op de vraag wat ze over vijfjaar doen: „Ook
mannenmode." Tegen die tijd zullen ze
waarschijnlijk ook een reeks eigen winkels
hebben in de grote steden.
Winkel
Ooit begonnen ze in Arnhem in één ruimte.
Iedere keer wanneer een kunstenaar ver
trok, namen zij dat atelier erbij. Het pand is
nu helemaal in bezit van Spijkers Spij
kers. „In de binnenstad hebben we nu een
winkel. Vroeger was het een pop-upstore
van twee, drie dagen." Soms staan ze
zeifin de winkel. Riet: „Interessant,
want je hoort heel andere dingen
dan je normaal hoort. Eigenlijk was
dat onze droom toen we naar de aca
demie gingen: een winkel."
Truus: „Het is ook commercieel in
teressant om alles zeifin handen te heb
ben. Onze ontwerpen hangen vaak in een
multibrandstore. Tussen andere merken,
heel versnipperd. In een eigen winkel
kun je laten zien waar het merk voor
staat. De volle breedte."
Spijkers Spijkers is vooral bekend
van damesmode, in het wat hogere
segment. „Ons wordt vaak gevraagd
welke doelgroep we hebben. Wat wij
maken, is niet voor een bepaalde
leeftijd. We hebben ook klanten van
80. Onze doelgroep is niet te vangen
in leeftijd."
Beieren
„We wilden altijd al iets creatiefs doen,
we wisten alleen niet wat. Op de lagere
school in Bruchterveld deden we al
make-overs. Het meisje dat minder po
pulair was maar waar wel potentie in
zat, daar konden wij wel wat mee. Haar
namen we mee naar huis. Anti-pesten,
dat deden wij toen al." Uiteraard de
den ze make-overs bij elkaar. Riet:
„Tweelingen: je hebt altijd je spiegel
bij je."
Dicht bij elkaar wonen ze nog al
tijd, zoals zo vele tweelingen. „In het
Spijkerskwartier", grapt Truus.
Evengoed zijn ze in het verleden
vaak uit elkaar gehaald en gegaan.
Riet heeft een halfjaar in Beieren
gewerkt. „Na mijn afstuderen, ging
ik aan het werk in een dorpje, een
uurtje onder München. Zaterdags
liepen de koeien er om de kerk."
Ondermode, ze zegt het zacht.
„Grote maten, prothese-bh's. Ik heb
daar superveel geleerd."
Truus werkte in die tijd bij een
damesmodemerk in Nederland.
„We hebben niet eens altijd op de
zelfde school gezeten. De academie
hier wilde geen tweeling." Riet
V vklfl
Riet en Truus Spijkers, modeontwerpers
kon, uiteindelijk, naar de AKI in Enschede.
Wel studeerden ze beiden in Arnhem af. In
2001 begonnen ze met Spijkers Spijkers.
Sokken
Op tafel ligt een paar sokken. Zogeheten
Alzheimersokken. Twee verschillende sok
ken, toch een paar. Verschillend, uit solidari
teit met Alzheimerpatiënten die soms sok
ken uit ongelijke paren aantrekken. De eer
ste versie, in zwart, wit en blauw, werd ont
worpen door twee mannen: Mart Visser en
Frans Molenaar. Spijkers Spijkers werd ge
vraagd voor de tweede versie, die nu in de
winkels ligt.
De opbrengst gaat naar het VUmc Alzhei-
mercentrum. Voor onderzoek.
„Sommige dingen doe je voor geld, andere
doe je voor karma", zegt Riet. „En omdat het
leuk is om te doen", vult Truus aan. „Het is
een tweelingsok geworden. Ze lijken het
zelfde, maar zijn net anders. De verwarring
die mensen bij tweelingen soms hebben,
hebben mensen met Alzheimer ook. Wij
maken ons eigen verhaal. Wij zijn ook niet
twee ontwerpers, wij zijn één ontwerper."
Heupen
Riet: „Veel mensen weten gewoon niet wat
ze aan moeten doen. Dat merken we als we
in de winkel staan. Het is geen willen of
durven, maar ze wéten het niet. Vrouwen
willen er leuk uitzien. 'Zeg maar wat ik aan
moet.' Dan zijn ze heel blij als ze weg gaan.
Ze zien er dan goed uit." Lachend: „Slanker
ook, als het goed is."
Truus: „We hebben weieens tegen een
vrouw gezegd: als je op deze outfit geen
complimenten krijgt, mag je 'm terug ko
men brengen. Riet: „Ze kwam terug, maar
om te zeggen dat ze zo veel complimenten
had gehad. Ik had haar een groene rok laten
passen, witte blouse met vrolijk gekleurde
print er op. Het stond haar fantastisch. Zij
was bang dat de groene rok haar heupen zou
accentueren. Mensen pakken vaak dingen
die niet bij ze passen. Ik heb brede heupen,
denken ze, dan doe ik een strak rokje aan en
lijk ik kleiner. Als je focust op jouw nega
tieve punten, gaat daar de aandacht
naar toe. Terwijl je de aandacht
moet leggen op de punten waar
je jezelf het mooist vindt.
Werkt altijd."
Maxima
Het hoogst haalbare in Nederland
is koningin Maxima een jurk van
jouw ontwerp zien dragen. Truus:
„Heb je even?" Riet is al begonnen:
„Nadat ze koning en koningin waren
geworden, trokken Willem-Alexan-
der en Maxima langs alle provincies.
Wij mochten ook handjes schudden en
namen een cadeautje mee. Mocht niet,
maar wie niet waagt... Stonden we daar met
een vrij grote doos bij ons. Maxima wist wie
we waren; we hadden haar al eens ontmoet.
De doos werd meteen doorgegeven naar
achteren. We dachten: daar horen we niets
van terug. Een tijdje later belde haar per
soonlijke assistent. Ze wilde ons een mooi
verhaal vertellen. Er was een jurk van ons
besteld bij een winkel in Nederland, maar
die paste niet. Toen ze in het pakje van ons
keken, bleken het precies dezelfde jurken. In
dezelfde kleur ook. Alleen: die paste wel."
Truus: „Maar ja, toen moest ze hem nog
aan doen. Dat duurde even, maar opeens
kwamen er allerlei berichtjes: appjes,
sms'jes. Een tante belde meteen op. Haar
zoons hadden vaak gezegd: 'Maxima doet
toch nooit wat van die twee aan, echt niet.
Die rare dingen van hun'. Nou, mooi wel."
zaterdag 25 november 2017
'Wij zijn één ontwerper'
Theo Hakkert
1970: geboren in Bruchterveld, gemeente Hardenberg.
1986: opleiding Mode en Kleding, Almelo.
1990: Truus Spijkers naar Hogeschool voor de Kunsten, Arnhem. Riet Spijkers naar AKI, Enschede
1996: op een Frans modefestival worden ze voor het eerst Spijkers Spijkers genoemd.
2001: eindexamencollectie Girlfriend vertoond in Parijs. Daarna elk halfjaar een nieuwe collectie.
2010: presentatie tweede label, SIS, tijdens Fashion Week, Amsterdam.
2011: Expositie 10 jaar Spijkers Spijkers in Museum voor Moderne Kunst, Arnhem.
2017: ontwerpen tweede reeks Alzheimersokken.
Beiden woonachtig in Arnhem.
