Breien
O
O
9
Hazen en fazanten zijn de
boterham van Kees de Bruin
MARGOT
17
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
overeten en drinken
in Zeeland
De buurvrouw is aan het breien geslagen.
Dat zag er ineens heerlijk uit. Vroeger
breide ik van alles; truien en vesten en
sjaals. Dat deed ik tijdens het televisiekijken op
de bank, luisterend naar het getik van de naalden.
Nu zou dat mindfullness heten.
In de breiwinkel was destijds volop keuze aan
verschillende soorten en kleuren wol. Ieder jaar
kochten we een nieuw tijdschrift vol brei-ideeën,
zelfs de Hema had een heus breiboek. Ik denk dat
mijn moeder dat nog steeds ergens heeft liggen.
Zij breide ook veel; zelfs ooit eens een warm win-
tervest tijdens de zomervakantie in Zuid-Frank
rijk. Hilarisch.
Kabels, de patentsteek, gerstekorrels of ajour: niks
was ons te dol. Maar sokken breien, dat kon ik
niet. Mijn oma was daar weer wel goed in, alleen
de sokken die zij breide zaten vaak erg strak om
mijn enkels. Ik heb nog veel van mijn breisels be
waard, als je eenmaal weet hoeveel werk erin zit,
gooi je die niet zomaar weg. Ook de vestjes, sjaals
en mutsjes ik destijds voor de Mannen breide, be
waarde ik. Wie weet. De gebreide pannenlappen
gooide ik wel weg, die hielpen niet goed tegen de
hitte.
Ik bakte destijds bijna iedere week kokosmakro
nen, met echte ouwel. Die zijn gelukkig ook weer
helemaal hip. Splits 4 eieren en doe de eiwitten
in een kom. Meng er 200 gram kristalsuiker, 200
gram gemalen kokos en wat citroenrasp door.
Verhit dit, al roerend, kort in een steelpan. Koop
een vel ouwel en leg dit op een bakplaat. Schep
bergjes van het kokosmengsel erop en bak de ko
kosmakronen 20 minuten af op 175 graden Cel-
cius.
Heerlijk voor bij de thee, tijdens het breien.
De soep is trouwens best goed. Er drijven grote
stukken kreeft in, al wensen we een bouillon
met net wat meer concentratie.
De zalm wordt opgediend in strak gesneden
vierkante en flinterdunne lapjes. Alsof je naar
de plattegrond van de Noordoostpolder tuurt.
Bij Place du Marché wordt zalm gezouten, in
gevroren en vervolgens met een snijmachine
getrancheerd. Helaas is de kok uitgeschoten
met de zoutbus. We geven het bord terug. En
dan staat de echte restaurateur op. Onze kritiek
is terecht en of we iets anders willen? „Ik zet
dit ook niet op de rekening, want het moet
goed zijn", zegt Taalman.
Klassiek en nog eens klassiek. Twee sappige, op
de huid gebakken zeebaarsfilets, compleet met
een zilverkleurige juskom boordevol Hollandai-
sesaus, een zwart kroepoekje van inktvis, wat
beetgare groentjes en zachte puree. Royaal en
prima uitgevoerd. Hetzelfde noteren we over
onze wildschotel. De fazantenfilet is met zeven
dikke plakken een hele hap. Mooi rosé van bin
nen, mals en fijn van smaak, net als de decente
champagnesaus. Onderop wat beetgare zuur
kool, ernaast een stronkje witlof en drie spruit
jes, ook netjes al dente. Het heerlijke stoof-
peertje bereidt ons al mentaal voor op de kerst
dagen.
Een grand dessert voor twee, want we waggelen
al een beetje. Alweer een gul bord met als beste
element de mousse van Callebaut-chocolade.
Qua opmaak klassiek, maar daar is nog steeds
een markt voor. Bij vertrek is er opnieuw een
hand van de patron. Gelukkig geen Trump-
bankschroef.
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
Kabels, de patentsteek, gerstekorrels of ajour:
niks was ons te dol. Maar sokken breien, dat kon
ik niet
MIDDELBURG Kees de Bruin
uit Sint Laurens jaagt al bijna 35
jaar. Hij maakte een aantal jaren
geleden van zijn hobby zijn be
roep en is daar nu zeven dagen in
de week mee bezig. Hij verkoopt
zijn buit aan huis aan consu
menten en horeca.
„Op zondag mogen we niet ja
gen, maar ik ga dan toch rondrij
den om te kijken wat er her en
der zoal aan wild zit," vertelt hij,
terwijl we door een veld bieten
lopen, op zoek naar fazanten en
hazen. „Vroeger was de wild
stand veel groter, we schoten
toen op de eerste dag van het
wildseizoen wel 40 fazanten.
Die schiet ik nu nog niet eens in
een maand." De vos en de groot
schalige veranderingen in de
landbouw wijst hij aan als
hoofdschuldigen.
Zijn hond Jos ziet de fazant als
eerste en blijft daarbij stilstaan
totdat Kees aangeeft dat hij hem
'los mag laten', waarna de fazant,
die zichzelf uit angst tegen de
grond had gedrukt, wegvlucht.
Als het beest opvliegt, schiet de
Bruin hem trefzeker neer. „Het
wildseizoen begon dit jaar al
vroeg, mede door het slechte
weer van september, al zijn de
weken voor kerst het drukst." Ik
koop ook wild van andere jagers
op, om dan aan de vraag te kun
nen voldoen", zegt hij met een
versgeschoten haas in zijn hand.
Lekker als kerstmaal.
Neem vier hazenbouten,
kruid ze en bak ze in boter met
uien, wortelen en wat spek. Giet
er 1 fles rode wijn bij met wat
tijm, laurier, jeneverbessen en
kruidnagel en laat dit 3 uur in de
oven stoven op 170 graden Cel-
dus. Eet met aardappelpurree,
appelmoes en witlof uit de oven.
Een feestmaal.
indscore
BEOORDELING
zaterdag 25 november 2017
GO
En de hoofdgerechten?
Desserts?
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Kees de Bruin heeft van zijn hobby, jagen, zijn beroep ge
maakt. FOTO DIRK-JAN GJELTEMA
fazant
