7 13 ONTUCHTZAAK JAREN IN DE CEL Hennie Knobbe (64) zat elf jaar vast voor kindermisbruik. Twee van de slachtoffers waren zijn eigen dochters. Maar hun vader is onschuldig, zeggen zij nu. „De politie bleef ons net zo lang verhoren tot we zeiden dat er wél iets was gebeurd." Na zeventien verhoren brak ik. Toen zei ik maar gewoon 'ja' Hennie Knobbe zit op de bank van zijn seniorenflatje. Hij kijkt naar zijn acht maanden oude klein dochter. „Ik knuffel haar wel", zegt hij zachtjes. „Maar haar luier verschoon ik niet. Dat durf ik niet." Hij kucht, neemt een slok koffie. „Al die onzin die ze al die jaren over me hebben verteld, al die dingen die ik van ze moest bekennen.Het gaat in je kop zitten." Naast hem op de bank zit zijn vrouw. En in de leunstoel ernaast zit zijn jongste dochter, Deborah (30). Dat hadden ze tien jaar geleden niet voor mo gelijk gehouden. Want toen zat Knobbe nog in een tbs-kliniek, mede dankzij de verklaringen die De borah als meisje van 11 over haar vader had afge legd. „Ik ben blij dat we weer samen zijn", zegt De borah. „Eigenlijk begrijpen we nu pas wat er echt gebeurd is." Haar vader knikt. „Toen ik in de cel zat, dacht ik: waarom heb je dat allemaal over je va der gezegd? Ik was boos op haar. Nu snap ik het." Honderd kilometer verderop, in een huurwo ning in een middelgrote stad, zit Knobbes andere dochter: Melissa (32). „Ik heb zo'n spijt dat ik al die jaren heb gezwegen", zegt ze. „Natuurlijk voel ik me schuldig. Wij hebben die verhalen verteld waardoor hij elf jaar vast zat. Ik wilde het daarna allemaal achter me laten, opnieuw beginnen. Maar nu besefik: het ware verhaal moet naar buiten." Om de zaak Knobbe te begrijpen, moeten we terug naar eind jaren 90. Hennie Knobbe is geen model burger. Hij drinkt veel, heeft geen werk. In 1997 ko men bij de politie meerdere klachten binnen van mensen uit de buurt over zijn twee dochters, dan 9 en 11 jaar oud: zij zouden andere kinderen dwin gen tot seksuele activiteiten. De zusjes worden tij delijk uit huis geplaatst. In de buurt gaan intussen steeds ernstigere verha len rond over het gezin. In 1999 gaan opnieuw en kele ouders naar de politie om hun beklag te doen over de meisjes. Het leidt tot grote opschudding in de buurt. De politie belegt een informatieavond, waar ouders wordt geadviseerd alert te zijn op sig nalen van misbruik. Het levert tientallen nieuwe meldingen op. Rechercheurs proberen intussen te begrijpen waarom de meisjes zulk bizar gedrag vertonen. Ze kunnen maar één verklaring bedenken: misbruik door hun ouders. Eind 1999 worden Hennie Knobbe, zijn vrouw Ingrid en zijn zwager Johnny gearresteerd. Ze ontkennen, maar Melissa en De borah vertellen de politie wél over het misbruik. „Mijn vader deed de gordijnen dicht en smeet mij op de bank, ik zag en voelde dat hij mijn kleren uitdeed", verklaart Melissa. Daarna vertelt ze hoe haar vader haar verkracht. Ook andere kinderen uit de buurt zeggen door Knobbe en zijn vrouw te zijn misbruikt. Op 5 april 2001 wordt Knobbe ver oordeeld tot zes jaar cel en tbs. Ook zijn vrouw en zwager gaan de cel in. „Die verhoren waren een martelgang", zegt Me lissa Knobbe. „Het ging van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat. Twee vrouwelijke agenten. Ze zei den: hoe langer je zwijgt, hoe langer je vast blijft zitten. Als je nou gewoon vertelt wat je vader heeft gedaan, dan mag je over een tijdje weer naar bui ten. Ik was 13, ik begreep niet wat er gebeurde." Deborah: „Ik zie mezelf nog zitten, een bang meisje van 11. Ze bleven me maar vragen stellen over wat mijn ouders met me hadden gedaan. 'Er is niks gebeurd', zei ik steeds. Ze riepen: 'Geef het nou maar toe, dat je vader dat gedaan heeft'. Of: 'Je zus heeft het ook al verteld'. Na zeventien verho ren brak ik. Toen zei ik maar gewoon: 'Ja'. Omdat ik het gevoel had dat dat het beste was." Melissa: „Ze gingen maar door. Urenlang, dagen lang, meer dan twintig verhoren. Om ervanaf te zijn, ben ik toen meegegaan met hun verhalen. Heeft je vader je aangeraakt? Ja. Heeft hij je ver kracht? Ja. Terwijl het allemaal onzin was. Ja, ik had wel eens klappen gehad. Nee, ik had geen goede band met m'n vader. Maar misbruik? Nooit." Deborah: „Mijn vader heeft me nooit misbruikt, heeft me nooit op die manier aangeraakt. Dat wist ik toen heel zeker, en dat weet ik nog steeds heel zeker. Het was allemaal onzin. Maar door die on zin kwam hij wel in de cel." Al vroeg in de zaak ontstaat intern ophef over de verhoren. De Twentse rechercheurs die de zaak onderzoeken, hebben in 1999 de hulp ingeroepen van twee experts van de landelijke politie (KLPD), omdat ze zelf weinig ervaring hebben met zulke zaken. Die experts - Carlo Schippers en Nicole Nierop - maken na een onderzoek gehakt van de verhoren. Ze leggen hun kritiek neer bij de En- schedese rechercheurs, maar die valt niet in goede aarde. De samenwerking wordt weer verbroken. De twee experts schrijven daarop een vernieti gend rapport over de verhoren van de kinderen. Die waren 'onethisch, vooringenomen, onaan- LEES VERDER OP P12 zaterdag 25 november 2017 GO Dochters Hennie: door ons zat vader in de cel Peter Groenendijk —Dochter Melissa Knobbe Lf {[{iuüw- - ',Vi

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 13