E
'Er zit een stukje Steve Irwin in mij'
9
De mancave van Jan de Jong (52) uit
Oudenbosch ademt de 'gezonde' lucht van
sport, bier en muziek. Ook staat er een
'verschrikkelijke' rugby-smurf.
Jan de Jong kan binnendoor, via
de keuken en bijkeuken, naar
zijn mancave. Hij kan ook bui
tenom, via een aparte opgang aan de
zijkant van de woning. Die verraadt
de oorspronkelijke schuur- en stal-
functie van de ruimte, uit de tijd dat
de woning nog een boerenbedrijf
was. Het is een grote, ruime man
cave. Dat mag ook wel, want De Jong
heeft een hoop spullen.
Achter de bar schenkt hij een bier
tje. Een Brand, welteverstaan. Dat is
hij als voormalig bestuurslid van de
Brand Verzamelaars Club aan zijn
stand verplicht. „Ik verzamel met
Brand-spullen sinds mijn vijf
tiende", zegt De Jong. Bierflessen,
flesopeners, pullen, spiegels, viltjes
en andere merchandising van het
Limburgse biermerk. „Inmiddels ben
ik daar minder mee bezig. Ik ben nog
wel lid van de club, maar verzamel
niet meer zo actief."
In het midden van de cave staat een
biljarttafel, waar volgens hem te wei
nig op gespeeld wordt. „Hij is laatst
wel gebruikt bij een singlesavond."
Waarmee de verzamelaar doelt op
een avond met vinyl, niet op een da-
tingevenement. „Ik heb nog bakken
vol oude singletjes. Die stonden op
het biljart en met een groep vrienden
heb ik mij daar goed mee vermaakt."
De Jongs huidige grote passie is
rugby. Aan elke wand, langs elke
muur, tegen het plafond, in lades,
dozen en in speciale vitrinekasten,
overal zijn rugbymemorabilia te
vinden. „Ik verzamel in de breedte",
voegt De Jong er geheel ten over
vloede aan toe. Wedstrijdcaps, soms
zelfs bijna een eeuw oud, shirts, toe
gangstickets voor (interland)wed-
strijden, posters en stropdassen.
Zand
Vlaggen en lp's met rugbynummers,
foto's van De Jong met de allergroot
sten uit de sport en stoelen vol oude
shirts van zijn eigen club REL uit
Etten-Leur. Een kast vol boeken,
Mijn vrouw zal hooguit
zeggen dat ik niet
teveel moet uitgeven
sommigen gesigneerd, en een paar
schoenen van Tim 'Dutch Delight'
Visser, met het zand er nog onder.
En tussen al deze soms unieke
voorwerpen, staan beeldjes van een
rugby-smurf, rugby-tuinkabouters
en andere zaken die geschaard kun
nen worden onder de noemer rugby-
nonsens. „Anders wordt het zo saai",
zegt de verzamelaar. „Dit houdt de
verzameling luchtig. Maar eigenlijk
zijn het natuurlijk verschrikkelijke
dingen."
Regelmatig komt het team van De
Jong er voor de wedstrijd een stevig
ontbijt nuttigen. Of een bezoeker aan
de mancave nou liefhebber is van het
spelletje of niet, ze blijven nieuwe,
gekke of aparte voorwerpen ontdek
ken. Zelfs zoon Jurre komt nog tel
kens van alles tegen.
De Jongs vrouw gunt hem zijn
hobby. Met een lach: „Ze zal hooguit
zeggen dat ik er niet te veel aan uit
moet geven. Maar dat herkent vol
gens mij elke verzamelaar of man-
cavebezitter wel."
KIERAN KEVIN EN BOB
vrijdag 24 november 2017
i
IMPERATOR I BUBBELBOCK
DWBBELBOCK
ÏKUAtMBtH
"4 Het rugby-
team van Jan
de Jong komt
regelmatig in
zijn mancave
ontbijten.
FOTO JAN STADS
Walhalla voor rugbyer
Martijn Schraven
—Jan de Jong
Kieran van den Kerkhoff
(11) uit Burgh-Haam-
stede is de enige in de
klas met slangen als
huisdier. Een goed
onderwerp voor spreek
beurten.
„We weten niet precies
hoe oud Kevin en Bob
zijn. Bij de winkel waar we
ze kochten, waren ze ge
dumpt. De witte, Kevin,
wilde ik heel graag.
Maar in de winkel zeiden
ze dat ze niet uit elkaar
gehaald konden worden.
Dus toen mocht ik ze alle
bei. Kevin was heel
mager. Je kon de ruggen
graat zien lopen. Hij
moest nog een hele tijd
extra gevoerd worden.
Nu ziet hij er weer goed
uit. Ze zijn allebei onge
veer anderhalve meter
lang en krijgen eens per
zeven tot tien dagen een
muis. Gelukkig geen le
vende. Iedere ochtend
geef ik ze vers water. Het
zijn rattenslangen, die zijn
het makkelijkst om mee
te beginnen. Ze laten zich
gemakkelijk vasthouden.
Ik ben nog nooit gebeten.
Voor mijn spreekbeurt
nam ik ze mee naar
school, ik kreeg een acht!
Het is mooi dat ze zo
lenig zijn en ze hebben ei
genschappen die andere
dieren niet hebben. Dat
ze blind en doof zijn en
ruiken met hun tong bij
voorbeeld. Bang ben ik
niet, van kleins af aan ben
ik al gek op alle soorten
dieren. We hebben ook
een vogelspin en een lui
paardgekko. Steve Irwin
overleed toen ik geboren
ben. Ik denk gewoon dat
er een stukje van hem in
mij zit."
—Mariska den Hartog