24
MANNENHOEK
VOLG ALLES OVER DARTS OP SPORTNIEUWS.NL
DOWNLOAD NU DE APP! App Store
PC.
Excelsior heeft al jaren een van de
laagste begrotingen van de eredivisie.
Maar toch slagen ze er bij de kleine
Rotterdamse club in om zich keer op keer te
handhaven. In de huidige stand staan ze zelfs
negende. De tegenstander van dit weekend:
koploper PSV.
Er is koffie. Geen espresso, geen cap
puccino en al helemaal geen latte
macchiato met sojamelk uit een
glimmend Italiaans apparaat met een
moeilijke naam. In de bestuurskamer
van Excelsior is de koffie gewoon kof
fie. Aan de tafel in het midden zitten
zes meisjes. Ze pakken Sinterklaasca
deautjes in voor leerlingen die een
maatschappelijk project volgen bij de
club. Komende zondag komt het be
stuur van PSV hier over de vloer,
maar doordeweeks is de bestuurska
mer een veredeld klaslokaal.
Het stadion van Excelsior - offici
eel heet het geen Woudestein meer,
want een sponsor nam de naamge
ving over - is een stadionnetje. Met
lage tribunes, een ijzeren buitenkant
die aan een koekblik doet denken en
bij de ingang staan telefoonhokjes
waar je vlak voor de wedstrijd kaart
jes kunt kopen (pinnen niet moge
lijk). Veel ruimte is er niet. In de
lounge achter de business-seats wor
den congressen gehouden, in de
fanshop zit ook een buitenschoolse
opvang en het ieniemieniehokje van
de trainers is 'niet bepaald Arbo-
proofaldus algemeen directeur
Ferry de Haan. Maar niemand doet er
moeilijk over. Over een gebrek aan
ruimte kun je klagen, maar je kunt
het ook knus noemen.
Niet miepen
Niet miepen zit in het dna van de
club. Het is van oudsher schrapen,
sprokkelen en creatief zijn met een
klein budget. Oud-voorzitter Henk
Zon klom vroeger op het biljart om
het clublied te zingen en met zijn
bolhoedje rond te gaan voor geld. En
er werd jarenlang oud papier ingeza
meld omdat dat ook nog een paar
knaken opleverde. Dat laatste ge
beurt nog steeds: vrijwilliger Jaap
(84 jaar oud, al dertig jaar vrijwel
elke dag op de club) is Chef Lege
Dozen - letterlijk. Hij zit dagenlang
in de container op de parkeerplaats
om het papier te sorteren en het plas
tic van dozen te trekken. Teammana
ger Dennis van der Neut: „Als hij ooit
omvalt, dan vinden we hem hier, in
zijn container." Zoiets geldt trou
wens ook voor Dennis zelf. Hij komt
al zijn hele leven bij Excelsior. Eerst
als fan en sinds een jaar of wat ook als
teammanager van het eerste en het
tweede (en 0 ja, hij doet ook nog de
merchandise). „Ik zeg wel eens: mijn
ouders hebben me hier verwekt. Niet
letterlijk, hoop ik, maar toch. Ik liep
hier al rond toen ik twee was. Een
paar jaar geleden verloor ik mijn
toenmalige baan. Toen riep Ferry (de
Haan, red.) dat hij me in dienst zou
nemen als we ons zouden handhaven
in de eredivisie. Dat lukte pas in de
laatste wedstrijd van dat seizoen. Ik
dacht dat ik een hartaanval kreeg."
In een wereld waar voetballers
steeds verder van het publiek afko
men te staan en je vrijwel overal stuit
op hekken, kun je bij Excelsior ge-
woon naar binnen lopen.
Een kijkje nemen in de kleedka
mer, waar de muren ruiken naar
massageolie. In het washok met ma
teriaalman John meeluisteren naar
Radio Rijnmond. Of een praatje ma
ken met Luigi Bruins, kind van de
club. „Ik woon hier vijf minuten van
daan. Ik speel hier vanaf mijn zesde,
ik ken iedereen. Dit is thuis."
Rina, de mevrouw die al twintig
jaar het spelershome bestiert en net
bami heeft gemaakt voor de selectie,
verwoordt het als volgt: „We moeten
hier met een paar mensen doen wat
ze bij andere clubs met veel meer
mensen doen. Dat is niet erg hoor. Er
is niets mis met hard werken. Of er
wel eens aanmerkingen komen op
mijn kookkunsten? Ja hoor. Maar dan
zeg ik: nee, die ene ziekenhuisbal die
jij afgelopen zondag gaf was lekker.
Het is nu wel anders dan tien of
twintig jaar geleden hoor. De huidige
selectie is serieuzer. Vroeger liepen
hier jochies zoals René van Dieren en
Jörg van Nieuwenhuijzen rond. Dat
was tuig. Die hingen iedere dag mijn
peper- en zoutvaatjes aan het plafond
en fietsten bij een trainingskamp in
Texel in hun blote kont. Dat zie ik
de jongens van nu niet meer
doen."
Want hoe klein en toegan
kelijk alles ook is - stiekem is
er de afgelopen jaar behoorlijk
wat veranderd. Vooral na het
aantreden van Ferry de Haan
als algemeen directeur en
Wouter Gudde als commercieel
directeur. De club groeit. Sportief,
maar ook commercieel. Wouter
Gudde: „Een paar seizoenen terug
was het nog een godswonder dat we
ons handhaafden in de eredivisie, nu
kunnen we redelijk mee met de on
derste ploegen qua budget. We zijn
van gemiddeld 2900 toeschouwers
naar 4400 gegaan, van 220 sponsoren
naar 350. Toen Ferry en ik begonnen
hadden we een man of acht perso
neel, nu 25. Iedereen weet wat er
wordt verlangd. We willen dat spe
lers, fans en sponsoren zich hier
thuis voelen. We doen niet aan sky-
boxen, je kunt zo de kleedkamer in
lopen."
Ferry de Haan: „En dat moet ook zo
blijven. De valkuil is dat we te hard
groeien of gaan roepen dat we Europa
in willen. We willen vooruit, maar
dan wel stapje voor stapje. En zonder
ons kleinschalige, benaderbare,
unieke karakter te verliezen."
vrijdag 24 november 2017
Excelsior:
groots in al
zijn unieke
kleinheid
Thijs Zonneveld
Rotterdam
Het 'herenvak'.
M Vrijwilliger Jaap: Chef Lege
Dozen bij de club.
FOTO'S GUUS SCHOONEWILLE
Google Play
