Geniet \/an
Live Formule 1
op Ziggo Sport
21
Het is zijn meest persoonlijke voorstelling. In zijn tiende onemanshow Om alles!
vertelt cabaretier Richard Groenendijk (45) over loslaten en afscheid nemen.
^0 arko, mijn
vriend, zei
laatst:
de zeven
jaar dat
wij elkaar
kennen,
heb ik nog nooit zoveel uitvaarten
gehad'.
Ik verloor de afgelopen jaren veel
mensen, allemaal hartstikke jong: 37,
45> 47) 52> 21.En daar speechte ik
weer, want Richard spreekt zo goed
in het openbaar. Mijn tournees over
dag langs begraafplaatsen waren lan
ger dan die 's avonds langs de thea
ters.
Allemaal kanker. Eén zelfmoord,
die stond iets verder van me af. Houd
me ten goede - ik wil niet zielig
doen. Ik heb het goed met Marko en
ik heb mijn ouders nog.
Maar toch.dan bezwijkt mijn
overbuurvrouw, die nog nooit een si
garet heeft opgestoken, aan longkan
ker. Of een goede vriendin die zegt:
'Richard, voel jij eens.Zit er een
bobbel ter grootte van een mandarijn
in haar borst. Ook overleden.
Natuurlijk denk je aan je eigen
sterfelijkheid. Dan hoor je in het
crematorium: 'Je moet nu leven,
want het kan zo afgelopen zijn'. Dat
is geen opsteker, hè? Of: 'Leef alsof
het je laatste dag is'. Vreselijk. Als ik
nog maar 24 uur heb, overlijd ik 's
ochtends al aan een beroerte.
Om alles! heet mijn nieuwe show.
De woorden van actrice Fien de la
Mar die zich in 1965 uit het raam
wierp en zwaargewond raakte. Op de
vraag waarom in hemelsnaam, ant
woordde ze: 'Om alles
Mijn oma zei het ook. Als mijn vader
vroeg: 'Waarom ben je nou zo som
ber?' zei ze: 'Om alles'. Als een kind
verdrietig is, krijg je hetzelfde ant
woord. Je kunt om alles dood willen,
maar ook om alles aan het leven blij
ven hangen. Dat laatste heb ik.
De voorstelling gaat over loslaten
en afscheid nemen. Van je haargrens
tot, inderdaad, het leven. Maar ook
afscheid nemen van je oude ideeën
en opvattingen. Klinkt zwaar, maar
om beladen onderwerpen valt juist
te lachen. En humor, die is er in deze
show volop. Door jezelf te relative
ren. Zelfspot hoort bij mij.
Neem sociale media. Ik ben
ermee gekapt. Weg Instagram
en Facebook. Weg Twitter.
Volgens een Deens onderzoek
zijn de mensen die het
meeste op Facebook posten
het ongelukkigst. Geloof ik
meteen. Het is één grote goed-
nieuwsshow. Als ik die mensen
tegenkom, strookt dat zelden
met hun elektronische enthousi
asme.
Ik deed er ook aan mee, hoor. Kijk
mij eens vanavond bij Bette Midler in
New York zijn. Op een bepaald mo
ment word je er niet goed van. Wéér
lezen hoe iemand heeft gekookt. Hoe
de kinderen zwemmen, carnaval vie
ren, in de kerstboom hangen. Ik heb
een week genoteerd wat ik niet had
mogen missen. Niks dus!
Ik ben nu afgekickt, want het is
verslavend. Facebook houdt je in een
wurggreep. Je verwijdert je account,
maar hangt nog twee weken in de
lucht. En je krijgt mails: weet je het
zeker? Over vier dagen ben je alles
kwijt. Het is mentaal niet gemakke
lijk.
Onze wekkers waren onze iPho-
nes, maar Marko en ik hebben nu
wekkerradio's. Als Pauw begint, gaan
de telefoons uit. En die blijven op ta
fel liggen. We staarden urenlang in
bed naar die schermpjes.
Ik voel me alsof ik met sigaretten
ben gestopt. Zo'n nare ex-roker die
Mijn
moeilijkste
avond is die
waarop mijn
ouders komen
kijken. Het
voelt zoals
ouderavond
tegen anderen zegt: 'Hè, zit je nou
weer op dat ding te staren?!' Ik weet
het, het is een dubbele moraal.
Marko heeft bovendien een aantal
sites geblokkeerd met een code die
ik niet ken. Kijk, ik laat het je even
zien op m'n telefoon: hier, zeven
mislukte pogingen.Ik probeerde
aanvankelijk nog wel te kijken als er
iets over mij was gemeld.
Als mensen mij iets naars zonden,
heette ik altijd een dikke tering-
homo. Een aandachtsgeile of ir
ritante nicht. Nooit eens klote
cabaretier. Altijd over mijn ge
aardheid. 'Kan iemand die
v kankerhomo een nekschot
4! geven?'
Als Jopie Parlevliet op tv
was ik een 'flikker in een jurk'.
De mensen die dit schrijven
zijn, vermoed ik, niet de succes
volste in de samenleving. En onge
lukkig, vrees ik. In hun ogen ben ik
succesvol. Terwijl bekendheid en
volle zalen niet inherent aan levens
geluk zijn.
Ik ken mensen die aan 50.000
tweets per jaar komen. Mijn script
voor Om alles! telt 13.000 woorden.
Nu denk ik: dat is beter besteed.
Om alles! is mijn persoonlijkste
show ooit. Een egodocument, al
klinkt dat gewichtig. Ik hoop dat
mensen na het zien van de voorstel
ling mij en zichzelf beter leren ken
nen.
In het programma zit ook mijn
grootste angst: dat ik afscheid moet
nemen van Marko. Ik ben pas 45 en
er al absurd vroeg mee bezig.
Vroeger wilde ik nooit met iemand
samen zijn, dat scheelt afscheid ne
men. Ik ben van het loslaten, maar
tegelijk van het aangaan. Mijn verla
tingsangst is onlosmakelijk verbon
den met mijn bindingsangst. Idioot
toch?
Mijn moeilijkste avond is die
waarop mijn ouders komen kijken.
Het voelt zoals ouderavond. Mijn ou
ders naar school, terwijl mijn oma op
mij paste.
Mijn moeder zegt altijd: 'Ik zie
geen cabaretier, maar mijn kind'. En
mijn vader kijkt voortdurend om
zich heen of iedereen wel lacht. 'Zo,
de zaak is weer voor twee jaar veilig
gesteld', denkt hij dan.
Hij begrijpt nog steeds niet dat ik
begin januari een word-document
op mijn computer open en er drie
kwart jaar later een show is. Tja, als je
zelf je boodschappenbriefje nog niet
eens op orde hebt... Als hij wordt ge
stuurd voor een halfje wit en een ons
ham, komt hij thuis met een pot
smeerkaas.
Mijn vader deed vroeger mijn
boekhouding. Zijn we mee gestopt,
te veel heibel. Als ik thuiskwam, was
de spanning om te snijden, omdat ik
de bon van de Chinees in Meppel
kwijt was. 'Maar het staat toch op het
afschrift? 42,90 bij Win Wah?' pro
beerde ik dan. Maar hij bromde: 'Ik
moet die bon hebben!'
Nu logt hij in op de websites van
theaters waar ik speel om te kijken
hoeveel stoelen er zijn verkocht. 'Op
de vierde dag in Spijkenisse kan er
wat bij', belt hij dan. 'Zet het op je
site.' Hij is echt trots op me.
We hebben vroeger onze proble
men gekend, maar na je 35ste moet je
echt stoppen je ouders dingen kwa
lijk te nemen. En ouders op hun
beurt moeten ook kunnen zeggen
dat ze sommige dingen wellicht niet
zo goed hebben gedaan.
Nu is er ontzettend veel liefde voor
elkaar. En als je dat zoetsappig Oprah
Winfrey-gelul vindt, mij best. Ik
houd van mijn ouders."
vrijdag 24 november 2017
GO
'Mijn geluk hangt
niet af van volle zalen'
Arno Gelder
De speellijst van Om alles! staat
op www.richardgroenendijk.nl
