Het leven van een figurant
14 ZE
Verslaggeefster
EdineWijnands is
een van de tachtig
figuranten voor de
film De Dirigent.
De Dirigent
Het is rond half twaalf in de
ochtend. Daar zit ik. In een
doorrookt bovenzaaltje
van theater de Avenue in Breda.
Voor me op het podium oefent een
groepje danseressen een paar pas
jes. Een travestiet schraapt zijn
keel. Ik kijk achterom. Zie de ca
mera. Met een beetje geluk is mijn
linkerarm in beeld. Leuk.
Ik ben figurant deze donderdag.
En ik ben niet alleen. Met een
kleine tachtig anderen, uit heel
Nederland en België, doe ik mee
aan een paar scènes die voor speel
film De Dirigent worden opgeno
men in Breda.
Wij zijn publiek in een variété
theater ergens in de jaren twintig.
Al om half acht melden we ons in
een hectische Avenue. Daar krij
gen we van de (toevallig uit Breda
afkomstige) kostuumontwerpers
Linda Bogers en Marianka Halters
kleding uitgereikt. Spijkerbroeken
worden vervangen door charles
ton-jurken, door kostuums van
tweed. Haren gaan in de krul, poe
der op gezichten. Het is half acht.
Het begin van een lange dag vol
wachten. Daar zitten we, aan grote
tafels. In onze kostuums. De tijd
verdrijvend met een beetje lezen,
kletsen, ervaringen uitwisselen.
De sfeer onder crew en figuranten
is ontspannen.
Daar vertelt iemand hoe hij wel
tien seconden in beeld was bij Mi-
chiel de Rug ter. Een ander over
troeft met die ene scene lang gele
den dat hij van links naar rechts
over de set mocht lopen. Renée
Ketelaar uit Rotterdam figureert al
twintig jaar, zegt ze. Ooit begon
nen omdat een vriendin van haar
zo graag lijk wilde zijn in een film.
Een droom die nooit uitkwam. „Ze
overleed helaas voor ze lijk kon
zijn."
Tja, wist ik veel
dat ze mij uit
zouden kiezen
als travestiet?
Bart uit België schept intussen
op over die opname eerder dit jaar
voor De Dirigent in Brussel. „Ze
zochten een native English spea
ker die journalist wilde spelen",
vertelt hij trots. „Ik meldde me.
Mocht ik 'Mister Goldsmith', roe
pen. Vier keer achter elkaar."
Hij wordt bewonderend aange
keken. een beetje jaloers. Want
een zinnetje zeggen in een film.
Het blijkt het hoogst haalbare voor
een figurant.
Ik mag niks zeggen. En ook Joël
van Veldhoven niet. Samen met
vriendin Fern Bazuin woont hij
tien meter naast De Avenue in de
Waterstraat. „Toen er maandag
voor deze film sneeuw in de straat
werd gespoten, heb ik ons aange
meld als figurant", zegt hij. Dan
kijkt hij sip naar zijn knalrode jurk
boven zijn behaarde benen. „Tja,
wist ik veel dat ze mij uit zouden
kiezen als travestiet?"
Intussen verglijdt de dag. Af en
toe onderbroken door figuranten
begeleider Barbara Dorrestein. Zij
roept, wijst aan, vraagt vriendelijk.
„Kunt u en u even mee naar boven
komen? Waar is die meneer in dat
blauwe jasje? En barman Niek?"
Of: „Die rijen, komen jullie mee?"
En soms: „We hebben iedereen
nodig."
En daar gaat iedereen de trap op,
neemt plaats aan de bar, aan één
van de tafeltjes. Schat stiekem in
wat de kans is dat hij straks in
beeld is. Voelt een hand op het
hoofd die even snel het haar goed
doet, krijgt een sigaret in de hand
geduwd, een glas met een drankje.
Het is 21.30 uur wanneer wij
voor de laatste keer de set opstap
pen. Moe, inmiddels wat melig en
toch: nog steeds enthousiast mee
spelend. Want hoe vermoeiend
ook, het is en blijft een leuk idee
om straks, al is het misschien één
seconde, even in beeld te zijn in
een grote film.
woensdag 22 november 2017
Uren wachten voor een
paar seconden roem
Edine Wijnands
Breda
- Joël van Veldhoven, figurant
A De sfeer is ontspannen in theater de Avenue.
FOTO'S ELSE L00F/PIX4PR0FS
De Dirigent is een speel
film van Maria Peters (be
kend van films als Sonny
Boy en Kruimeltje). Hij
gaat over Antonia Brico,
de in 1902 in Nederland
geboren dirigente die als
eerste vrouw de grootste
symfonieorkesten leidde.
Hoofdrol wordt gespeeld
door Christiane de Bruijn.
Aan de film nemen be
kende Nederlandse ac
teurs als Gijs Scholten van
Aschat en Annet Malherbe
deel.
In Breda werden van
maandag tot en met don
derdag een paar scènes
opgenomen in Theater de
Avenue. Naast de hoofd
rolspeelster waren er en
kele buitenlandse acteurs
als Benjamin Wainwright,
Scott Turner Schofield en
Michael Watson-Gray (als
travestiet Miss Denise). De
figuranten zijn voor het
leeuwendeel afkomstig
van castingbureaus. En
kele Bredase figuranten
reageerden op een oproep
die begin deze week op
Facebook verscheen. Een
figurant krijgt voor een dag
op de filmset een vergoe
ding van 40 euro. De Diri
gent gaat naar verwach
ting in het najaar van 2018
in première.
Edine Wijnands in gesprek met andere figuranten.
