BUITEN
Vuurbakens
11
ft v 'f 'J-
Tijdens een
rondwandeling in
natuurgebied de
Schotsman bij
Kamperland loopje
langs het Veerse Meer
en door het bos. Een
heerlijk rondje om even
uit te waaien.
Eigenlijk loop ik voor deze ru
briek altijd op Zuid-Beve
land, concludeer ik na een
inventarisatie van mijn afge
lopen wandelingen. Daar moet maar
eens verandering in komen, want
ook Noord-Beveland biedt mooie
rondjes. Ik laat me inspireren door de
website van Staatsbosbeheer en ver
trek op een koude zaterdagmiddag
richting natuurgebied de Schotsman
bij Kamperland.
Dit is een voormalige zandplaat,
die droogviel na de afsluiting van het
Veerse Gat in 1961. Er loopt een route
^Ondanks het
donkere weer
heb ik overhet
water een
prachtig
uitzicht op
Veere
van dik drie kilometer door het bos,
maar ik vind het fijn om ook nog
even langs het Veerse Meer te lopen.
Daarom zet ik mijn auto op de par
keerplaats aan de Schotsmanweg, zo
dat ik langs het water richting het bos
kan lopen.
Ik ben blij met deze keuze. On
danks het donkere weer heb ik over
het water een prachtig uitzicht op
Veere. Het heeft eigenlijk ook wel
wat, wandelen in licht stormachtig
weer. Je waait letterlijk even uit en
het golvende water is mooi om naar
te kijken. Ook de tientallen windsur
fers zijn zichtbaar blij met het weer.
Schijnbaar gewichtloos racen ze over
het water. Wat lijkt me dat een heer
lijk, vrij gevoel!
Bladeren
Inmiddels ben ik anderhalve kilome
ter verder en kom ik bij de parkeer
plaats aan de Campensweg. Hier be
gint de rondwandeling door het bos.
Sommige bomen hebben nog wat
blad, maar het meeste ligt inmiddels
op de grond. Eigenlijk had ik iets eer
der in de herfst moeten komen, ik
vind het mooi om de herfstkleuren
aan de bomen te zien. Maar goed, het
is ook een heerlijk gevoel om zo door
de bladeren te lopen.
Kennelijk schrikt de dreigende
lucht andere wandelaars af, want ik
kom niemand tegen. Waar ik blij mee
ben: zo is er nog kans om dieren te
zien. En het is gewoon wel eens fijn
om even, weg van de bewoonde we
reld, alleen te zijn in de natuur. Op
een berkenstam zie ik verschillende
zwammen. Helaas heb ik er te weinig
verstand van om te zien welke soort
dit is, maar het ziet er mooi en herfst
achtig uit.
Gele paaltjes
De route slingert door het bos. Soms
over 'gebaande wegen', dan weer over
kleine paadjes tussen de bomen door.
Nog net zie ik een klein konijntje
weghupsen, het witte staartje ver
dwijnt in de bosjes. De route is dui
delijk afgezet met gele paaltjes. Fijn
gevoel voor iemand met vrij weinig
richtingsgevoel, die de lucht steeds
donkerder ziet worden. Dan zie ik
licht: de route voert het bos uit rich
ting een open plek. Straks kan ik
langs het water weer dezelfde weg te
rug lopen.
Ik neem me voor om hier in het
voorjaar en de zomer nog eens heen
te gaan. Kan ik na de wandeling even
een duik nemen of picknicken op de
houten tafel die ik tegenkwam.
UIT DE ZEEUWSE KLEI
In de zomer van 2015 kwam bij
de SCEZ een vondstmelding
binnen van een blootgespoelde,
bijna halfronde bakstenen funde
ring op de slikken bij Rilland. Het
grootste deel van de vermoedelijk
oorspronkelijk ronde structuur
bleek al te zijn geërodeerd. Van het
nog intacte funderingsdeel res
teerden nog één tot drie steenla
gen.
De fundering had een breedte
van 68 centimeter. Als het een
ronde structuur was, zal de diame
ter buitenwerks ongeveer 4,5 tot 5
meter hebben bedragen. De rode
en gele baksteenfragmenten wa
ren 12 centimeter breed en 6,5 cen
timeter hoog. De lengte is onbe
kend, want gave stenen waren niet
aanwezig. Deze formaten wijzen
op een datering in de late middel
eeuwen of het begin van de
Nieuwe tijd (vijftiende/zestiende
eeuw). Aardewerkfragmenten of
andere archeologische resten om
de datering nauwkeuriger te bepa
len zijn niet aangetroffen. Omdat
het een geïsoleerd spoor was, is
het mogelijk dat hier een vuurba
ken in de vorm van een rond to
rentje heeft gestaan, in het buiten
gebied van het in 1530 en 1552 ver
dronken dorp Rilland. Het dorp
zelf ligt nu bijna helemaal in de
vaargeul. Archeologische resten
van vuurbakens zijn voor Neder
land zeer zeldzaam. Volgens de
melder was twintig jaar geleden
zo'n 80 meter verder naar het oos
ten eenzelfde spoor zichtbaar,
maar dat is in de loop van de tijd
geheel weggespoeld. Of er sprake
is geweest van een zogenaamde
lichtlijn tussen de twee bouwsels
ten behoeve van de scheepvaart
blijft speculatief.
Twee vergelijkbare sporen met
ongeveer dezelfde onderlinge af
stand en met een laatmiddel
eeuwse datering zijn de afgelopen
jaren blootgespoeld op tegenover
liggende slikken in het Verdron
ken Land van Saeftinghe. In reke
ningen uit de jaren 1365-1369
wordt een veer vermeld, dat de
verbinding tussen Saeftinghe en
Rilland onderhield. Het veer en
andere schepen kunnen toen al
gebruik hebben gemaakt van de
aanwezigheid van de vuurbakens.
rj3
li r
Schotsman
Ruiterplaat
SS onder meer
langs de oever
Kamperland
AFSTAND 7 km
'OU,e va"
woensdag 22 november 2017
GO
Even lekker uitwaaien
Joanne Karkdijk
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
Kamperland
Tweewekelijkse rubriek over ar
cheologische vondsten in Zee
land door Stichting Cultureel Erf
goed Zeeland (SCEZ)
Hans Jongepier
-w - X. -it*
▲Vermoedelijk vuurbaken van
het verdronken Rilland, fotoscez
het Veerse W\ee
