4
ZO DOEN WIJ DAT
Marisa Laperdix (33) uit Sluis besloot drie jaar
geleden het onderwijs achter zich te laten en een
theaterbedrijf op te richten. Ze kijkt tegenwoordig
niet te veel vooruit, want je kunt toch niet alles
plannen.
Hoe houd je het een beetje leuk in de huiselijke omgeving? Lezers helpen ons op weg.
Dromen kunnen
veranderen
Marisa: „Ik ben opgegroeid in
Nieuwvliet. Mijn moeder was onder
wijzer, mijn vader werkte bij Dow.
Mijn ouders hadden ook een bed and
breakfast. Mijn creatieve kant heb ik
van huis uit meegekregen. Mijn
broer werkt als tekendocent op de
Hogeschool voor de Kunsten in Am
sterdam, mijn moeder is dirigent en
tekent veel. Wij mochten altijd zelf
kiezen welke hobby's we wilden uit
voeren. Dat was luxe: ik mocht alles
proberen.
Nu ik een theaterbedrijf heb opge
richt, krijg ik vaak te horen dat ik iets
doe wat echt bij me past. 'Dit past
meer bij jou dan het onderwijs', zeg
gen veel mensen. Nee, dat is niet zo.
Ik vind mezelf een goede leerkracht
met visie, maar het huidige onder
wijssysteem past niet bij mij. Na
tuurlijk volg ik nu mijn hart en leef
ik mijn droom. Maar mijn droom was
ook om voor de klas te staan."
Laat kinderen op hun
eigen tempo leren
„Al vanaf de basisschool wilde ik
voor de klas staan, dus na de havo
ben ik de pabo-opleiding gaan doen.
Ik rondde de pabo af en ging vervol
gens docent drama studeren, omdat
theater me lag. Die opleiding heb ik
niet afgemaakt. Ik ben gaan werken
als invalleerkracht, daarna had ik een
eigen klas. Uiteindelijk kreeg ik een
burn-out en ben ik op eigen initiatief
uit het onderwijs gestapt. Passend
onderwijs maakt het werk momen
teel erg zwaar. Daarnaast vind ik het
belangrijk dat kinderen op hun eigen
tempo en niveau leren en liep daar
elke keer weer tegenaan: voor som
mige kinderen waren de lessen niet
uitdagend genoeg, anderen hadden
het gevoel dat ze niet aan de norm
voldeden. Als je de juiste materialen
hebt waarmee kinderen zelf aan de
slag kunnen, dan kunnen ze op hun
eigen tempo verder en hoeven ze niet
de hele tijd op de juf te wachten. En
gaan ze zich ook niet vergelijken met
elkaar.
Veel kinderen hebben weinig zelf
vertrouwen, omdat ze het niet kun
nen bijbenen. Ik zou liever werken
op een school waar het kind centraal
staat en genoeg handen in de klas
zijn, maar door het huidige systeem
zitten scholen vaak helemaal knel.
Het zou fijn zijn als scholen hun visie
durven volgen en durven loslaten
wat de onderwijsinspectie vindt. Dat
is moeilijk, maar hard nodig."
Wees niet bang om in
het diepe te springen
„Tijdens mijn burn-out maakte ik
mijn eerste poppentheatertje. Ik deed
altijd al theater als hobby. Toen ik
merkte dat mijn voorstelling ver
kocht, ben ik het verder gaan ontwik
kelen. Ik zette alles op alles om van
theater te kunnen leven. Na ander
halfjaar lukte dat. Nu heb ik voor het
Ooit wil ik een boek
schrijven over mijn
ervaring met mijn
somatisatiestoornis
WIE?
eerst een aanvraag gekregen om in
een theaterzaal te spelen. Na de op
leiding tot theaterdocent wilde ik wel
spelen, maar ik had nooit verwacht
dat ik een eigen voorstelling met
mijn eigen liedjes en verhaal zou
brengen. Ik vind het spannend. Men
sen denken dat ik alles zomaar doe,
maar ik vind het eng. Dat vind ik
geen reden om het niet te doen. Als je
bang bent, wil je vaak eerst van die
angst af door te redeneren. Ik ben van
het idee dat je het gewoon moet
doen, om dan te ervaren dat het wel
meevalt."
Angst kan pijn
in stand houden
„Ik ben een aantal keer langdurig
ziek geweest. Ik heb twee keer een
knieblessure gehad waarbij ik in een
rolstoel belandde. Normaal is zo'n
blessure na zes weken over, bij mij
was dat niet het geval, maar de dok
ters konden niets vinden. De eerste
keer ben ik er vanaf gekomen door
met een schema zelf de belasting
weer op te bouwen. Later kreeg ik het
nog eens en kon ik een jaar niet wer
ken. Op een dag zag ik op tv mensen
met kunstbenen snowboarden. Om
dat ervoor mijn pijn geen oplossing
was, wilde ik op dat moment ook lie
ver kunstbenen. Ik werd toen zo
kwaad, dat ik tegen een tafel trapte.
Het gekke was dat tegen mijn ver
wachting in er daarna geen extra pijn
kwam. Zou ik geen extra pijn heb
ben, omdat ik hier niet van tevoren
over had nagedacht? Toen een vriend
dinsdag 21 november 2017
PZ
'Ergens bang
voor? Doe
het toch
maar wel'
Gertie De Boey
44
—Marisa Laperdix
Marisa Laperdix
(33) woont in Sluis en
is vrijgezel. Ze heeft
een theaterbedrijf,
Lappie Lapstok,
en geeft toneelles aan
kinderen in
Oostburg.
Marisa Laperdix
moest door haar
burn-out op zoek
naar iets anders.
FOTO'S BOAZ TIMMERMANS
VywVVvvv\|
