8
MISBRUIK LEZERS DELEN HUN ERVARINGEN
Sommigen zijn al 85 jaar oud, anderen nog jong. Uit alle lagen van de
bevolking, alle werkvelden. Lezers van deze krant deelden de afgelopen
weken massaal hun ervaringen. Voor het eerst, voor het laatst, ondanks de
zenuwen, met hoop op een betere wereld. Zij laten zien: #metoo is overal.
o begint een van vele
verhalen die de afge
lopen weken met
deze krant werden
gedeeld. Slachtoffers
van seksueel geweld
vertrouwden hun
pijn, schaamte, machteloosheid en
verdriet toe aan het speciaal voor
hen geopende e-mailadres. Nadat
hét was gebeurd, hielden ze zich
veelal stil. Bijvoorbeeld omdat be
wijzen ontbraken: 'Mij werd de
mond gesnoerd. Hij zei: Het is jouw
woord tegen het mijne, wie gelooft
je?' Anderen verstopten zich: 'Ik
voelde me beschaamd, opgelaten en
bedreigd.'
Nu spreken ze soms voor het al
lereerst, zoals de vrouw die werd
aangerand door de broer van een
vriendinnetje. Wat had dat een im
pact op haar leven. Dat geldt voor
alle lezers die reageerden. Zo vraagt
een 85-jarige mevrouw zich over
die ene ervaring die haar altijd is
bijgebleven, nog steeds af: was dat
onnodige inwendig onderzoek nu
toch verkrachting?
Ervaringen delen. Het draait om
begrip en erkenning, legt een vrouw
uit, die werd verkracht door haar
huisbaas. 'Ik vind het vreselijk om
te weten dat er meer mensen zijn
die soortgelijke dingen hebben mee
gemaakt. Ik wil niets liever dan hun
het gevoel geven dat ze niet alleen
zijn. Het doet me ook goed om mijn
verhaal te delen, ook al is het ontzet-
Carla van der Wal
Metoo
is overal
Het is voor het eerst dat ik over
mijn persoonlijke ervaring vertel.
Ik reken op uw discretie en inte
griteit. Ik ben nu 57 jaar. Ik denk
dat ik 14 moet zijn geweest,
toen ik werd aangerand door de
broer van een vriendinnetje.
Een afschuwelijke, onverwachte
ervaring, die me diep heeft
geschokt.
Ik spreek over de jaren 50 van de
vorige eeuw, waarin praten over
seks en daaraan gerelateerde
onderwerpen niet aan de orde was.
Er verschijnen nu schrijnende
verhalen waarbij mijn verhaal
wegvalt, maar toch wil ik dit schrij
ven omdat het onderwerp van alle
tijden is. Ik werkte in de verpleging
en solliciteerde naar een functie
als leerling-verpleegster in een
orthopedische kliniek. De keuring
geschiedde door de geneesheer
directeur. Ik moest me helemaal
uitkleden, midden in de ruimte
staan, allerlei houdingen aanne
men, ook met mijn benen wijd.
Uiteindelijk volgde een inwendig
onderzoek. Geen van ons durfde
het naar voren te brengen, totdat er
een moedige sollicitante verscheen
en de directeur werd ontslagen.
TRIK©
