13
Zeeland zat in het bloed
van Johanna Butler
9 Sr®"*"-?
j «u
3D
1MT^l t
B
tionistisch. Dat leer je los te laten.
Bovendien, naarmate je langer be
zig bent, word je handiger. Het is
geen standaard nieuwbouw, we
moesten veel communiceren met
de architect en de aannemer."
Amanda vult aan:
„Zo'n project is een
groot avontuur,
je moet een
lange adem
hebben."
Zeven da
gen per
week
werkten
ze eraan,
van's
ochtends
vroeg tot
inde
avond. Peter
Hoogenboom:
„Het is goed dat
je niet alles vooraf
weet. Je bent nooit klaar.
Alles is groot, hoog, veel en scheef.
En je hebt het hele traject met de
gemeente, het omzetten van de
bestemming van agrarisch naar
recreatief. We hebben er slapeloze
nachten van gehad. Zeker toen er
een flora- en faunaonderzoek
moest worden gedaan. Stel dat er
zijn gebleven. De afgelopen drie
jaar hebben ze al hun energie in
het oude wagenhuis gestopt. Dat
hadden ze kunnen afbreken: in te
genstelling tot huis en schuur was
dat geen beschermd rijksmonu
ment. In plaats van het
te slopen gaven ze
het wagenhuis
een nieuwe,
recreatieve
bestem
ming.
Daarvoor
moest
het wel
van top
tot teen
worden
aangepakt,
met een
nieuw opge
metselde top
gevel, een nieuwe
gepotdekselde ach
tergevel, een vernieuwd
dakbeschot, nieuwe riolering en
elektra en een compleet nieuw in
terieur. Wat ze konden, deden de
echtelieden zelf. Peter Hoogen
boom: „Timmeren, loodgieten,
schilderen - we zijn nergens heel
goed in, veel dingen kunnen we
een beetje. We zijn allebei perfec-
een vleermuis was gevonden, dan
had dat het hele project enorm
vertraagd."
Er zijn nu vier appartementen
in het oude wagenhuis onderge
bracht. Eentje is helemaal klaar.
De openstaande schuurdeuren
aan de voorkant leveren meteen
privacy op. Op de begane grond is
achter de ruimte met zithoek en
keukenblok een aparte slaapka
mer met twee bedden. Op de vide
is nog een tweepersoonsbed voor
handen. Aan de achterkant van
het wagenhuis is over de volle
breedte een veranda aangebracht.
De eerste boekingen zijn al bin
nen. Elders op het erf worden vijf
chalets verhuurd. De daar opge
dane ervaringen geven vertrou
wen in de toekomst van de
lodges.
Peter en Amanda kunnen erg
genieten van de door hen aange
brachte details. Zoals de op zolder
gevonden katrol, waaraan de lamp
in de woonruimte is opgehangen.
Voor de trap zijn planken van
oude aardappelschotten gebruikt,
Amanda heeft ze gladgeschuurd.
Het onderstel van de tafel is af
komstig van een afgedankte was-
wringer. Zo wordt het verleden in
alle nieuwigheid verwerkt.
zaterdag 18 november 2017
'(TT'
Pip
Er is vandaag nog een extra reden voor een
feestje op hofstede Welland aan de Wel-
landweg bij Noordwelle. Uit de nalaten
schap van mevrouw Johanna Anthonina
van Embden-Butler wordt 10.000 euro be
schikbaar gesteld voor de restauratie van
de monumentale schuur. „Zeer welkom",
laat Peter Hoogenboom weten. „De schuur
is hard toe aan een opknapbeurt."
Johanna Butler werd in 1922 geboren op
een boerderij in de Schorerpolder bij Ritt-
hem. Toen ze 1 jaar was, besloot haar vader
tegelijk met zes broers naar Australië te
emigreren. Aanvankelijk leerde ze thuis al
leen Zeeuws praten, op school moest ze
met Engels een inhaalslag maken. Haar 71-
jarige zoon David van Embden zegt: „Mijn
moeder keek met gemengde gevoelens op
die tijd terug. Ze was een buitenlander en
discriminatie is van alle tijden." In 1944 trad
ze toe tot het Vrouwenkorps van het Ko
ninklijk Nederlands-Indisch Leger (KNIL): ze
chauffeerde voor officieren, werkte op de
telefooncentrale en bij de fourier. Ze ont
moette David van Embden, die als navigator
in bommenwerpers was gestationeerd in
Darwin, in het noorden van Australië. Ze
trouwden in augustus 1945. Najaren in
Amerika en Australië keerden ze in 1961
naar Nederland terug, ze vestigden zich in
Amsterdam.
David van Embden overhandigt vanmiddag
het legaat. Het is onderdeel van het on
langs ingestelde Johanna van Embden-But-
lerfonds. „Mijn moeder is in 2015 overleden.
Ze wilde wat blijvends voor Zeeland doen.
Heel haar leven heeft ze een band met de
provincie gehouden, ze ging er een paar
keer per jaar bij familie op bezoek. De boer
derij waar ze is geboren, is vrij recent afge
broken. Haar as is er uitgestrooid."
Vier Zeeuwse organisaties ontvangen elk
10.000 euro uit het fonds: naast de Boerde
rijenstichting Zeeland zijn dat Stichting Het
Werkend Trekpaard, Het Zeeuwse Land
schap en de Stichting Cultureel Erfgoed
Zeeland. David van Embden overweegt ter
ere van zijn moeder jaarlijks een bedrag be
schikbaar te stellen.
