29
i En kijk nou wie
daar laveloos in de
lampen hangt,
lallend over
Europees voetbal?
café. Nu doet alleen Feyenoord dat
nog wel eens, zij het met tegenzin.
Soms hebben ze het met elkaar
nog weieens over dat prachtige
avontuur in Milaan van 1970. Of,
in het geval van Ajax, die in 1971,
1972,1973 en 1995. De kastelein
voelt dat soort dat gesprekken
meestal feilloos aan. Haast van
zelfsprekend schakelt hij zijn cd-
speler dan naar het 'Mooi was die
tijd' van Corry Konings.
ADO Den Haag en FC Utrecht,
shag rokend bij de ingang, druk
ken het glas dan nog maar eens
aan de mond. Mooie, volkse types,
die twee.
Mannen die wel een zekere
schoonheid kunnen zien in de tra
giek van de drie meest prominente
cafégasten. Simpelweg omdat zij
zich realiseren dat hun internatio
nale uitspattingen eveneens verle
den tijd zijn. Desondanks weten
zij de stemming er op een kroeg
avond als geen ander in te bren
gen. Bijvoorbeeld door wanneer
FC Twente binnenkomt, steevast
het nummer Vuile huichelaar aan te
vragen, passend bij het imago van
hun Tukker-vriend.
Niet dat laatstgenoemde daar
overigens een boodschap aan
heeft. Doodleuk trekt hij op zo'n
moment weer eens aan de bel voor
nóg een blad bier. Hij weet, en de
barman inmiddels ook: betalen
doet-ie toch niet. En toch: de
Stamkroeg Eredivisie is niets zon
der deze bonte verschijning.
Zitmeubels
Voor FC Groningen geldt dat eve
neens. Alleen maakt hij de laatste
jaren een wat beteuterde indruk
aan de toog. Weemoedig vertelt hij
ook vandaag over hoe sfeervol het
vroeger was bij hem thuis. Juist
omdat er de laatste tijd zo bar wei
nig te beleven is. Onlangs heeft hij
zelfs een paar van zijn groene zit
meubels te koop aangeboden op
Marktplaats, biecht hij op. Er zat
toch nooit iemand meer op.
Excelsior maakt al aanstalten om
te gaan, vroeg als hij thuis moet
zijn van zijn moeder. Toch heeft
iedereen in het café wel bewonde
ring voor deze Rotterdamse knul,
die er met weinig geld elk week
einde een rondje uit peurt. En ook
Willem II en SC Heerenveen kun
nen op vrijwel ieders sympathie
rekenen. Niet de meest flamboy
ante van het gezelschap, dit keurig
geföhnde stel, maar ze horen er
ontegenzeggelijk bij. Net als Hera
cles en PEC Zwolle, al willen zij
nog weieens vervloekt worden
door de rest. Niet omdat men hen
hun zorgvuldig uitgestippelde
succes misgunt, meer vanwege die
van autobanden gemalen vloerbe
dekking in hun woonkamer. Daar
heeft iedereen al een keer zijn en
kelbanden op afgescheurd.
En kijk nou wie daar laveloos in
de lampen hangt, lallend over Eu
ropees voetbal? NAC! Iedereen
weet dat het er nooit van komt.
Toch is het gros blij dat deze stam
gast na twee jaar afwezigheid weer
terug is. Waar de Bredanaar is, is
het namelijk gezellig en wordt het
laat. 'Als we gaan, dan gaan we met
z'n allen', klinkt het door het café.
Nooduitgang
Het gezang is traditioneel te horen
tot aan de nooduitgang, de vaste
plek van Roda JC. De Limburger
lijkt daar alvast voor te selecteren
op de periode na de zomer, wan
neer hij mogelijk niet meer weke
lijks in het eredivisie-café is. Hij
valt er een beetje buiten ook.
Komt door zijn verleden, ver
moedt hij. Een maandenlange de
tentie in Dubai doet immers iets
met de beeldvorming over je. Al
wil Roda na een pilsje of zeven
heus nog wel eens spatjes krijgen.
Dan stelt hij zich aan vrouwen
voor als 'de Champions League
deelnemer van 2020'.
Een trekje waar ook Vitesse nu en
dan last van heeft. Schaamteloos
gaat hij dan op de versiertoer, po
chend over al dat bladgoud bij
hem thuis op de schouw (één be
ker). Om de ochtend later, wan
neer hij thuis om zich heen kijkt,
vervolgens te constateren dat zijn
aanhang het weer af heeft laten
weten.
Een andere caféganger, AZ, ge
dijt op zijn beurt prima op de ach
tergrond. Los van zijn gewoonte
de borrelkaart vaak tot stadion
klapper te vouwen, is hij niet zo
ondeugend. Die elegante oude
dame aan de leestafel, Sparta,
evenmin. Als de anderen dronken
Het Laatste Rondje van André Ha-
zes inzetten, bladert zij nog eens
rustig in haar boekje over proces
matig denken.
Toch kun je je een weekeinde
zonder Sparta of AZ niet voorstel
len. Simpelweg omdat ze, net als
die andere zestien, hun functie
vervullen. Elk op hun eigen ma
nier en ieder met zijn eigen karak
ter maken ze de eredivisie-kroeg.
Een kroeg waar de muziek kraakt
en de tosti's lauw zijn. Waar ge
mopperd wordt over de knapste
bardames die op steeds jongere
leeftijd vertrekken. En waar het, in
vergelijking met clubs in Engeland
of Spanje, verre van hip is. Maar
die desondanks bruist.
Sterker: nergens is het zo leuk,
onvoorspelbaar en spannend als in
de Stamkroeg Eredivisie. Wat fijn
dat ze straks, om 18.30 uur, dus
weer haar deuren opent. Voor, hoe
dan ook, wéér een memorabele
avond. Proost!
zaterdag 18 november 2017
GO
cem
