Inspecteurs RUD
voelen zich buiten
onveilig in 't donker
Weer uitstel proces
over Kasteelmoord
8
Léon Phernambucq, vakbondsman in een zorgo
Oost-Vlaanderen steunt fusie
Na 27 jaar zegt
Léon
Phernambucq
(65) Zorgstroom
vandaag gedag.
Met een
minisymposium
over 'Samen
zorgen'in Huys ter
Schelde in
Vlissingen.
De vier inspecteurs hebben bij
Boerma aangegeven zich onveilig
te voelen. „Ik heb gezegd dat ik er
voor ga zorgen dat hun veiligheid
geborgd is. Tot die tijd stuur ik ze
niet in het donker op pad." De
maatregel is sinds twee weken van
kracht.
Er wordt onderzocht wat er
voor nodig is om 's avond en 's
nachts veilig in het buitengebied
te opereren. Daarin wordt ook
meegenomen of de inspecteurs
moeten worden bewapend. Zo
lang het onderzoek niet klaar is,
speelt Boerma op zeker. „Je kunt
de risico's ook verminderen door
het gevaar niet op te zoeken."
Volgens hem betekent dat niet
dat stropers na 17.00 uur vrij spel
hebben. „Stroperij is een vorm
van criminaliteit. Het hoort ook
bij ons toezicht, maar criminali
teit is primair een taak van de po
litie." Hij kan nog niet zeggen
wanneer het onderzoek klaar is,
maar belooft er 'haast achter te
zetten'.
Boerma reageert op een brief
die landbouworganisatie ZLTO,
het Zeeuws Particulier Grondbe
zit, de Nederlandse Organisatie
voor Jacht en Grondbeheer en de
Koninklijke Nederlandse Jagers
vereniging aan de provincie heb
ben geschreven. Die spreken
daarin van een 'absurde en zorg
wekkende ontwikkeling' die de
onveiligheid op het platteland
vergroot.
„Ik heb die brief met verbazing
gelezen", zegt Boerma. „Ik herken
me er eigenlijk helemaal niet in."
Volgens de vier organisaties werkt
de RUD steeds minder samen met
hun mensen, zoals jachtopzieners
en boswachters. „Vanaf de oprich
ting van de RUD werken we met
Je kunt de risico's
ook verminderen
door het gevaar
niet op te zoeken
heel veel partijen samen", stelt
Boerma. „We hebben frequent
overleg met de ZLTO, we hebben
gezamenlijk een overleg van de
buitengewone opsporingsambte
naren. Daar kunnen deze punten
prima worden besproken. Tot op
heden is dat niet gebeurd. In plaats
daarvan is gekozen voor een brief
aan de provincie. Jammer dat ze
het gesprek niet met ons zijn aan
gegaan."
BRUGGE Het proces over de
Vlaamse Kasteelmoord is weer
met vijf weken uitgesteld. Een vol
gende zitting staat nu gepland op
18 december.
Dat zat er wel aan te komen,
aangezien er onderzoek loopt naar
de vraag of de rechters in de zaak
op hun plek mogen blijven. Advo
caten van de verdachten in de zaak
wraakten de rechters vorige
maand - ze willen ze dus laten ver
vangen. De rechters zouden ver
keerd hebben gereageerd op een
verzoek van de advocaten om on
derzoek te doen naar het gebruik
van infiltranten door de recherche.
De zaak draait om de moord op
kasteelheer Stijn Saelens uit Win-
gene, bijna zes jaar geleden. Vier
verdachten zitten vast, onder wie
E. de C. uit IJzendijke. Hij zou te
gen een celgenoot verklaringen
hebben afgelegd over een mede
verdachte. Advocaten vermoeden
dat die celgenoot een infiltrant
was, die daar door de recherche
was neergezet. De rechters wei
gerden dat echter te laten onder
zoeken, waarna ze dus een wra-
kingsverzoek aan hun broek kre
gen.
Dat verzoek ligt nu bij het Hof
van Cassatie, dat nog tijd nodig
heeft tot een oordeel te komen.
Mochten de rechters vervangen
moeten worden, dan volgt waar
schijnlijk nog meer uitstel.
GENT Ook de provincie Oost-
Vlaanderen steunt de fusie van
Zeeland Seaports en Havenbedrijf
Gent. Daarmee zijn alle aandeel
houders van het Gentse havenbe
drijf- naast de provincie zijn dat
Gent, Evergem en Zelzate - ak
koord. In Zeeland hebben de ge
meenten Terneuzen en Borsele al
ingestemd met het havenhuwe
lijk. De provincie en de gemeente
Vlissingen moeten er nog over
vergaderen.
Gent wordt met 48 procent
grootaandeelhouder van de fusie
haven. In Zeeland wordt de pro
vincie de grootste deelnemer (25
procent).
Het wantrouwen moet
weg uit de zorg, vindt
Léon Phernambucq.
Het wantrouwen van
de overheid, bedoelt
de scheidend directeur van zorg
organisatie Zorgstroom. „Ga niet
uit van misbruik. Laat de zorgver
leners bepalen wat er nodig is en
laat die hun werk doen."
Met 'samen zorgen' bedoelt
Phernambucq met nadruk de ge
meentelijke overheid, de zorgver
zekeraars en het Rijk. De overma
tige controle op de besteding van
zorggeld wordt onwerkbaar, stelt
hij. „Ik krijg er de accountants niet
voor. Ik heb er vijf om een offerte
gevraagd, twee hebben gereageerd.
De andere drie hadden geen tijd
voor zo'n omvangrijke administra
tie." Phernambucq kijkt geamu
seerd terug op zijn eerste jaren,
nog bij de stichting Maatschappe
lijke Dienstverlening Walcheren,
die in de jaren tachtig fuseerden
met de drie kruiswerkorganisaties
op Walcheren. Toen het allemaal
nog niet op kon. Zo leek het al
thans. „Mensen kregen gemakke
lijk wel twintig uur hulp per week.
Een moeder met zwangerschaps
vergiftiging wel tot veertig uur per
week. Je ging als directeur eens per
jaar naar het zorgkantoor waar je
zei ongeveer zoveel zorg te gaan
verlenen. Halverwege het jaar
vroeg je nog wat extra en aan het
einde van het jaar rekende je af.
We hadden twee financiers. Dat
zijn er nu 36. Je moet met allemaal
onderhandelen en ook nog eens
prijzen afspreken per zorgsoort.
Accountants hebben de tijd niet
om dat allemaal te controleren.
Maar het wordt wel geëist."
Phernambucqs loopbaan verliep
niet helemaal logisch. Op zijn
achttiende stond hij al voor de
klas, dankzij het heersende lera
rentekort. Als leraar Nederlands
bij de Paulus mavo in Vlissingen,
het Sint Willibrord College in
Goes en de Griffioen mavo in Mid
delburg. Na vijfjaar onderwijs
doemde de dienstplicht op. „Ik
werd dienstweigeraar. Ik geloof
niet dat Onze Lieve Heer het heeft
bedoeld dat wij elkaar het leven
zuur maken. En ik was weinig ge-
zaggevoelig. Door de vervangende
dienstplicht kwam ik bij het CNV
terecht." Eerst als jeugdwerkleider
in Zeeland, na twee jaar als be
stuurder van de Vakcentrale in
Zeeland.
In de elf jaar dat hij als vak
bondsbestuurder Zeeland door
kruiste, bouwde Phernambucq
een breed netwerk op. Hij viel op.
Dat bleek hem, op onverwachte
wijze. „Commissaris van de ko
ningin Cees Boertien nodigde me
nadrukkelijk uit om te solliciteren
naar het burgemeesterschap van
Veere", lacht hij. „Ik was 28." De
verhuizing naar het Walcherse
was zijn Bevelandse vrouw An
neke niet welgevallig. In Veere
werd het Willemien van Mont-
frans. Een andere burgemeester,
Berend-Jan van Putten van Marie-
kerke, verzocht Phernambucq te
kijken naar een andere Walcherse
functie: directeur bij de stichting
maatschappelijke dienstverlening
Walcheren. Daar hoefje niet voor
te verhuizen.
Het was de fusietijd: verpleeg-
en verzorgingshuizen, de thuis
zorg, alles kwam onder één dak:
Zorgstroom. De verzorgingshui
zen verdwenen, mensen kopen nu
zorg in bij hun appartement waar
ze zo lang mogelijk blijven tot het
Accountants hebben
de tijd niet om alle
zorgprijzen te
controleren. Maar het
wordt wel geëist
verpleeghuis noodzakelijk wordt.
Wat hij wel als scheef ervaart:
„Niet iedereen heeft dezelfde
rechten in de zorg. Het is goed dat
mensen beseffen dat zorg geld
kost en een eigen bijdrage betalen.
Maar het verschil tussen degenen
die geld gespaard hebben en
daarom veel zelf moeten betalen
donderdag 16 november 2017
•PC
De veiligheid van de milieu-in
specteurs van de Regionale
Uitvoeringsdienst (RUD) Zee
land is niet gegarandeerd.
Daarom vindt hoofd toezicht
en handhaving Joost Boerma
het niet verantwoord ze in het
donker het buitengebied in te
sturen.
Ernst Jan Rozendaal
Middelburg
-Joost Boerma, RUD
'Haal het wantro
Claudia Sondervan
Middelburg
Léon Phernambucq noemt de titel Beste werkgever van Nederland een
