M
De zonne maekt 't aomè nog mooier
MEKÜW
12 ZE
Nika Malcorps heeft diabetes en moet continu bloedsuikerspiegel checken
Tijdens Werelddiabetesdag vraagt Irma Malcorps om aandacht
voor de ziekte van haar zoon. „We blijven hopen op genezing."
'<V-
1 l
Streektaal
j.'
ipnH
sStesg
MSii
teiHri:
plicaties kleiner op latere leeftijd",
vertelt moeder Irma.
Bij Nika kwam de ziekte, die
chronisch is, op zijn achtste aan
het licht. „Hij dronk erg veel, maar
moest ook veel plassen. Dat kwam
omdat zijn bloedsuikerspiegel veel
te hoog was. Je lichaam gaat dan
suikers afvoeren en daarom moet
je veel plassen. Ook zag hij wazig
bij het wakker worden en viel hij
af."
Reddingsvest
Sinds de ziekte bij Nika werd ge
constateerd, heeft hij altijd een rug
zak bij met Dextro, een bloedgluco-
semeter, insuline en eten en drin
ken er in. „Die rugzak is zijn red
dingsvest. Voordat Nika iets gaat
Reken maar uit, hoe
vaak eet je niet iets
tussendoor op een
dag?
-Irma Malcorps
eten, moet hij altijd zichzelf eerst
een prik geven om de bloedsuiker
spiegel te bepalen en vervolgens de
insuline toedienen. Reken maar uit,
hoe vaak eet je niet iets tussendoor
op een dag? Om de drie dagen krijgt
hij ook een nieuw infuus."
In verschillende blogs op inter
net schrijft Malcorps over de
ziekte van haar zoon. Ze geeft een
inkijkje in hoe het is om te leven
met diabetes en welke impact het
heeft op het gezin. „Het is een gril
lige ziekte. Als moeder ben ik ape
trots hoe hij met alles omgaat, hij
heeft op zijn jonge leeftijd al een
enorme verantwoordelijkheid. We
blijven hopen op genezing. Al kost
het leven met diabetes soms wat
meer moeite dan bij anderen, we
proberen wel altijd alles te blijven
doen. Het onbegrip is wel eens las
tig, het is gewoon onwetendheid.
Daarom vind ik het belangrijk om
mij in te zetten hiervoor door
middel van blogs op diabeter.nl."
Spontaan een dagje naar
het zwembad, een
frietje eten of even een
rondje steppen met
vriendjes. Sinds er drie
jaar geleden diabetes bij Nika Mal
corps werd geconstateerd, gaat dat
niet meer zonder na te denken. Bij
elke activiteit moet hij rekening
houden met zijn ziekte en zijn
bloedsuikerspiegel in de gaten
houden. „Gewoon iets eten en
drinken is niet vanzelfsprekend,
eerst moet hij door middel van een
vingerprik zijn waarde bepalen",
vertelt moeder Irma. Ze schrijft
blogs op internet over welke im
pact het heeft op het gezin.
Tijdens Werelddiabetesdag
(vandaag) vraagt ze om aandacht
voor de ziekte waar veel misver
standen over bestaan. Wie diabe
tes zegt, denkt vaak aan suiker
ziekte of diëten, een ziekte van tij
delijke aard. „Maar daar is bij dia
betes type 1, wat onze zoon heeft,
geen sprake van. Het heeft alles te
maken met de alvleesklier die
geen insuline meer aanmaakt, ter
wijl bij type 2 de alvleesklier nog
wel functioneert maar onvol
doende. Nika moet bij alles wat hij
eet of drinkt de koolhydraten tel
len en daar de benodigde insuline
voor toedienen."
Insulinepomp
Wie Nika op straat of op school te
genkomt, ziet op het eerste gezicht
niks vreemds aan hem. Toch draagt
hij altijd een insulinepomp bij zich
dat door een infuus gekoppeld is
aan zijn lichaam om zo het toedie
nen van insuline gemakkelijker te
maken. Het is bij de elfjarige Mid
delburger elke dag een uitdaging
om de bloedsuikerspiegel in de
juiste banen te leiden. „Als je jezelf
goed in de gaten houdt en goed
voor jezelf zorgt, is de kans op com-
Tr
r
r
inaejaer is tot nog toe eêl
mooi in mien durpje. 't Ei
nie vee gesturmd, dust de
boamen stae nog in 't blad dat bruun,
geel in rood gekleurd is. De zonne
maekt 't aomè nog mooier. Jao, die
schient ier an de kust toch wè dikkels,
dae bin ons bekend om.
De vrouwe in ikke gae zö vee mo-
helijk 'n stuitje loape, want ze zaahe
dat 't vö ouwe botten zö goed is. In
dan kü m'n glieke zie wat of t'r aomè
wï an't veranderen is. Dat gae naeme-
lijk bie ons in aalk naejaer eêl ard. Ik
wone noe bienae 63 jaer op Renisse in
ik 't flienk zie verandere. D'r bin
maansen, die dat aarg jammer vinde,
want jao, 't is nie mï dat stille durp
waer of ze vroeher zö graeg op vekan-
sie kwaeme. Noe, z'è wè gliek vö wat
de drukte anhaet. Wulder jaeren
lank midden in de nacht wakker
elehe dü de jeugd die schreêuwend of
ziengend nae drieë richtieng cam-
pieng gieng. Want om drie ure moste
de disco's slute. Ma varder zie ik toch
vee voördeêlen. Ik kieke enkelt nog
ma naer aole wienkels in restaurants
die m'n ekrehen D'r komme zövee
toeristen, de ondernemers motte daer
op insprienge in zodoende gae ze noe
verbouwe. Ok de gemeênte Schou-
wen-Duveland is a 'n paer weken
overa tehelieke bezig mit waark wat
of ze motte doe as t'r weinig toeristen
bin. Ma dat is nog best moelijk, want
tehenwoordig is 't ier 't eêle jaer nog a
druk. As de Nederlanders gin vekan-
sie viere bin d'r wè Duitsers in as die
d'r even nie bin komme de Belhen.
Die de Schouwse kust ok ondekt.
Vee mooier as bie ulder. Gister was 't
vö ons nie maklijk om te loapen, zö
vee straeten waere op'ebroke. M'n as
Ma net noe ons ophelucht
aesem aele kriehe m'n
aneêns de terreur van
bepaelde volwassenen
acrobaten onze wandelieng
of emaekt. Gelokkig è'k d'r vandaehe
niks van emorke, gin spierpiene. Ma
ik klaehe nie, want de gemeênte ei
vee edae om 't durp mooier te maeken
in as aoles klaer is ze zö'n twaolf
miljoen euro enkelt daeran besteed.
De leste jaeren bin ok de meêste zu-
pende joengeren naer Belhië of
Spanje ehae, dust van die terreur bin
ons of. Ma net noe ons ophelucht ae
sem aele kriehe m'n aneêns de terreur
van bepaelde volwassenen. Dat bin
naemelijk de motorriejers. Die de
gewoonte om ulder 'liefste' speelhoed
mit vee geknetter te starten in mit ie-
selijks vee leven weg te riejen. Je
schrik j'n eihe wezeloös as je daer
vlakbie loapt. Dan doe je wat goeds vö
je botten in dan krieg je 't an j'n arte!
Das toch ok wï nie zö best vö de
maansen die in 't naejaer van ulder le
ven bin. Me zü 's kieke wat of ons daer
an kunne doe. Wulder 'n eêl goeie
durpsraed, die mot dae ma 's over
dienke. Ik dae gin tied vö, ik mot
bedienke waer of mien volhende
stikje in 't Schouws over za gae.
dinsdag 14 november 2017
SD
HHitssS^s
Eerst prikken, dan pas eten
Maurice Steketee
In deze rubriek
belichten we
wekelijks een
Zeeuws dialect.
Deze keer een
verhaal van
Henk Blom in het
Schouws.
Beluister de ge
sproken rubriek op
pzc.nl/streektaal.
Henk Blom
