Zaterdagavond
0)
20 M
ANGELA
KIJKT TV
Ik snap niet waarom NPO i het momenteel
zo weggeeft op zaterdagavond. Uitgere
kend op dé avond waarop een normaal
gezin z'n prepubers bij hoge uitzondering
nog zover krijgt de iPad aan de kant te
gooien om onder de noemer 'mama wil dat
we gezellig doen' met z'n allen naar dat ou
derwetse zwarte scherm in de hoek van de
kamer te koekeloeren. Maar er is al weken
weinig soeps. Waardoor je automatisch op
RTL 4 uitkomt.
En Oh, Wat Een Jaar! is geinig, hoor. Het ver
kleedpartijtje wil ik toch elke week even zien,
net als dat waanzinnig gestylede decor. Zelfs
het playbackshowtje van Linda, Jeroen en Ru
ben doet authentiek retro aan omdat het her
inneringen oproept aan het showblok in Love
Letters waarin Linda zong en danste, zo'n 25
jaar geleden. En ook een beetje aan de Sterren-
playbackshow van Henny Huisman, waarin ze
destijds weergaloos was als Pat 'Love is a Batt
lefield' Benatar.
Er zitten genoeg zapmomenten in, bijvoor
beeld zodra de balzak om gaat bij Jeroen en
Ruben. Circus Gerschtanowitz op SBS 6 is al
helemaal geen alternatief. Maar wat biedt
NPO 1? Afgelopen weken Het beste brein van
Nederland, en sinds zaterdag Sorry voor Alles,
een verborgencamerashow met Jan Smit.
Van de weinig sprankelende kenniscom
petitie Het beste brein van Nederland kun je
nog zeggen: oké, de publieke omroep vindt
het belangrijk om inhoudelijk amusement te
brengen, ook op zaterdag. Maar wat is het ex
cuus voor Sorry voor Alles? Een zoveelste ver-
borgencameraprogramma, waarbij er een
maand lang een paar flauwe grappen worden
uitgehaald met iemand die uiteindelijk als
beloning op vakantie naar Cuba mag én naar
een wedstrijd van FC Barcelona én winkelen
met een vriendin. Dat is hartstikke leuk voor
de deelnemer, maar als kijker schiet je er
niks mee op. Het is niet spannend, niet leer
zaam, niet nieuw, niet grappig. Dan hebben
mijn kinderen de vlog van Enzo Knol snel
opgezocht en erger ik me nog liever aan de
ultraflauwe Ruben Nicolai.
wil ik nog wel eens zien wie er wint. In elk
geval de kijker, want dan valt er tenminste
écht iets te kiezen op zaterdagavond.
Quote van de dag
Ook leuk: ik kreeg
nieuwe lenzen in mijn
ogen geïmplanteerd
en herken weer de
mensen die naar
mij zwaaien
PC
'Mr Bean'
wordt weer
vader
Protest in
Hollywood
INTERVIEW LENNY KUHR
Ze viert dit jaar haar 50-jarig jubileum in de muziek en kreeg
afgelopen maand de Buma NL Oeuvre Award. Maar de zalen
waarin Lenny Kuhr (67) optreedt, worden niet groter. „60 tot 120 man.
Waarom zou ik me daar te groot voor voelen?"
Hoe Lenny Kuhr zich voelde
toen ze de Buma NL Oeuvre
Award (de opvolger van de
Gouden Harp) in handen had?
„Niet erg op mijn gemak", zegt
ze zonder omwegen. „Dat ligt
aan mij, hoor. Zo'n prijsuitrei
king draait zóveel om de buitenkant. Een groot
deel van het publiek is er niet voor de muziek
zelf, maar om het netwerken of het praten over
de resultaten. Hoe vaak iemand Ahoy wel niet vol
kan krijgen enzo. Zo'n avond is leuk om bij te
zijn. Maar het is minstens zo prettig om weer
naar huis te gaan."
In de warm ingerichte woonkamer van haar
huis op het Brabantse platteland heeft de onder
scheiding geen prominente plek gekregen. Toch
is de zangeres er oprecht blij mee, zegt ze. „Het
deed me in lichte vorm denken aan het Songfes
tival van 1969 (Kuhr won met De Troubadour,
red.). Ineens sloeg iedereen me op de schouders:
'Zie je wel!' Terwijl ik dacht: Ik
wist het wel, hoor. Toch is het
fijne waardering. Aan de andere
kant: er zijn er zoveel die zo'n
prijs verdienen, maar hem nooit
kregen. Dimitri van Toren bij
voorbeeld. Daarom heb ik bij de
uitreiking ook een ode aan hem
gezongen."
Dat de erkenning samenvalt
met Kuhrs 50-jarig jubileum in
de muziek gold niet als officiële
motivatie van de jury, maar is
vermoedelijk evenmin toevallig.
Twee jaar voor haar songfestival
zege won ze het Cabaret der On
bekenden. Ze was 17. Een halve
eeuw en 'misschien wel dui
zend liedjes' verder vertelt ze
hoe haar echtgenoot én mana
ger Rob het idee opperde van
een tournee in het teken van 50
jaar Lenny Kuhr. De zangeres
verwierp het plan binnen een paar minuten.
„Zo'n jubileum vieren, vind ik zo stoffig. Ik wil
werken vanuit mijn eigen kracht. Het gaat er niet
om of ik het 50 jaar heb volgehouden. Ik heb ge
luk met de conditie van mijn stem, dat is zeker
waar. Maar ik vind het geen verdienste. En daar
bij: ik houd niet van nostalgie. Er komen soms na
afloop mensen naar me toe: 'Heerlijk die nostal
gie.' Dat bedoelen ze als compliment. Dat gun ik
hen van harte. Maar ik speel bijna nooit liedjes
ouder dan een jaar of tien."
„Die laatste inderdaad vrijwel nooit. Geestig
liedje, hoor. Wat moest ik lachen toen ik de tekst
van Herman Pieter (De Boer, Kuhrs voormalig
geliefde, red.) voor het eerst hoorde! Maar het
past inhoudelijk niet meer in mijn repertoire. De
Troubadour zing ik soms als toegift, als mensen
erom vragen. Maar in een avond vol terugblikken
heb ik helemaal geen zin."
„Misschien wel, maar het gaat toch om de kunst?
Het gaat om de vrijheid om mijn eigen muze te
volgen. Dan zoek ik daarna de weg die daarbij
hoort. Het zou verkeerd zijn als ik zeg: ik wil
Ahoy vullen, wat moet ik daarvoor doen? Nee, ik
begin bij de liedjes. Daar passen kleine theaters
het best bij. Ik geniet van die intimiteit. Zo kan ik
de mensen bijna allemaal in de ogen kijken en
zien of ik ze raak met mijn liedjes."
„Ik sta echt in zaaltjes waarvan je bij binnen
komst denkt: Moet het hier gebeuren? Ja, dus.
Kerkjes of tot cultuurschuur omgebouwde boe
renstallen. Bezoekersaantallen variëren tussen de
60 en 120 man. Een enkele keer 150."
„Nee zeg. Waarom? Ik voel me juist vereerd dat er
nog steeds mensen toestromen. Ik heb het ont-
zettend naar mijn zin zo. Stel je
voor dat ik zou moeten kijken
naar wat er nu hip is in de hit
parade. Ik zou het niet alleen
onprettig vinden, ik kan het
simpelweg niet."
„Het maakt mij echt niets uit
hoe groot een zaal is. Het gaat
om het plezier van het raken
van de juiste snaar bij het pu
bliek en van de chemie met de
band."
„Gelukkig heeft Rob ook zijn ei
gen inkomen, hij is gepensio
neerd arts. Maar als het zou
moeten, kan ik van mijn muziek
leven. Misschien wat soberder, maar ook dat zou
prima zijn."
„Toen stond ik inderdaad met mijn laarzen diep
in modder, ja."
„Dat vind ik niet. Dan maak je dus een vaststaand
beeld van een carrière van een zangeres. Ik hoef
geen vedette te zijn, hoef geen glamour om me
heen. Ik heb me ook nooit doelen gesteld als: als
ik zo en zo oud ben, sta ik in Carré. Nee, ik heb al
tijd alleen aan het volgende liedje gedacht. En dat
doe ik nog steeds."
Maar het is nou ook weer geen format
waartegen NP01 bij voorbaat kansloos is.
Maar stel nou dat NPO 1 op die plek
Mindf*ck zou uitzenden, of Ik VertrekDan
Reageren? angela@persgroep.nl
Linda de Mol blikt in
haar lijfblad terug op
2017
dinsdag 14 november 2017
AV
BABYNIEUWS
De Britse acteur
Rowan Atkinson
(62) wordt we
derom vader. De
vriendin van 'Mr
Bean', actrice
Louise Ford, is
in verwachting.
Het is het eer
ste kind voor
Atkinson en de
33-jarige Ford.
Met Sunetra
Sastry heeft
Atkinson een
zoon van 23 en
een 21-jarige
dochter.
#METOO
Honderden
mensen liepen
in Los Angeles
mee in een pro
testmars door
Hollywood. Ze
betuigden steun
aan slachtoffers
van seksueel
misbruik, naar
aanleiding van
de #metoo-dis-
cussie. Onder
de deelnemers
waren actrices
als Elizabeth
Perkins en Fran
ces Fisher.
■o
Glamour
hoeft niet voor mij'
Stefan Raatgever
U zingt nooit meer De Troubadour of Visite
Met De Troubadour stond
Lenny Kuhr in 1969 op het
Songfestival, fotoruudhoff/anp
Terwijl u er vermoedelijk grotere zalen mee
kunt vullen dan u nu doorgaans doet?
Op de speellijst van uw theatertournee staan
mij volledig onbekende gelegenheden.
Voelt u zich daar na 50 jaar niet te groot voor?
Vindt u het niet leuker om
voor een groter publiek te
spelen?
U moet toch ook geld verdie
nen?
Voormalig gitarist in uw band Cor Mutsers zei
toen hij u met uw instrumentenkoffers een
kerkje binnen zag sjouwen: 'Dan heb je toch
voor niets het Songfestival gewonnen'.
Zit er iets in wat hij zei?
Lenny Kuhr. Gekust door de Eeuwigheid. Te
zien: t/m 12 mei 2018. Lennykuhr.com
