WEER EVEN THUIS
u
19
Met klompjes varen in de sloot of met zelfgemaakte fietskarren de polder in. Jan Adriaanse
herinnert zich zijn avonturen in 't Ouwe durp bij Nieuw- en Sint Joosland nog levendig.
Het is zonde", zegt Jan
Adriaanse hoofd
schuddend als hij
langs het voormalige
café-restaurant de
Roode Leeuw in
Nieuw-en Sint Joosland rijdt. De
dichtgetimmerde ramen en verlaten
parkeerplaats bieden een desolate
blik. „De Leeuw, dat was een begrip.
Altijd leven daar. Ik weet nog wel dat
er ook toneelvoorstellingen waren.
Triest hoor."
Jan Adriaanse (69) groeide op in 't
Ouwe durp aan de voet van Nieuw- en
Sint Joosland. Weiland rondom,
slootje naast de deur en de klompen-
fabriek aan de overkant van de straat.
„Wij zijn hier in 1954 komen wonen.
We kwamen uit een huisje bij de
boerderij waar m'n vader vijftig jaar
heeft gewerkt." Jan woont nu in Mid
delburg.
„Er is niet heel veel veranderd aan
het huis," constateert hij. „De luiken
waren al langer weg. En de voordeur
zit weer op de originele plek van vo
ren. Mijn vader had die naar de zijkant
verplaatst."
„Mooi die veranda aan de achter
kant, die hadden wij niet." Lachend:
„Maar we hadden wel een wc in de
tuin. Achterin, 's Avonds moest je
eerst naar de schuur om het licht aan
te doen. Er stond ook een soort Keulse
pot in de tuin. Daar moesten de jon
gens in plassen. Toen we wat ouder
waren deden mijn broers en ik dat in
de haag aan de zijkant van de tuin. Tot
die geel werd..."
't Ouwe durp (Oudedorp of Sint
Joosland) ligt in de Oud-Sint-Joos-
landpolder die in 1631 droogviel. Eén
straat, de Sint Jooslandstraat. Een stuk
of vijftien huizen en een grote boeren
schuur resten nu nog.
De familie Adriaanse bewoonde het
eerste huisje van de straat. „Mijn twee
broers en oudste zus waren er toen al.
Mijn jongste zusje Tannie is hier gebo
ren." Hij valt even stil. „Ik heb hier een
broer en een zus verloren. Mijn zusje
Tannie was 17 toen zij in 1972 veronge
lukte. Vreselijk, er vielen toen zes do
den bij dat auto-ongeluk vlakbij Se-
rooskerke. Mijn broer Naudt overleed
op zijn 27ste aan kanker na een lang
ziekbed."
Ondanks het immense verdriet van
de familie, kijkt Jan terug op een fijne
jeugd. „Je kon hier eindeloos spelen.
Zodra ik uit school kwam trok ik mijn
overalletje aan. Net als alle jongens
hier. We maakten scheepjes van
klompenafVal. We waren altijd aan de
slootkant te vinden. Ik heb daar heel
veel natte voeten gehaald. De klom-
penfabriek zat schuin tegenover ons.
Ik weet nog wel dat de kinderen kleine
klompjes moesten beschilderen als
bezienswaardigheid voor de Engelse
toeristen die hier per bus kwamen."
„We bouwden ook fietskarren van
Jan Adriaanse voor zijn ouderlijke woning, foto lex de meester
Zodra ik uit school kwam trok ik mijn overalletje
aan. Net als alle jongens hier
houtafVal en trokken daarmee de pol
der in. Bieten rapen die van de vracht
wagen vielen. We hielpen ook veel op
het land van de boerderij waar mijn
vader werkte. Bieten dunnen, aardap
pels rapen. We mochten ook wel eens
op de paarden zitten als die klaar wa
ren met het werk op de akker. En sa
men met vrienden naar het strand bij
Ritthem. Van de caissons het water in
duiken."
„Vader had een moestuintje ach
terin de tuin. 'Het lapje' noemde we
dat. We aten uit 'het lapje'. En de aard
appelen die hij op een strookje grond
bij de boerderij verbouwde. Die wer
den in de put in onze tuin bewaard."
„In de straat zat één kruideniers
winkeltje in de nissenhut. Van Jane
Poppe. Eens per week mochten we
daar voor vijf cent snoep kopen. In de
grote schuur aan het einde van de
straat gaf muziekvereniging Onda
jaarlijks de uitvoering. Daar gingen we
allemaal naar toe. Met onze eigen stoe
len. Die schuur is er nog. We hadden
hier vroeger ook twee cafés. Huiska
merkroegen, gewoon de fles op tafel
en glazen erbij."
„Ik weet nog hoe het Sloegebied
werd aangelegd. De eerste draglines
die hier verschenen. De eerste sche
pen. En de havenwerkers die naar café
Pluijmers op Nieuw- en Sint Joosland
gingen. Daar zit nu de bakker."
„Op vakantie gingen we niet. Eens
per jaar was er een uitje van de dorps
vereniging. Met de bus. We gingen
wel naar het strand met moeder. Zij
had zo'n mooie picknickmand. Boter
hammen met gebakken ei. Heerlijk.
Die nemen we nu nog mee als we naar
het strand gaan. Niets is lekkerder."
zaterdag 11 november 2017
GO
We aten uit 'het lapje'
Annemarie Zevenbergen
-Jan Adriaanse
■4 Jan Adri
aanse met zijn
jongste zusje
Tannie.
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijk huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.
