I I
'Wij zijn voor de
6 BB
nacht die vrijwel
niemand zag
aankomen
Precies een jaar
geleden koos
Amerika een
nieuwe president.
Eentje die velen niet
verwachtten: Donald
Trump. „We konden
het gewoon niet
geloven. Mijn dochter
huilde. Het leek een
nare droom."
Ike week, schat Robert
Matheson (44), praat hij
wel een keer over die
nacht in het Hilton
Hotel. Over de euforie
raakt hij niet uitgespro
ken - en zijn omgeving
evenmin. Hij was erbij, schudde Donald
Trump zelfs de hand om hem te felicite
ren met het presidentschap. Nog altijd
willen mensen weten hoe dat was. On
vergetelijk, vooral. „Er waren veel
afterparty's, maar ik wilde de energie
van die avond absorberen. Niet ergens
gaan drinken of dansen - dit was een
historisch moment en ik wilde niet dat
het zou eindigen."
Hij was in een uitgelaten stemming,
toen hij rond 22.30 uur aan Fifth Avenue
op de stoep van het Hilton een sigaret
opstak. Binnen, waar hij als fondsen
werver van de campagne tussen de kop
stukken mocht zitten, was de sfeer
'elektrisch', beschreef hij. Het kon niet
meer misgaan, begon op dat moment
door te dringen tot de balzaal van het
hotel én de rest van Amerika. Er reden
toeterende auto's door New York, met
passagiers die uit de ramen hingen om
met Trump-borden te zwaaien.
Matheson, Trumpist in hart en nie
ren, had al smakelijk gelachen, en een
beetje meegevoeld om de tv-beelden
van ontstelde gezichten in het Javits
Center, waar Clinton-fans zich hadden
verzameld. Aan het begin van de avond
hing daar nog feest in de lucht: hier zou
vanavond een glazen plafond aan digge
len gaan. Moeders hadden hun dochters
meegenomen, om getuige te zijn van
het moment dat een vrouw de macht
overnam na 240 jaar mannelijke leiders.
Sara Welch en dochter Daphne (8)
stonden verwachtingsvol in de menigte
op straat - Clinton had zo'n groot over
winningsfeest gepland, dat een deel van
haar aanhangers de verkiezingsavond
buiten moest doorbrengen. Voor
j
t Diep in de nacht, om
02.40 uur, is het echt
gedaan: de nieuwe
president heet Trump
Daphne was het eigenlijk al vanzelf
sprekend, zei haar moeder nog. „Vrou
welijke regeringsleiders zijn er al in an
dere landen. Brazilië, Duitsland. Voor
haar is het al bijna gewoon." Op een
foto, gemaakt in die eerste uren, ziet het
gezin Welch er zo gelukkig uit, dat het
plaatje later dient als kerstkaart. Als Sara
Welch die kaart nu op de schoorsteen
mantel ziet staan, voelt ze een steekje in
haar hart.
Rond 21.00 uur was Fox-anchor Chris
Wallace de eerste die het live op tv
durfde te benoemen: „Ik begin open te
staan voor de mogelijkheid dat Donald
Trump wel eens de nieuwe president
van de Verenigde Staten kan zijn." Zijn
stem schoot wat omhoog en verraadde
hoe verrast hij was. Diep in de nacht,
om 02.40 uur, is het echt gedaan. Winst
in Wisconsin helpt Trump over de
drempel van 270 kiesmannen. Het is
02.50 uur als hij het podium beklimt
voor de neus van Matheson, die al uren
zit te wachten.
Twee dingen zijn hem levendig bijge
bleven. Dat Trump niet alleen zijn
vrouw en een enkele campagnebobo op
het podium haalde, maar zo'n beetje
zijn hele team liet meedelen in de be
wondering. En hoe goed het voelde om
de journalisten achter in de zaal toe te
schreeuwen dat ze Trump president
moesten noemen: Matheson noemt het
'ongelofelijk bevredigend'.
Sara Welch lag op dat moment al in
bed. Ze besloot thuis tv te gaan kijken,
toen bleek dat ze niet meer in het
Javits Center pastte. Het zag er niet
goed uit toen ze onder de wol kroop;
dat haar nieuwe president echt Trump
was, ontdekte ze toen ze midden in de
nacht wakker werd. „We konden het
gewoon niet geloven. Mijn dochter
huilde. Het duurde maanden voordat ik
het kon accepteren - het leek een nare
droom."
Nederland en België
woensdag 8 november 2017
GO
HrJ
Hk
Oh, -
what a
night!
In het bijzijn van hun zoon Barron omarmt president-elect Donald Trump zijn vrouw Melania, de nieuwe first lady. fotoafp
Zure gezichten bij Bill en Hillary
Clinton als blijkt dat Donald Trump de
nieuwe president is. fotoafp
-Karlijn van Houwelingen
Kees van Minnen stapt in zijn bed
met het idee dat hij de volgende
ochtend een juichende Hillary Clin
ton op tv ziet. Hoe anders loopt het.
„Ik stond met mijn ontbijtje vol verbijs
tering naar het scherm te staren",
zegt de hoogleraar Amerikaanse ge
schiedenis aan de universiteit van
Gent. „Hoe konden de peilingen er zo
naast zitten? Hoe kon het dat Donald
Trump, van wie iedereen zei dat hij
vanwege zijn impulsiviteit en grote
ego nooit in het Witte Huis zou
komen, toch werd gekozen?"
Waar Van Minnen nog een uiltje
knapte, bleven veel anderen op. In
zaaltjes of thuis op de bank staarden
ze urenlang naar voorbijflitsende per
centages en diagrammen. Ze zagen
hoe meer en meer staten niet Demo
cratisch blauw maar Republikeins
rood kleurden.
„Niemand, maar dan ook niemand had
de overwinning van Trump zien aan
komen", zegt Van Minnen. „Al die
mensen die achteraf zeiden dat zij het
wél hadden voorzien, kletsen uit hun
nek. Als we die nacht iets hebben ge
leerd, is dat de Amerikaanse politiek
