Na gesprek met dader 10 kilo lichter 9 BEMIDDELING Brieven Gelovige slachtoffers kunnen enorm worstelen met vergeving Vergeving land in verwarrend vaarwater te rechtgekomen, door iets wat jaren geleden gebeurde tussen twee mannen die samen een tv-pro- gramma maakten. Jelle Brandt Corstius kwam met een zelfge schreven artikel over zijn slachtof ferschap, Gijs van Dam ontmas kerde zichzelf als vermeende, tot dan toe niet genoemde dader op tv. Plotseling is de discussie ge kaapt door een even ongemakke lijk als ingewikkeld verhaal. Het advies van Thordis? Focus niet op individuele gevallen, maar op de veelheid van de verhalen die naar buiten komen doordat over wegend vrouwen eindelijk hun schaamte en stilte doorbreken. „De beste raad die ik kan geven aan elke samenleving, is om naar de verhalen te kijken als sympto men van een structureel pro bleem. Raak niet verstrikt in indi viduele getuigenissen. Het gaat niet om wat hij zei, zij zei, er is onthuld hoe gewoon het voor vrouwen is om lastiggevallen te worden. Mannen zijn overwegend de daders hiervan. Zij moeten bij zichzelf te raden gaan. In wat voor wereld willen zij dat hun kinderen opgroeien?" En nee, niet alle mannen zijn viezeriken. „Maar wel bijna alle vrouwen hebben in meer of min dere mate te maken gehad met seksueel geweld. Dat is onaccepta bel. We moeten het beter doen, voor onze kinderen, voor de toe komst." Mannen die denken dat ze niks te maken hebben met #metoo kunnen bij zichzelf te rade gaan. Spreken ze andere man nen aan, als ze zich vijandig op stellen tegen vrouwen? Hebben ze wel eens gelachen om een grap over verkrachting of toegekeken terwijl een vrouw werd bepoteld? Helpen ze, als ze zien dat iemand in hun omgeving lijdt? „In Zwe den en sinds kort ook IJsland ko men mannen bij elkaar tijdens 'ke reldiners'. Ze eten samen, praten over wat het betekent om een man te zijn. Hoe kan het dat veel man nen niet huilen, één op vijf geen beste vriend heeft, ze vaker zelf moord plegen en minder snel naar de dokter gaan?" Er waren heel veel moeilijke conversaties, harde woorden Thordis moest zichzelf redden, voor ze anderen kon stimuleren zulke vragen te stellen. Dat ze haar belager opzocht en uiteindelijk sa men met hem naar buiten trad, zorgde dat ze vol in de schijnwer pers kwam te staan met het ver haal waar ze zich ooit zo voor schaamde. Ze kon niet anders, zegt ze over de moeizame reis die tot een apotheose kwam in Zuid- Afrika, het land van de Apartheid, maar ook verzoening. „Stilte be schermt je niet en het geluid van mijn hart klonk beter dan mijn zwijgen. Ik kon niet verder gaan zoals ik deed. Ik kon niet leven zonder mijn stem vleugels te ge ven. Toen ik Tom schreef, wist ik dat hij me een leugenaar kon noe men, of me zou kunnen negeren." Zelfs dan had Thordis haar zwij gen doorbroken, simpelweg door hem te laten weten dat zij er nog was, net zoals de verkrachting die hij op zijn geweten heeft. Vorig jaar stonden ze naast el kaar op een podium, voor de ca mera's tijdens een TED Talk. Het was een stap die voor Tom de angst doorbrak om ooit ontmas kerd te worden als verkrachter. Het gaf hem daarnaast de kans zijn overtuiging te delen dat seksueel geweld geen onbespreekbaar pro bleem van louter vrouwen hoort te zijn. Ze vertelden over hun ge voelens, hun opvattingen, de reis naar vergeving. Samen schreven ze een boek, South of Forgiveness. Dit jaar kwam het uit. Het beest is ge slacht. Het is Thordis die de strijd nu onvermoeibaar voortzet. „Ik wilde wraak, was bitter. Het deed mij meer kwaad dan hem. Er waren veel moeilijke conversaties, harde woorden. Maar nu kan ik zeggen dat ik hem een goede toe komst toewens. Niet zo zeer voor hem, maar omdat ik mezelf moest bevrijden. Mijn leven is beter ge worden, mijn toekomst mooier. Tegen anderen wil ik zeggen: waar stilte is, kan geweld bloeien." maandag 6 november 2017 Elk jaar kloppen zo'n 1.900 Nederlanders aan bij Perspectief Herstelbemiddeling, de organisatie die ge sprekken tussen da ders en slachtoffers van misdrijven tot stand brengt. Zelfs met alleen een aangifte of melding bij de politie kunnen bemiddelaars aan de slag. Ook na tien jaar weet bemiddelaar Francis Bakker na elk afgerond gesprek weer hoe be langrijk haar werk is. Dan loopt weer een slachtoffer uit een ge meentehuis, politiebu reau of kerk met het ge voel 10 kilo lichter te zijn. En soms heeft een dader eindelijk écht onder ogen gezien wat hij deed. Soms zijn het moorde naars die bij haar aan tafel zitten, met de na bestaanden van hun slachtoffers. Andere keren draait het om een ernstig verkeersongeval, of seksueel misbruik. Het begint allemaal met een aanmelding bij Per spectief Herstelbemid deling, gefinancierd door het ministerie van Justitie en Veiligheid. Meestal zijn het daders die het initiatief nemen, om vervolgens met een van de bemiddelaars, zoals Bakker, in gesprek te gaan. „Ik kijk als eer ste naar de motieven. Waarom wil iemand in gesprek treden? Het kan niet zo zijn dat een verdachte dan wel de dader alleen uit is op strafvermindering, of zijn eigen daden wil ba gatelliseren. Of dat een slachtoffer wraak wil. Beiden moeten in staat zijn een positieve bij drage te leveren aan het gesprek." Daarna begint het pen delen, de gesprekken. Wat wil je bereiken, wat zijn de mogelijkheden? Soms zit een persoonlijk gesprek er niet in, maar lukt een briefwisseling weer wel. Het is zelfs mogelijk dat Bakker de boodschappen over en weer aflevert. Soms leidt dat uiteindelijk toch naar het moment su prème, waarop daders en slachtoffers daad werkelijk tegenover el kaar komen te zitten. Vaak liggen ze er wak ker van, zien de partijen er als een berg tegenop. -Francis Bakker, bemiddelaar Maar als het een slacht offer lukt tijdens een ge sprek alles te zeggen wat hij wilde, geeft dat veel kracht. „Ik zie vaak de behoefte bij slachtof fers om over alle gevol gen te vertellen", zegt Bakker. „Als ze dat lukt tijdens een gesprek zie je hun zelfvertrouwen groeien. Het geeft ze de regie terug, terwijl het delict ze vaak machte loos heeft gemaakt." Voor daders begint het in sommige gevallen dan pas. Het gebeurt dat spijt niet voldoende is voor de mensen die ze pijn deden, zegt Bak ker. „Vooral gelovige slachtoffers kunnen enorm worstelen met het begrip vergeving. Vanuit hun religie willen ze het wel, vinden ze dat het zou moeten, maar kunnen ze het toch niet. Er zijn zaken die je niet echt goed kunt maken, schade die on herstelbaar is. Met dat gegeven moet een dader dan verder, zon der de mogelijkheid de effecten van zijn acties nog uit de weg te gaan. Dat is pijnlijk, maar in zicht in de gevolgen van hun delict kan wel helpen in de toe komst andere keuzes te maken." -Thordis Elva Seksuele intimidatie en seksu eel geweld kennen vele vormen. Wat zijn uw ervaringen? Mail ons via zeghet@ad.nl

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 9