'ALS IK HET
BOEK LEES, ZIE
IK SOMS EEN
PEDANT,
IETWAT
HAUTAIN
MANNETJE'
Om die laatste groep de wind uit de
zeilen te nemen, begeleidde Rob Jansen
de spelerstransfers, zoals die van Dennis
Bergkamp van Ajax naar Inter Milan.
Het werd een voor Nederland ongekende
megadeal: 32 miljoen gulden kostte de
aanvaller. Jansen: „Daaraan heb ik dus
precies nul gulden verdiend, hè. In die
tijd kreeg ik gewoon het salaris van een
vakbondsmeneer."
Maar zo zwart-wit als zijn vader de
zaken rondom het makelaarsgilde voor
stelde, lag het toch niet, vond Jansen. Er
waren er heus bij met een zuiver gewe
ten. En hij kon het vak toch een upgrade
geven? Bovendien: dat salaris van 40.000
gulden per jaar ging toch niet meer? In
1995 ging hij commercieel. „Wat mijn
vader ervan vond? Hij heeft me in alles
gesteund. Heeft me zelfs 10.000 gulden
geleend om mijn bedrijf op te starten."
De stap bracht Jansen uiteindelijk de
grote weelde waarin ook de voetballers
leven die hij begeleidt. Voor het dagelijks
vervoer bediende hij zich jarenlang van
een Bentley en nu van een Porsche. Voor
in het weekend staat naast zijn woning
in Scheveningen ('Een villa van 600
vierkante meter met Couperus-allure',
meldt Deal) een MG geparkeerd. In de
haven van het Franse Antibes ligt het
jacht van de familie.
Zijn vader zag de boot nooit, maar
maakte - voordat hij in 2008 overleed -
wel de eerste grote rijkdom van zijn zoon
mee. „Nee, daar zei hij nooit iets over.
Hij was meegegroeid met de realiteit en
daarover vrij relaxed geworden. En
waarom ook niet? Als iemand er hard
voor werkt, mag hij toch iets leuks van
dat geld doen? Of dat nou een gouden
vishengel of een mooi maatkostuum is...
ze hebben het toch niet gestolen?"
Onzinnig
Jansens concurrent Mino Raiola incas
seerde dit jaar een recordcommissie van
49 miljoen euro bij de transfer van Paul
Pogba van Juventus naar Manchester
United. Toch zijn discussies over de vraag
of voetballers óf hun zaakwaarnemers
zoveel geld waard zijn, volgens Jansen
'onzinnig'. „Toen Cruijff voor 1 miljoen
gulden naar Barcelona ging, kwamen er
kamervragen. Die 220 miljoen euro van
Neymar gaat niet over hem, maar over de
staat van de markt. Voetbal is de popu
lairste sport van de wereld. Als morgen al
die fans besluiten liever te gaan bowlen,
is Neymar precies 1 euro 45 waard."
Moeten voetballers en zaakwaarne
mers hun morele kompas dan niet aan
scherpen? Jansen kijkt zijn gehoor
ongelovig aan. „Dit soort vragen hoor je
echt alleen in Nederland", verzucht hij.
„Topvoetballers en topzaakwaarnemers
hebben vaardigheden die bijna niemand
heeft. Dat is wereldklasse. Daarbij: er zijn
heel veel voetballers en agenten die heel
weinig verdienen. Die vergeet je dus."
„Neymar verdient 40 miljoen per jaar,
ja. Tienduizend keer zoveel als een stra
tenmaker, zeg je? Kom op zeg. Dat is toch
geen vergelijking? Het gaat er niet om
hoeveel uren hij maakt of hoe hard hij
werkt. Wat Neymar kan, is uniek. Wil
je het communisme dan terugbrengen?
Iedereen even rijk maken? Zo kan ik niet
discussiëren, hoor. Dan ben ik je kwijt."
Na een slok water: „Als ik nou prachtig
kan schilderen en ik maak een doek als
De Aardappeleters. Dat brengt vervolgens
200 miljoen op. Ga je dan ook zeggen dat
dat het niet waard is of dat ik niet hard
genoeg heb gewerkt? En trouwens: voor
veel mensen geeft Neymar of Messi meer
plezier dan Van Gogh."
Midden in een uitvoerige uitleg over
het belang van meer toezicht in de coulis
sen van het grote voetbalgeld, bliept een
app binnen. Het thuisfront, of hij nog
komt eten.Toch nog even: wanneer had
Jansen tussen al die transfers, contract
onderhandelingen en arbitragezaken het
afgelopen jaar het meeste plezier in zijn
werk? Voor het eerst valt hij stil. Dan zegt
hij: „Ik denk toch de momenten dat ik
even rustig met een speler of trainer kon
zitten lullen. Gewoon een warm gesprek
van man tot man."
magazine 41
Deal van Michel van Egmond ligt vanaf
maandag in de boekwinkels (VI, €20).
