Duo geeft doodgereden katten waardig einde 4 ROHINGYA EXODUS Meer dan een half miljoen Rohingya zijn op de vlucht geslagen. Wie niet meer kan lopen van vermoeidheid, wordt gedragen. Andul heeft zijn 95-jarige vader Anowar op de schouders genomen (foto rechts). Vader en zoon zijn al dagen onder weg van hun thuisland Myanmar naar het vluch telingenkamp, Cox's Bazar. Dit kamp, vlak over de grens bij Bangla desh, is uitgegroeid tot een stad die elke dag nieuwe inwoners ont vangt. Honderdduizenden Rohingya, een moslim minderheid, zijn hals overkop op de vlucht geslagen voor het geweld van het leger van het overwegend boeddhistische land. Dorpen wer den platgebrand en inwo ners verjaagd. De meeste van hen vluchtten per voet of boot naar buur land Bangladesh. Gisteren bezocht Aung San Suu Kyi,de politieke leider van Myanmar, voor het eerst de deelstaat Rakhine, waar in augus tus het geweld losbrak. Nobelprijswinnares Suu Kyi ligt onder vuur omdat ze te weinig voor de Rohingya zou doen. Het stel is als vrijwilliger actief bij de Dierenambulance Alphen aan den Rijn. Geregeld krijgen zij mel dingen dat er dode katten zijn ge vonden. De beestjes worden door de vrijwilligers opgehaald, die de eigenaar vervolgens proberen op te sporen. De katten verdwijnen in de tussentijd in de vriezer. „Ik ben er uit onvrede mee be gonnen", zegt Lisa. „We draaiden eens een late dienst en hadden niets omhanden. Ik keek in de vrie zer en zag een kat die helemaal niet goed was schoongemaakt. Daar hadden de collega's tijdens een drukke dienst geen tijd voor gehad, 's Nachts was het rustiger en kon den wij de beestjes alsnog netjes maken." Opleiding Stap voor stap ging het stel daar verder in. Ze hebben zichzelf de werkwijze aangeleerd. Lisa: „Als er een opleiding voor was, zou ik die graag volgen. De katten die we onder handen namen, waren al niet meer toonbaar; het ergste wat kon gebeuren, was dat ze ook niet toonbaar zouden worden." Het begon simpel met het schoon maken van de katten, door bloed en ontlasting uit de vacht te wassen. Vervolgens besloten ze om de lijken te reconstrueren. Bij de ene kat was de schedel ge broken, bij een ander een kaak. Het duo zorgt ervoor dat het kopje er weer 'normaal' uitziet. Alsof de kat rustig ingeslapen is en niet overre den. De laatste kat die het stel onder handen nam was Maira. En dat was een flinke klus. „We zijn er wel een uur of vijf, zes mee bezig geweest", rekent Lisa terug. „Die tijd is er na tuurlijk niet altijd. Het is een waar dig werkje. Je moet dat met respect doen en er de tijd voor nemen. We zijn vaak best trots op het eindre sultaat." Zeker als ze het daardoor mogelijk maken dat ook kinderen afscheid van het dode dier kunnen nemen. „Het blijft voor mensen naar om een dood dier te zien", weet Ste- phan. „Voor de meeste kinderen is het de eerste aanraking met de dood. Die kunnen wij een stuk draaglijker maken, waardoor kin deren kunnen leren afscheid te ne men." Het baasje van Maira, Charissa Stolk uit Boskoop, is onder de in druk van het werk van Lisa en Ste- phan. „Ze was fink toegetakeld. Toen we de kat ophaalden, was het opeens toch weer onze Maira. Het leek net of ze sliep." vrijdag 3 november 2017 Desperate vlucht FOTO'S REUTERS; AP Hanneke van Houwelingen Cox's Bazar -4 Overre den kat Maira ligt er weer vredig bij. Het dier was flink toegeta keld aan de kop. FOTO DIEREN AMBULANCE ALPHEN AAN DEN RIJN Een kaak die in vijf stukken ligt, of een schedel die op drie plaat sen gebroken is. De meeste kat ten zien er na een aanrijding niet fraai uit. Lisa Steenbeek en Ste- phan de Witte herstellen katten- lijkjes, zodat de beesten weer toonbaar zijn. Annemiek Brandriet Alphen/Boskoop

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 4