Verliefd op die ene witte bruidsduif
9
De mancave in de tuin van Wim Seuren (56)
uit Eindhoven is een eerbetoon aan zijn
herinneringen aan touren met zijn Harley
Davidson en aan Jack Daniel's.
Stiekem droomde Wim Seuren
uit Eindhoven altijd al van
zijn eigen mancave. Die
droom realiseerde hij twee jaar gele
den, toen hij hem samen met zijn
stiefzoon Jordy Debondt (22) in de
tuin bouwde. „Voorheen stond er al
leen een klein huisje met rommel en
tuinspullen", blikt Seuren terug.
Inmiddels heeft deze plek een ware
metamorfose ondergaan. Achterin de
tuin staat nu een stoere, houten tuin
huis, waaraan een bord met 'Man
cave' en een imitatiewaterbuffel-
schedel prijken. Op de bijbehorende
veranda staan loungebanken, een
houtkacheltje en een wijnvat dat als
statafel dient.
Het tuinhuis is voorzien van een
houten bar inclusief tap, een televi
siescherm, een koelkast en vinyl
wanddecoratie van Harley Davidson
en Jack Daniel's. Twee van de grote
liefdes van de Eindhovenaar. Uit de
speakers klinkt bluesmuziek. Seuren:
„Deze plek bevat alle ingrediënten
van het leven."
Drankflessen
Ongeveer een halfjaar werd geklust
aan de ruimte. Over alle details is na
gedacht. Zo vertelt stiefzoon De
bondt dat ze de barkrukken zelf met
koeienhuid bekleed hebben. Hij
wijst naar een ijzeren stang onder de
bar. „Dat is de sidebar van een Merce
des-jeep", zegt hij trots. De decoratie
bestaat onder meer uit drankflessen -
veelal van Jack Daniel's, vintage
vondsten, portretfoto's van Seurens
vader en moeder en schilderijtjes van
Venray, de Limburgse stad waar hij
vandaan komt.
Seuren pakt een ijzeren voorwerp.
Als hij 'm openmaakt, blijkt het een
sigarettenaansteker. „Deze werd bij
mijn ouders thuis gebruikt op feest
jes. Ik ben slecht in afscheid nemen
van spullen. Met al die herinneringen
aan vroeger wordt het hier steeds
Als je op een Harley
zit en dat harde geluid
hoort, pure vrijheid
voller en gezelliger."
Als motorliefhebber koos Seuren
voor een Harley Davidson-thema.
„Als je op een Harley zit en dat harde
geluid uit de motor hoort komen.
Pure vrijheid." De vrienden van zijn
motorclub DILLIGAF (dat staat voor:
'Do I Look Like I Give a Fuck') zijn
graag geziene gasten. „Hier smeden
we onze plannen. Afgelopen jaar
hebben we samen getourd door
Schotland en Noord-Ierland. Ko
mend jaar gaan we naar de Pyre
neeën."
Oud en nieuw
Seuren trekt zich vaak terug in zijn
'hut' om muziek te luisteren of een
drankje te doen, maar ziet de ruimte
vooral als ontmoetingsplaats.
Seuren: „Verjaardagen en oud en
nieuw vieren we hier ook. Vrienden
komen regelmatig iets drinken of kij
ken naar een voetbalwedstrijd. Maar
of hier nu motorclubleden of voet
balvrienden zijn: er is altijd gezellig
heid."
HANS DUIF
vrijdag 27 oktober 2017
Hut voor Harley en Jack
Nathalie Damen
—Wim Seuren
Wim
bouwde zijn
hut eigenhan
dig, met hulp
van stiefzoon
Jordy.
FOTOJURRIAAN BALKE
In zijn achtertuin heeft
Hans Heinrichs (61) uit
Oss 32 witte duiven, die
hij verhuurt voor bruilof
ten. Die ene naamloze
duif die altijd thuiskomt,
is zijn favoriet.
„Een paar jaar geleden
ging mijn jongste dochter
trouwen en had ik bruids
duiven besteld, later leek
het me een leuk idee om
zelf met witte postduiven
te beginnen. Om na mijn
pensioen de tijd te vullen
en samen met mijn zoon
Gijs een bezigheid te
hebben.
Als het mooi weer is, laat
ik ze rondvliegen en dan
schitteren ze in de zon.
Dat is een fantastisch ge
zicht, waar ik een beetje
verliefd op ben geworden.
Er zit één duif tussen
waar ik gek op ben, dat is
een doffer die ik zelf ge
fokt heb en die in 2014
geboren is. Die komt altijd
thuis en is heel betrouw
baar, maar een naam
heeft hij niet. Verder zijn
ze nauwelijks uit elkaar te
houden, al werk ik met
gekleurde ringetjes om
hun poten.
Het leuke aan duiven is
dat ze een enorme lief
hebber zijn van regel
maat. Als ik 's morgens
om acht uur naar het hok
loop, zitten ze al klaar om
naar buiten te gaan.
Omdat ik ze verzorg en
voer, merk ik dat ze ver
trouwen in me hebben.
Ze zijn voor wedstrijden
al in Frankrijk geweest en
komen meestal keurig
naar huis. Een duif moet,
behalve goed bevederd,
in zijn hoofd ook goed zijn
om de weg naar huis
terug te vinden." Stan
Schrijen
