BUITEN
Naerebouts
dakpannen
11
Ik
zv
Van een druk
verkeersknooppunt is
Perkpolder in een
stiltegebied
veranderd, sinds het
verdwijnen van het veer
naar Kruiningen in
2003. Wie er nog in alle
rust wil wandelen, moet
er nu heen, want het
nieuwe Perkpolder komt
eraan. Als de
voortekenen niet
bedriegen.
Het is eb op de Wester-
schelde. Het water heeft
zich ver teruggetrokken. Op
een beter moment kun je
hier niet komen, vindt Belinda Grins-
ven uit Terhole. Ze loopt met haar
twee honden op het strand vlak bij de
Heerlijk om
hier met de
honden te
lopen
oude Veerhaven van Perkpolder. „Je
hebt alle ruimte en het is heerlijk rus
tig"
Haar honden snuffelen wat aan de
vreemde voorbijganger. Ze zijn zo
kalm als wat. Belinda heeft ze nog
maar net. Ze komen allebei uit
Spanje. Ze waren gedumpt en ge
plaatst in een dodingsstation. Via een
adoptie-organisatie heeft Belinda er
zich over ontfermd. „Spaanse water
honden zijn het", vertelt ze. „Ze kun
nen heel goed zwemmen."
Sportvis- en zomerveerboot On
derneming ligt eenzaam en alleen in
de oude Veerhaven. Het roer steekt in
de modder. Zo hoog is de haven opge-
slibd. Vlakbij staan drie huizen. Als
het Plan Perkpolder werkelijkheid
wordt, komen er honderden (recrea
tiewoningen bij, plus een hotel-res
taurant, golfterrein én jachthaven.
Van dat alles is nog niets te zien. Of
toch wel iets, 75 hectare landbouw
grond is 'teruggegeven' aan de Wes-
terschelde ter compensatie van de
verdieping van stukken vaargeul naar
Antwerpen. Een nieuwe zeedijk is
aangelegd en de oude is doorgesto
ken.
Het zal anti-ontpolderaars geen
deugd doen, maar het nieuwe natuur
gebied ligt er deze dag fraai bij in de
herfstzon. Twee mannen in waadpak-
ken komen er net uit; Arne de Pooter
uit Vogelwaarde en Scott Bödges uit
het Vlaamse Brasschaat, studenten ci
viele techniek van de HZ in Vlissin-
gen. Ze onderzoeken hoe het schor-
rengebied zich ontwikkelt. Het is op
passen geblazen, weten ze. „Je zakt zo
tot je middel weg in het slik."
Bijzonder aanzicht
Wandelend over de hoge nieuwe zee
dijk richting Walsoorden heb je daar
geen last van. In Walsoorden trekt
een bijzonder pand direct achter de
dijk de aandacht. 'De Bloemfabriek'
staat erop, bed and breakfast én stu
dio van beeldend kunstenares Marjo
lein Innemée. Het is het begin- of
eindpunt van de Walsoordensestraat,
het is maar van welke kant je komt.
Jachten van Tradewind Yachts
staan op het droge langs de Walsoor
densestraat. Het geeft de straat een
bijzonder aanzicht.
De terugweg gaat via de Mariadijk,
waar je je diep in de polder waant,
terwijl de Westerschelde toch vlakbij
is. Het water komt op. De MSC Lau
sanne vaart met een vracht contai
ners voorbij richting Antwerpen, bin
nen handbereik. Het is een mooie
dag.
UIT DE ZEEUWSE KLEI
Zeelands beroemdste loods is
Frans Naerebout (1748-
1818). Hij redde in 1779 86
opvarenden van deWoestduyn' in
een vliegende storm vóór de Wal-
cherse kust. Zijn laatste, armoe
dige levensfase sleet hij als licht-
opsteker en havenmeester bij het
Goese Sas. De Oosterschelde
slokte na Naerebouts dood zijn
woninkje en het lichtbaken op.
Van deze verdronken structuren
zijn in de eerste jaren van deze
eeuw enkele waarschijnlijke res
ten aangetroffen. Toen Naerebout
in 1807 hier lichtwachter werd,
maakt hij zelf aan de zeedijk een
optrekje van zeilen en planken.
Het kustlicht was een houten paal
met schoren, bekroond door een
kraaiennest met lantaarn. Pas ja
ren later kreeg Naerebout een
houten huisje met een pannendak.
Hij was intussen ook sas- en ha
venmeester van het Goese Sas. De
lichtbaak en woning stonden aan
de oostzijde op de hoek van de
Oost-Bevelandpolder, aan het be
gin van de haven.
Wanneer is dat alles in zee ver
dwenen? Verschillende auteurs
noemen verschillende jaartallen.
Het meest waarschijnlijke jaar is
1856, toen een grote dijkval plaats
vond, net bezuiden de Oost-Beve-
landpolder. Hier werd nadien een
forse inlaag gelegd. Hoe het kust
licht en het huisje er uitzagen we
ten we van een aquarel van G.
Braam. Maar deze aquarel zou uit
1873 dateren, zeventien jaar na de
bewuste dijkval. De prent toont
overigens twee houten huisjes bij
de baak. Enkele Belgische sport-
duikers onderzochten in de eerste
jaren van deze eeuw de noorde
lijke vooroever van de Oost-Beve
landpolder. Behalve losse vond
sten zoals ankerstenen tekenden
ze ook verspreide bewoningsspo-
ren op. Aan de noordoostkant van
de polder, bij een al in 1789 buiten-
gedijkt deel, vonden ze bakstenen.
En ten zuidoosten daarvan ont
dekten ze een concentratie 'dak-
pannengruis'. Dakpannen die
Frans Naerebout in zijn laatste
harde jaren hebben beschut? De
waarschijnlijkheid is groot.
Perkpolder
Walsoorden
AFSTAND 7,7 km
Plan Perkpolder
woensdag 25 oktober 2017
Tot je middel in net slik
Harmen van der Werf
Een wekelijkse
wandeling door
Zeeland. Vandaag:
Het nieuwe Perk
polder.
-Belinda Grinsven,
Terhole
Tweewekelijkse rubriek over ar
cheologische vondsten in Zee
land door Stichting Cultureel Erf
goed Zeeland (SCEZ)
Jan J.B. Kuipers
Naerebouts woning met licht
baak aan de Oost-Bevelandpol-
der (G. Braam, 1873; GAG/HTA).
Oude Veerhaven
Arne de Pooter (links) én Scott Bödges
an het werk m het nieuwe natuurgebied
ij Perkpolder foto's camille schelstraete
