Nog even de krante deukieken
Kookboek drijft iedere lekkerbek naar 't Stad
ZEELAND 11
Zuiderburen
Wil je weten wat
er in Antwerpen
te verhapstukken
is, dan is het nieuwe
Stadskookboek
Antwerpen een
handig culinair
navigatiesysteem.
Streektaal
s,a,-
A
Een kookboek? Een
beetje. Een kijkboek? Ja.
Een magneet die je
naar Antwerpen trekt
om te proeven wat de
jonge honden in de gastronomie
op je bord toveren? Absoluut! Het
nieuwe Stadskookboek Antwer
pen van Marlies Beckers en Marie
Monsieur drijft iedere lekkerbek
naar 't Stad, zoals ze in Antwerpen
zeggen.
Restaurant-recensent Beckers
en reisjournalist Monsieur, die cu
linaire reisverhalen aan onder
meer magazine Flair levert, zijn als
'meiden van 't Stad' apetrots op
Antwerpen. Hun chauvinisme is
gelukkig van de goedaardige soort.
Uit de inleiding, die vooral een ge
schiedenisles is, spreekt vooral
liefde voor hun stad. Daarna darte
len ze als twee hongerige puppies
binnen de Ring door al het moois
dat culinair Antwerpen te bieden
heeft. Ze nemen je mee naar be
vlogen, eigenzinnige chef-koks,
jonge foodondernemers en de
'places to be', van streetfood tot
sterrenrestaurants. Na een dag
schranzen kun je de volgende dag
thuis aan de slag met recepten van
'Antwerpse smaakmakers'.
Toeristen blijven doorgaans in
het centrum hangen. De Groen
markt en omgeving. Beckers en
Monsieur wijzen je op plaatsen
waar je als Zeeuws dagjesmens
zelden komt. Hun periscoop kijkt
verder dan de Grote Markt, het
chique Zuid en het trendy Ei
landje, waar de kosmopolitische
rode kolos U Antwerp de twee-
sterrenzaak 't Zilte herbergt. Het
duo klopt ook aan bij restaurants
waar jonge chefs ervaring opde
den in Barcelona of de Verenigde
Staten. Die hun zaak grootstede
lijk ruig inrichten met beton,
steen en strak hout. Zoals Veranda
van Davy Schellemans, een chef
die met de seizoenen meekookt en
Ze dartelen als
hongerige puppies
binnen de Ring door
al het moois dat
culinair Antwerpen te
bieden heeft
dus de groente van het jaargetijde
gebruikt.
Ook leuk is het verhaal van Ca-
mino aan de Muntstraat. Daar kun
je, wiegend op hiphopbeats, Kore-
aans comfortfood happen. De chef
David Copmans begon als afwas
ser, werkte zich op en is nu eigen
baas. Uiteraard ontbreekt The Jane
niet. Het tweesterrenrestaurant
van de Zeeuwse topkok Sergio
Herman, met chef Nick Bril aan
het roer, krijgt zelfs vier pagina's.
Beckers en Monsieur tronen je
rond in verschillende stadsdelen.
Noord, waar het interieur van Bi-
strot du Nord (één Michelinster) je
terugwerpt in de fin de siècle-tijd.
Naar Borgerhout, naar Zurenborg
en het Groenkwartier. We reizen
ook langs Chinatown en de joodse
wijk met koosjer restaurant
Hoffy's.
Minstens zo eetlustopwekkend
zijn de portretten van ambachte
lijke, maar geen ingeslapen produ
centen. Slager Luc de Laet van But
cher's Store verkoopt uitsluitend
'eerlijk en goed' vlees in zijn post
moderne winkel die is gevestigd in
de Stadsbrouwerij De Koninck.
Chocolatier Bernard Proot van
DelRey is al sinds 1983 een begrip.
Beckers en Monsieur konden ook
niet om kaasaffineurs Van Tricht
heen. Net zomin als om Belgian
Wines, een wijnwinkel met uit
sluitend wijnen uit eigen land.
Wie de chardonnays van Clos
d'Opleeuw uit de Haspengouw
heeft geproefd, weet hoe goed ze
kunnen zijn.
Het lijvige werk (175 pagina's)
tipt ook leuke winkeltjes, trendy
bars en bijzondere zaken zoals
wijnrestaurant Bar(t)-a-VinHet
is een culinaire stadsgids die
smeekt om een app.
Gisteren wier t'r an de deure ge
beld. 'k Zat net op de banke
wat nao de raodio te luusteren.
't Was tussen licht en doenker en dan
wil 'k nogal 's even de raodio anzet-
ten. Mêêstal meziek, mao soms ook
wel 's nao 'n praotprogrammao.
Ik weet dat nog van vroeger. In 't na-
ojaor en de winter wat zitten scheme
ren. Komt da nie in êên van die vèsjes
van Piet Brakman nao voren? Zö mao
wat zitten schemeren en binst in 't
spionnetje kieken wien at 't nog even
vlug de krante bie 'n ander in de busse
steekt? Of nog even een rondje doet
over 't durp? Of op versite gaot bie 'n
goeie kennis, 'n neef of nichte?
Schemeren en j'n eigen zitten ver
velen. As klein vintje kénnende ik dat
ook. Nao 't eten in m'n pyaomao zit
ten wachten op 'Paulus de Boskabou
ter'. As dan 't muziekje begon van
Paulus, dan zat 'k al zeker vuuf menu
ten voo de raodio. Alli, raodio, wudder
deden 't nog mee de distributie toet
die in 1958 opgedoekt wier. De dra-
oien wieren buten afgeknipt en opge
rold. Die witte potjes die bleven nog
jaoren bie vee ménsen an de gevel zit
ten. D'r binnen 'uzen wao die nog an
zitten. In de buuten. Paulus begon al-
tied mee een korte vertellienkje om in
't hoorspel te kommen. Mêêstal wao-
ren d'r stemmen van béésten die ook
in dat bos levenden, 't Was nie span
nend, mao je was toch nieuwsgierig
'oe afliep. Daorom luusterende je toet
de muziek afgelööpen was en dan was
't voo mien tied, om nao bed te gaon.
Dan brandende intussen de lampe al.
Want dat schemeren, dat durende bie
ons echt gêên ure.
„Wat deeje hie altied in de winter 's
avonds?" vroeg de buurman 'n poosje
geleejen. „Of zatte hie je mao wat te
vervelen?" vroeg tie d'r nog bots ach-
teran. Ik schuddende maor 's van nee.
Toen vertellende kik 'em dan 'k nogal
's zat te kleuren. „Kleurplaoten joen-
gen, 'k ao 'n boek vol mee kleurplao
ten." En in m'n gedachten zien m'n
eigen nog zitten op m'n knieën. Op 'n
stoel. Kleuren mao joengers, an 'n 'oek
van de taofel. 'n Puntenslieper in 't
bereik en mao kleuren. Booten, 'uu-
zen, en vee béésten. Onnoemlijk vee
béésten. Soms wist ik zelf nie 'oe d'r
in 't echt uutzaogen. 'k Weet nog dat 'r
's een geite was, die an 'n touwe
stieng. Die touwe stoeng strek, want
die geite wou wat hos opeten, dat vè-
derop stoeng. En dao kon tie nie bie.
Die geite, stoeng natuurlijk in een
groene weie, die geite was gries, dat
touwe bruun en die sik? Knalrood.
Dao most ik zelf toch wel om lachen,
'n Rööie sik. Ei je hie dat wel 's gezien?
Néé toch? Ik wel. Op m'n têekenieng.
Alli, kleureplaote.
An die zelfde taofel, op dat zelfde
'oekje, 'ènk ook nog 's gefuurgzaogd.
Kreeg 'k voo m'n Sinterklaois 'n fi-
guurzaoge. D'n anderen dag natuur
lijk zaogen an taofel. 'n Krante op de
grond. Ik alsmao nao die krante kie
ken of t'r toch gêên zaogsel naost viel.
Je snapt 't wel ee? Gezaogd deu 't zil
en de taofel. Ik docht nog: Rinus wat
gaot dat anêês zwaor. Even deudou-
wen. Je snapt 't wel, den anderen dag
zat ik wee te kleuren.
Nog even over gisteren, 't Was een
collectebusse an de deure, vo weet ik
wat. Noe ligt 'r altied wat geld op de
kapstok. Dat vind ik 'andig. Toen 'k
even laoter in de kaomer kwam,
knipte ik toch mao 't licht an. De ger-
dienen dicht, de raodio an. En de
krante nog even deukieken, de krante
van vandaoge.
dinsdag 24 oktober 2017
In de rubriek Zuiderburen
werpen we wekelijks
een blik over de Belgische
grens. Deze week:
Stadskookboek Antwerpen
van Marlies Beckers en
Marie Monsieur.
Likkebaardend Antwerpen
Frank Balkenende
Stadskookboek Antwerpen,
Marlies Beckers Marie Mon
sieur. Uitgever Mo'Media. ISBN
9789057678219
Rinus Willemsen
In deze rubriek
belichten we
wekelijks een
Zeeuws dialect.
Deze keer een
verhaal van Rinus
Willemsen in het
Zeeuws-Vlaams.
Beluister de ge
sproken rubriek op
pzc.nl/streektaal.
Drie dames eten buiten bij Bien Soigné aan de Kleine Markt in Antwerpen, foto marlies beckers
