oord rm i
9
Help, mijn zoontje
is voor Feyenoord!
Een persoonlijke
noodkreet van onze
verslaggever en
Ajacied Tonny
van der Mee aan
de vooravond van
de klassieker.
Ia et is seconde 53. Lasse Schone
I knalt de bal van ver onberispelijk
I hard achter de Feyenoord-keeper.
I De kracht waarmee het leer via de
I onderkant van de lat op de grond
I stuitert en nog eens het dak van
I het doel raakt, is gelijk aan mijn
ontlading.
Een oerkreet, een luchtsprong. Als ik me om
draai, zie ik jou, in je Feyenoord-shirt, stil en be
teuterd zitten. „Het duurt nog 90 minuten hoor,
jullie hebben nog tijd genoeg om te scoren", zeg ik
tegen je. Meende ik op dat moment natuurlijk
geen bal van, maar in een split second viel de oer-
Ajacied in mij terug in de rol van troostende vader.
Het was de eerste keer sinds jouw coming-out
dat we samen naar de Klassieker keken. Er is niet
echt een moment geweest waarop je het me ver
telde. Het was een proces van enkele jaren waarin
je stilzwijgend evolueerde van een Ajax-fan tot
een Feyenoord-supporter.
Op 14 mei 2011 nam ik je voor het eerst mee naar
de Amsterdam ArenA. Het was de laatste training
voor de kampioenswedstrijd tegen FC Twente, de
opmaat naar de eerste titel in zeven jaar. Je was
3 jaar oud en kende het Ajax-lijflied uit je hoofd.
Het staat op YouTube: 'Ajax fan nr 1 mijn neefje'.
Op 14 mei 2017 zong je in een Feyenoord-shirt
Hand in hand kameraden. Je vierde springend het
kampioenschap.
had alles toch goed geregeld? Ik kreeg de gynaeco
loog - en je moeder - zo ver dat de keizersnede op
de magische Veertiende' gepland werd, en je om
10.40 uur geboren werd. Als baby had je een Ajax-
kussentje en Ajax-rompertje. Je hebt een collectie
Ajax-shirtjes. Het staat allemaal op beeld.
Waarom ben je voor Feyenoord, vroeg ik van de
week. „Omdat al mijn vrienden voor Feyenoord
zijn en omdat we in Rotterdam wonen. Ook al zijn
de fans heel fanatiek, het gaat uiteindelijk om de
club." Wat doen we dan met al je shirtjes? „Die wil
ik bewaren om later in lijstjes op mijn kamer te
hangen als ik groot ben, om aan mijn kinderen te
laten zien."
Ik begrijp het wel. Je woont in een wijk waar
mensen een Feyenoord-vlag uit het raam hangen
als ze kampioen worden. Je zit op een school waar
iedereen voor Feyenoord is en zelfs ouders in zo'n
trainingspak lopen. Je hebt opa's die voor Feyen
oord zijn. Een neef die zijn hele Ajax-kamer liet
afbreken, omdat hij opeens voor Feyenoord was.
Van hem kreeg je je eerste Feyenoord-shirt en een
Feyenoord-bal met de handtekening van Gio.
Ik ben al 28 jaar een beetje schizofreen. Gebo
ren en getogen in Het Gooi, opgegroeid met Ajax.
Ik was in De Meer, het Olympisch Stadion, de
ArenA. Ik zat 22 uur in een bus van Istanboel naar
Athene voor een Champions League-wedstrijd.
Maar ik ben ook o zo trots op Rotterdam, mijn
huidige woonplaats. Word knettergek van dat
kneuterige Amsterdam met z'n grachten en toeris
ten. Ik word pas echt warm als ik op de fly-over de
skyline van mijn stad zie. Ajacied en Rotterdam
mer. Kén dat?
Ik heb mijn nek uitgestoken toen ik op mijn vijf
tiende dat Gooise matras verruilde voor het asfalt
van de Beverwaard in Rotterdam-Zuid. Ik voet
balde er - naïef als ik was - in een Ajax-shirt op
veldjes. Mijn Ajax-vlag hing uit het raam toen ik
geslaagd was en Ajax de Champions League won.
Ik ben opgegroeid met de vaak ongezonde rivali
teit. Ik krijg hoon over me heen bij elke misstap
van Ajax. Ik heb twee keer vanuit een Feyenoord -
vak Ajax zien winnen in De Kuip. Acht keer zag ik
er mijn club scoren. Acht keer bleef ik stil. Eén keer
ben ik uitgescholden voor kanker jood.
Als de F-side zingt over bommen op Rotterdam,
hebben ze het wel over mijn stad. Als ze in Rotter
dam 'helemaal niets in Amsterdam' zingen, heb
ben ze het over mijn club.
Lang had ik de illusie dat je tot je puberteit mij in
alles zou nabootsen. Maar je bent inmiddels een
prachtjongen van 9 jaar, die alleen naar school
fietst, een iPhone heeft en zijn eigen keuzes maakt.
Je moeder vertelde dat je uit loyaliteit naar mij
nooit durfde te vertellen dat je besmet was geraakt
met dat 'F-irus'. „Mam, denk je dat papa boos en
teleurgesteld is als ik voor Feyenoord ben?"
Lieve zoon, papa is niet boos. Jij mag gewoon
voor Feyenoord zijn. Ik moest wel heel erg slikken
toen ik je voor het eerst uit volle borst Hand in hand
kameraden hoorde zingen. En toen ik je bij De Kuip
afzette voor je eerste wedstrijd, omdat je opa zo
nodig met je naar Feyenoord wilde.
Ik zal je zusje Sara (5) en broertje Moos (8 maan
den) niets opdringen. Die naam Moos was overi
gens mijn idee. Kwam ik op door de tv-documen-
taire Super joden van Ajax. Hardcore Ajacieden Je
roen en Diana hadden een dochter Sara en een
zoontje Moos. Leek me grappig. Heb ik je moeder
pas na de geboorte verteld natuurlijk.
Misschien heb ik het Ajax-virus er iets te dik op
gelegd. Heb ik iets te hard afgegeven op Feyenoord.
Ik heb geleerd de rivaliteit te relativeren.
Ik laat het woord 'kakkerlak' niet meer vallen.
Net zoals ik nooit dingen als joden, kanker, Harnas,
gespring en gesis uit jouw mond wil horen.
Ik zal voortaan mijn gezicht in de plooi proberen
te houden als Feyenoord heeft verloren. Ik zal nog
vaak de troostende vader moeten spelen. Want het
leven van een Feyenoord-supporter kent veel da
len en af en toe een piek. In je korte leventje dat je
nog voor Ajax was, vierde je evenveel landstitels
als de meeste van papa's collega's in 40 jaar.
Op 15 mei 2017 stuurde ik je niet naar school,
maar stonden we samen bij de huldiging van jouw
club op de Coolsingel. Urenlang heb ik door de
zure appel heen gebeten. Omdat de liefde voor een
club verbleekt bij de liefde van een vader voor zijn
zoon.
vrijdag 20 oktober 2017
'Mam, als ik voor
ben, wordt
papa dan boos?'
Soms vraag ik me af waar het is misgegaan. Ik
Zoon David als pasgeborene,
met Sjaak Swart en na zijn trans
formatie tot Feyenoord-fan.
