1 Column I Lang geleden woonde Monica een tijdje in Delhi. Als ze een goedkope vlucht kan krijgen, grijpt ze haar kans. Haar nieuwe vriend gaat mee. HIJ BLIJKT EEN ZWERVER: WE ZIEN WEL WAAR WE UITKOMEN ij twijfelde en vond me een tikkeltje ongeduldig. Zou onze eerste vakantie niet een over zichtelijk weekendje weg moeten zijn? Belfast bijvoor beeld? India, daar hadden we later nog alle tijd voor. Nee, vond ik. Finnair had een bijzonder goede aanbieding naar Delhi en ik had een week lang oppas voor de meisjes beschikbaar. Een zeldzame combinatie waar je gebruik van moet maken, was mijn argument. Hij zwichtte, dus we gingen. Voor iedereen die vindt dat je niet slechts zeven dagen naar India kan gaan: er zijn massa's mensen die een lang weekend New York 'doen' en die worden in de regel toegejuicht. Delhi is net zo ver vliegen - en veel goedkoper bovendien. Dus. Zeven dagen, zolang waren we nog nooit bij elkaar geweest. De eerste och tend werd ik wakker in onze hotelkamer en spiekte naast me. Was hij het we- moeten-er-alles-uithalen-type? Om 7 uur opstaan, snel ontbijten en hup, de hele dag op pad. Of was hij van de vakantie-is-ook-uitrusten-school?Ik zag hem op zijn telefoon kijken, het nieuws checken en - fieuw - gezellig naar me toe rollen om nog even in bed te blijven liggen. Hij blijkt een zwerver: we zien wel waar we uitkomen, van museum naar park naar restaurantje. We doen, hoe romantisch, samen met ons geld zonder dat we dat eerst hebben overlegd. En - bonuspunten - hij vindt het niet eens erg dat ik hem een uur door de stad sleep op zoek naar een koffietentje dat niet meer blijkt te bestaan. Ooit woonde ik vier maanden in Delhi om vrijwilligerswerk te doen. Mijn eerste avontuur, alleen op pad, ver van huis. Als ik m'n ogen dichtdoe, weet ik nog precies hoe ik me voelde toen ik de vliegtuigtrap afliep. Opgetogen tot in mijn tenen en doodnerveus tegelijkertijd. Samen slen teren we door mijn oude buurtje. Het ijstentje is er nog. Baskin-Robbins, loei- duur, zeker voor Indiase begrippen. De foodtruck ook - een aftands omgebouwd busje waar ze mihoen en vieze Chinese soep verkopen. Het parkje, het politie bureau. Sari's, maar nu ook jonge vrou wen in spijkerbroek en truitje. Ik pak zijn hand en zie ons weer spiegeld in een etalageruit. Loop ik daar zomaar weer in Delhi. Twintig jaar later, dit keer samen met mijn nieuwe avontuur. 41 Weekje weg l k ft 2 H Reageren? monica@ persgroep.nl 61 zaterdag 14 oktober 2017

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 70