WEER EVEN THUIS
II
19
Claudia van de Ketterij (46) uit Vlissingen zag de bloeiende Scheldestraat afgelopen decennia
aftakelen én weer opkrabbelen. Ze maakt zich in diverse denktanks hard om de stad op de kaart te zetten.
Vroeger was de Schelde
straat dé straat van
Vlissingen. De beste
zaken zaten er: een
goede bakker, slager,
groenteboer en de Al-
bert Heijn. De laatste is verhuisd naar
het Scheldeplein en veel andere win
kels van toen zijn verdwenen. Er
stonden mooie grote bomen, die zijn
weggehaald."
Claudia woonde met haar ouders,
broer en zus op de hoek van de Schel
destraat boven de groenteboer, waar
haar ouders werkten. Ze hielp regel
matig met allerlei voorkomende
klusjes in de winkel. „Zakjes met
soepgroente vullen bijvoorbeeld. En
soms ging er een kist groente mee
naar huis om schoon te maken. Dat
klinkt nu een beetje als kinderar
beid", zegt Claudia lachend. „Maar
wij vonden het leuk, het hoorde erbij.
En we kregen er wel wat voor. Was ik
vrij, dan ging ik met mijn vader mee
naar de veiling of bestellingen afleve
ren zoals fruitschalen. Dan kreeg je
een snoepje of een gulden van de
mensen."
Ijsbloemen
Claudia herinnert zich dat hun huis
best groot was. Alle kinderen hadden
een eigen slaapkamer. „Het was een
apart huis, met een groen plafond en
tapijt tegen de wand. Mijn vader had
het helemaal verbouwd. Hij bouwde
zelf een open haard. Ik weet nog dat
we enkel glas hadden. In de winter
wapperden de gordijnen en de ijs
bloemen stonden op de ruiten. Van
uit huis keken we over de hele Schel
destraat uit. Het liefst zat ik met een
boek of een theetje op tafel, kijken
naar iedereen die voorbij kwam." Het
wereldje van de Vlissingse beperkte
zich in haar jeugd tot het buurtje
rondom haar ouderlijk huis. „Ik
kwam niet veel verder dan school,
het schoolplein en de boulevard. Al
les was dichtbij, de middelbare
school en het stappen later ook. Ik
had volgens mij niet eens een fiets, ik
liep altijd. Met vriendjes en vriendin
netjes speelden we op het Van Nis-
penplein en onder Michiel de Ruyter,
daar heb je de kazematten. Als het
laag water was, kon je onder de golf
brekers."
Pensioen
Op zijn 62e ging de vader van Clau
dia met pensioen. Dat betekende ook
dat er een verhuizing volgde, het huis
hoorde er min of meer bij als je in de
winkel werkte. „Ik vond het vreselijk
om te verhuizen. Wilde niet weg uit
de Scheldestraat. We gingen naar een
eengezinswoning aan de Hendrick
Berckmanstraat, heel klein vond ik.
Ik was nog maar alleen thuis. Mijn
broer en zus waren al uit huis. Voor
mijn ouders was het een goede stap.
Ik kwam niet veel verder dan
school, het schoolplein en de
boulevard. Alles was dichtbij
Ze misten het werk niet en gingen
lekker genieten. Ik was nogal rebels,
op een gegeven moment ben ik op
mezelf gaan wonen in de Geranium
laan. Vierenhalf jaar geleden overleed
mijn vader, hij werd 83. Gelukkig
heeft hij lang van zijn pensioen kun
nen genieten. Mijn moeder is 78 en
heeft nog steeds veel plezier in het
leven."
Multicultureel
Vlissingen verlaten is voor Claudia
nooit een serieuze optie geweest.
„Mijn familie en ik zijn echte Vlissin-
gers, we moeten bij het water wonen.
Deze stad is ons thuishonk. Ik zit ook
bij diverse denktanks om mee te
denken over de stad. Wat we kunnen
doen om Vlissingen meer op de kaart
te zetten. Vlissingers zeggen niet snel
'Kijk eens hoe mooi onze stad is'. We
mogen er best trots op zijn. We zijn
er nog lang niet, maar er gebeurt wel
wat. De Scheldestraat is trouwens
weer hip aan het worden. Het is nu
een multiculturele straat met een
Turkse bakker en een Poolse super
markt bijvoorbeeld. Ons oude huis
was op een gegeven moment geslo
ten, omdat het een drugspand was. Ik
kom er nog vaak langs. Vroeger vond
ik het dan nog 'mijn' huis. Dat is nu
niet meer. Ik ben tevreden met wat ik
heb. Het is tijd om door te gaan."
zaterdag 14 oktober 2017
Ik ben een echte Vlissingse
Mariska den Hartog
A Claudia van de Ketterij voor haar ouderlijke
woning in de Scheldestraat. foto ruben oreel
-Claudia van de Ketterij
Heeft u herinneringen aan uw
ouderlijk huis die u wilt delen en wilt
u weer even terug? U kunt uw verhaal
doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt
contact opnemen met Ab van der
Sluis: 08801-30203,
chefnieuws@pzc.nl.