WEER EVEN THUIS II 19 Claudia van de Ketterij (46) uit Vlissingen zag de bloeiende Scheldestraat afgelopen decennia aftakelen én weer opkrabbelen. Ze maakt zich in diverse denktanks hard om de stad op de kaart te zetten. Vroeger was de Schelde straat dé straat van Vlissingen. De beste zaken zaten er: een goede bakker, slager, groenteboer en de Al- bert Heijn. De laatste is verhuisd naar het Scheldeplein en veel andere win kels van toen zijn verdwenen. Er stonden mooie grote bomen, die zijn weggehaald." Claudia woonde met haar ouders, broer en zus op de hoek van de Schel destraat boven de groenteboer, waar haar ouders werkten. Ze hielp regel matig met allerlei voorkomende klusjes in de winkel. „Zakjes met soepgroente vullen bijvoorbeeld. En soms ging er een kist groente mee naar huis om schoon te maken. Dat klinkt nu een beetje als kinderar beid", zegt Claudia lachend. „Maar wij vonden het leuk, het hoorde erbij. En we kregen er wel wat voor. Was ik vrij, dan ging ik met mijn vader mee naar de veiling of bestellingen afleve ren zoals fruitschalen. Dan kreeg je een snoepje of een gulden van de mensen." Ijsbloemen Claudia herinnert zich dat hun huis best groot was. Alle kinderen hadden een eigen slaapkamer. „Het was een apart huis, met een groen plafond en tapijt tegen de wand. Mijn vader had het helemaal verbouwd. Hij bouwde zelf een open haard. Ik weet nog dat we enkel glas hadden. In de winter wapperden de gordijnen en de ijs bloemen stonden op de ruiten. Van uit huis keken we over de hele Schel destraat uit. Het liefst zat ik met een boek of een theetje op tafel, kijken naar iedereen die voorbij kwam." Het wereldje van de Vlissingse beperkte zich in haar jeugd tot het buurtje rondom haar ouderlijk huis. „Ik kwam niet veel verder dan school, het schoolplein en de boulevard. Al les was dichtbij, de middelbare school en het stappen later ook. Ik had volgens mij niet eens een fiets, ik liep altijd. Met vriendjes en vriendin netjes speelden we op het Van Nis- penplein en onder Michiel de Ruyter, daar heb je de kazematten. Als het laag water was, kon je onder de golf brekers." Pensioen Op zijn 62e ging de vader van Clau dia met pensioen. Dat betekende ook dat er een verhuizing volgde, het huis hoorde er min of meer bij als je in de winkel werkte. „Ik vond het vreselijk om te verhuizen. Wilde niet weg uit de Scheldestraat. We gingen naar een eengezinswoning aan de Hendrick Berckmanstraat, heel klein vond ik. Ik was nog maar alleen thuis. Mijn broer en zus waren al uit huis. Voor mijn ouders was het een goede stap. Ik kwam niet veel verder dan school, het schoolplein en de boulevard. Alles was dichtbij Ze misten het werk niet en gingen lekker genieten. Ik was nogal rebels, op een gegeven moment ben ik op mezelf gaan wonen in de Geranium laan. Vierenhalf jaar geleden overleed mijn vader, hij werd 83. Gelukkig heeft hij lang van zijn pensioen kun nen genieten. Mijn moeder is 78 en heeft nog steeds veel plezier in het leven." Multicultureel Vlissingen verlaten is voor Claudia nooit een serieuze optie geweest. „Mijn familie en ik zijn echte Vlissin- gers, we moeten bij het water wonen. Deze stad is ons thuishonk. Ik zit ook bij diverse denktanks om mee te denken over de stad. Wat we kunnen doen om Vlissingen meer op de kaart te zetten. Vlissingers zeggen niet snel 'Kijk eens hoe mooi onze stad is'. We mogen er best trots op zijn. We zijn er nog lang niet, maar er gebeurt wel wat. De Scheldestraat is trouwens weer hip aan het worden. Het is nu een multiculturele straat met een Turkse bakker en een Poolse super markt bijvoorbeeld. Ons oude huis was op een gegeven moment geslo ten, omdat het een drugspand was. Ik kom er nog vaak langs. Vroeger vond ik het dan nog 'mijn' huis. Dat is nu niet meer. Ik ben tevreden met wat ik heb. Het is tijd om door te gaan." zaterdag 14 oktober 2017 Ik ben een echte Vlissingse Mariska den Hartog A Claudia van de Ketterij voor haar ouderlijke woning in de Scheldestraat. foto ruben oreel -Claudia van de Ketterij Heeft u herinneringen aan uw ouderlijk huis die u wilt delen en wilt u weer even terug? U kunt uw verhaal doen in 'Weer Even Thuis'. U kunt contact opnemen met Ab van der Sluis: 08801-30203, chefnieuws@pzc.nl.

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 55