Onmisbare refsboekjes Romantisch! De wereld van Hans Avontuur Selfie-ellende MIJNHERFSTTIP Deze maand is het precies dertig jaar geleden dat de eerste reis gids uit mijn favoriete serie verscheen: Te gast in. In deze kleine boekjes zul je vergeefs zoeken naar modieuze top to-lijstjes of de laatste hotspots - die vind je wel op internet - maar ze staan vol boeiende verhalen die een bestemming écht tot leven brengen. De serie leidt een be scheiden bestaan in de schaduw van de Lonely Planets en Rough Guides van deze wereld. En bin nen het toenemend aantal hippe travelguides over steden en trendy bestem mingen passen ze al hele maal niet. Maar er zijn weinig gidsen die met zo veel liefde en deskundig heid worden gemaakt. Initiatiefnemer Kees van Teeffelen zegt ook in de steeds digitalere reiswereld vooral te vertrouwen op kwaliteit. Wie een Te gast in heeft gelezen over pak weg Myanmar of Colombia moet het gevoel hebben echt wat meer te begrijpen van het land, de cultuur en vooral de mensen. Zo lees je in Te gast in Colombia uitstekende stukken over koffie, salsa dansen en de wederop standing van ex-drugsstad Medellin en in de gids over Myanmar legt de Birmese Naing Yee Mar onder meer uit waarom vrouwen dikke gele make-up op hun wan gen smeren en waarom je een kind nooit over het hoofd mag aaien. Goede voorbereiding. Het klinkt nogal stichtelijk en erg 1994. Maar het is ac tueler dan ooit. Goedkope vliegtickets hebben verre, onbekende bestemmingen letterlijk en figuurlijk bereikbaar gemaakt voor een groot publiek. En het internet is voor velen de ultieme reisleider gewor den die altijd en overal beschikbaar is. „Reizigers denken dat ze alles onderweg wel even opzoeken en regelen", zegt Van Teeffelen. „Dat lukt met hotels en attracties, maar niet met het leren begrijpen van een vreemde cultuur. Het gevolg is dat mensen zich terugtrekken in hun eigen reisgezel schap en het mooiste van de reis missen: spontane ontmoetingen met de lokale bevolking." <1 magazine 43 reizen Törggelen in Zuid-Tirol. Boeren serveren op hun boerderij de nieuwe wijn en regionale specialiteiten. ES hans.avontuur@persgroep.nl Nooit gedacht dat ik hem ooit nog zou rijden: de Romantische Strasse. Deze bijna 500 kilometer lange route is toch vooral iets voor Azi atische toeristen die zich in een paar- denkoets naar het Doornroosje-kasteel Neuschwanstein laten brengen. Maar daar rijd ik dan. Op 's wereld eerste toeristische route uit 1950. En ja, het is zoet en popperig. En ja, er zijn veel Azi aten die honderden selfies maken bij kapelletjes, koeien, grote glazen Wei- zenbier en uiteraard de kastelen. Aan de ene kant wordt mijn vrees voor edelkitsch bevestigd, maar aan de an dere kant blijkt de route wel erg veel moois aan te doen: Füssen, de ko ningskastelen, Augsburg, Rothenburg ob der Tauber met zijn torens in het ommuurde centrum. En dan is daar Dinkelsbühl. Bordjes kondigen 'het mooiste historische stadscentrum van Duitsland' aan. Door mijn allergie voor alles dat net iets te hard blinkt, is het stadje altijd aan mijn aandacht ont snapt. Maar nu stuur ik de motor over stuiterstenen langs eeuwenoude ge vels en zie waar ik ook kijk enkel stijl volle schoonheid. Voor even ben ik van mijn allergie genezen. Wunderbar! Volgens World Animal Protection worden in het Amazonegebied steeds meer dieren gevangen, zodat toeristen er een selfie mee kunnen maken. Vooral de schat tige luiaard is hiervan het slacht offer. Maar ook toekans, groene anaconda's, kaaimannen en de reuzenmiereneter zijn populaire 'modellen'. WG

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 107