12
INTERVIEW MARKTPLAATS-MILJONAIR BOB CRÉBAS
De bedenker van
belasting op arbeid te heffen. Nu zit
ten mensen met een uitkering te re
kenen of het financieel wel interes
sant is om aan de slag te gaan door
alle ingewikkelde regels toeslagen en
boetes. Aan de andere kant: laat
werkgevers niet opdraaien voor
ziekte van hun personeel. Alleen zo
maken 50-plussers of mensen met
kwalen weer kans op een vaste baan.
Daarnaast vind ik dat de overheid
zich actiever moet inzetten om een
gezondere omgeving te realiseren.
Bouw niet al die steden dicht, wijk
uit naar de polders, daar is plek ge
noeg. En zorg dat mensen beter en
anders gaan eten."
„Nee alsjeblieft niet zeg. Ik ben een
enorme bierliefhebber en ik eet elke
vrijdag patat en elke zaterdag pizza.
Dat moet kunnen. Ik bedoel: zorg dat
meer dan een op de vijf scholen,
sportkantines en andere gelegenhe
den ook fruit aanbieden in plaats van
alleen maar snelle happen. Bij de
Blue Zone geldt: samen slaag je mak
kelijker dan alleen. Dus als jij minder
mensen ziet snacken, zal jij ook eer-
Je moet het gevoel
hebben datje van
betekenis bent, iets
hebt om voor op te
staan
der die vette hap laten liggen. In je
eentje is de kans op falen groter en
dan voel je je weer slap."
„Omdat ik ook zo iemand was die
het wel best vond om een uitkering
te trekken en wat muziek te maken.
Prima bestaan. Als ik niet van die
bank was afgejaagd, had ik Markt
plaats nooit bedacht."
„Hoho. Ik bedoel sterk op bepaalde
terreinen. Werk, veiligheid, gezond
heid. We moeten ook onze eigen
verantwoordelijkheid krijgen en ne
men. Bovendien werd ik gek toen ik
hier het park aanlegde: ambtenaren
van de gemeente, de provincie, het
rijk, de welstandscommissie. Ieder
een bemoeide zich ermee. Weg met
dat circus dat elkaar aan de praat
houdt."
„Nee, dat nooit! Ik ben geen bemid
delaar of oude wijze man. Ik ben een
krijger, een strijder, ga ergens op af,
dram door. Zo realiseer ik plannen.
Ik zou dus onmiddellijk ruzie krij
gen bij allerlei vergaderingen. Bo
vendien sjouw ik liever met bank
stellen en meubels, wroet in de aarde
of bedenk als een nerd achter mijn
computer nieuwe plannen. Of ik
schrijf een boek."
Marktplaats.nl Bob
Crébas (66) probeert
met natuurpark Netl in de
Noordoostpolder het
paradijs te bouwen. Met
zijn nieuwe boek wil hij
van heel Nederland een
betere plek maken. „Als
mens moet je dromen
hebben."
Mensen
met geld en
macht zijn
niet per
definitie
de leukste
wezens
„Heel simpel: ik ben 66 en wil nog
wel even door. Ik dacht: hoe doe ik
dat op een leuke manier? Ik stuitte
tijdens mijn speurtocht op het on
derzoek naar de zogenoemde Blue
Zones, gebieden in onder meer Oki
nawa, Costa Rica en Sardinië waar
mensen in goede gezondheid erg
oud worden en ook gelukkig zijn. Ze
werken lang, bewegen veel en eten
verantwoord. Dat fascineerde mij,
zeker toen ik tegelijkertijd las dat
Rotterdammers uit de Tarwewijk
gemiddeld zeven jaar eerder dood
gaan dan bewoners even verderop in
Nesselande. Ik gun iedereen een lang
leven. Dus het moet en kan beter,
eerlijker."
„Heel belangrijk in de Blue Zone is
het gevoel dat je van betekenis bent.
Dat je 's ochtends iets hebt om voor
op te staan. Werk dus. Ik pleit voor
een sterke overheid die geen genoe
gen neemt met 800.000 arbeidson
geschikten. Mensen die worden be
handeld als niet-relevanten die al
leen geschikt zijn om nog wat te ko
pen bij Action of McDonald's. Maak
werk weer lonend door veel minder
Gucci-kostuums of blingbling inte
resseren hem niet. Luxueuze vijf
sterrenhotels evenmin.
Liefst ragt Bob Crébas - 'ik heb wel
een Audi A7, maar met deuk' - in
windjack rond op de bosmaaier in
zijn natuurpark Netl. Zo'n 90 voet
balvelden meet het gebied in de
Noordoostpolder dat hij opleukte
met een bamboejungle, duinen en
strand. Kampeerders kunnen er te
recht en er verrijzen groepshotels
in Scandinavische stijl.
Crébas kocht het park nadat hij
in 2004 78 miljoen euro bin-
nenharkte met de verkoop van
handelwebsite Marktplaats.nl.
Daarvoor boekte hij succes
met de oprichting van de lan
delijke kringloopketen die nu
onder de naam Het Goed door
het leven gaat.
Die financiële megaklapper ver
anderde niets in zijn hoofd, zegt hij.
„Ik ben wel eens stiekem de miljo-
nairsbeurs binnengelopen. Maar de
luxe, het gedoe, dat jeukt mij alle
maal niet. Ik kom uit de polder, ben
van de koude grond en te nuchter in
gesteld. Bovendien: mensen met
macht en geld zijn niet per definitie
de leukste wezens.
„Als uitkeringstrekker heb ik lang
van weinig geleefd. Toen liet ik mij
niet door geld leiden, nu evenmin.
Geld is niet spannend genoeg om er
de hele dag aan te denken. Natuur
lijk: ik ben vrij doordat mijn bankre
kening mij de mogelijkheid biedt
om te doen wat ik leuk vind. Verder
blijf ik mentaal dezelfde. Wat wel
verandert: hoe mensen mij benade
ren. Iedereen wil ineens iets van je,
komt met voorstellen en adviezen
om te beleggen. Maar ik bepaal zelf
waarin ik investeer."
„Ik maak me zorgen om het klimaat.
Met die brandnetels wilde ik een
schoon alternatief bieden voor vuil
katoen en synthetisch garen, een ei
gen kledinglijn beginnen. Het sloeg
niet aan. Misschien was ik de tijd te
ver vooruit. Nu houden meer produ
centen zich bezig met gerecyclede of
milieuvriendelijke mode."
vrijdag 13 oktober 2017
GO
'Luxe jeukt mij niet'
Een overheid die verbiedt dat we
naar de snackbar gaan?
U schrijft: mensen moeten meer
bij de kladden worden gegrepen.
Hoezo?
Een ondernemer die pleit voor
sterke overheidsbemoeienis?
Waarom gaat u niet de politiek in?
Annemart van Rhee
Bob Crébas: „Ik
ben een strijder, ik
ga ergens op af."
FOTO MARCO OKHUIZEN
Wat was uw drijfveer om Het land
van goed naar beter te schrijven?
U wilt richting een Blue Zone Ne
derland, hoe ziet dat eruit?
Kraggenburg
En dat mislukt ook wel eens: uw
brandnetelplantages bleken geen
succes.
