Het gevaer is geweke 11 Zuiderburen Lodewijk Waes lonkt naar deelname aan internationale wedstrijden Streektaal Lodewijk Waes sluit de hand voorzichtig om een tros Biancadruiven en plukt er een af. Vergeleken met de druiven in de supermarkt zijn dit kleintjes. Maar de smaak is er niet minder om: lekker zoet. „Kijk, het pitje is bruin", zegt Waes. „Dat betekent dat de drui ven rijp zijn. Maar ik laat ze nog een aantal dagen hangen voor wat extra zonuren." Wijndomein Waes ligt in Zwijn aarde, even onder Gent. De Schelde kabbelt langs op steenworp afstand van de ranken. En dat heeft zijn voordelen. Het water reflecteert ex tra zonlicht en zorgt ervoor dat het in de zomer iets koeler is en 's win ters iets minder koud. Rondleidin gen en proeverijen zijn hier niet. Lodewijk Waes heeft er geen tijd voor. Behalve wijnbouwer is hij ad vocaat aan de balie van Brugge. De wijn is 'een uit de hand gelopen hobby'. In 2005 begon hij hier op een halve hectare. Enkele jaren te rug is daar 3,5 hectare bijgekomen. Waes verwacht volgend jaar daar van de eerste oogst binnen te halen. Daardoor zal het volume van de wijnproductie (nu nog jaarlijks zv Dat onze zuiderburen vorstelijke bieren maken, is bekend. In Zwijnaarde worden ook uitstekende wijnen gemaakt. Het Wijndomein Waes gooit elk jaar hoge ogen bij de verkiezing Beste Belgische Wijn. tweeduizend flessen rood en twee duizend flessen wit) aanzienlijk gaan toenemen. Goed nieuws voor de mensen die de Waeswijnen in middels omarmd hebben. „De wijn komt 21 september op de markt en daarna gaat het snel. Meestal heb ben we tegen januari geen wijn meer. Veel mensen tekenen al in op De wijn van vijftien jaar terug is niet dezelfde als de wijn van vandaag de oogst van het komende jaar. Da's voor ons geweldig natuurlijk." De Bianca- en de Solarisdruiven vormen de basis voor de Waes Wit, een droge wijn die al jaren op rij prijzen wegkaapt bij de verkiezing Beste Belgische Wijn. Verderop hangen trossen Regent, Léon-Mil- lot en Rondo. Van deze druiven wordt de Waes Rood gemaakt. Nog net geen medaillewinnaar, maar Lodewijk Waes is ervan overtuigd dat die prijs er gaat komen. „Zowel in 2015 als 2016 was de score ruim boven de 80 procent. Recent heeft Alain Bloeykens (wijnkenner en publicist, red.) een Waes Rood uit 2011 geproefd en hij vond 'm top." Voor Waes is het aanleiding om het hogerop te zoeken. De interna tionale wedstrijden lonken. Deze maand is er PiWi International in Duitsland en later het prestigieuze Concours Mondial de Bruxelles. Rest nog bredere erkenning voor de wijn in eigen land. „Ik denk dat het tijd wordt dat Belgen en Nederlan ders de eigen wijnen gaan proeven en ontdekken", zegt Lodewijk Waes. „Ze zullen versteld staan van is nu veel meer ervaring en de in de kwaliteit. De wijn die vijftien vesteringen in professionele mid- jaar geleden werd gemaakt, is niet delen en infrastructuur zijn de laat- dezelfde als de wijn van vandaag. Er ste jaren enorm toegenomen." Pas las ik een prachtig verhaal, te mooi om nie an julder deu te heven. As 't nie echt gebeurd is, bluuft het wè vermaekelijk. Vö 't ge mak doe 'k mè of ik het zelf beleefd ebbe. Geregeld loop ik deu de bossen bie Valkenisse. Je komt er aoltied mensen tegen. Mensen en onden. As ze los lope bin 'k wè op m'n hoede! Pas kwam ik een man tegen mee alleên een rieme in z'n and. Een slordig uutziende vent, een bitje een engerd. Vlak vöda'k bie z'n was gaf'n een hröte brul. „Apport", kloenk het deu het stille bos en di kwam me toch een pitbull de bosjes uut. As een speer vloog het dier nè z'n baas en hing plat op de grond leie, nest z'n, z'n ohen op z'n baas gericht, z'n oren gespitst. Asof'n op een volgend commando wachtte. „Hoi", zei de man vriendelijk tegen me en ik wilde nie laete mèreke da'k toch een bitje bange was. Ik bleef stae en groette trug mee de mededêling: „Knap man, dien ond luustert wè es goed nè joe!" Onderwiele dat d'n ond onbeweeglijk an z'n voeten lag, begon de man een eêl relaas. Jae, het was z'n hobby, het africhten van z'n ond. Ie kon d'r mee leze en schrieve. Ik oefde m'n eihen hin zurgen te maeken, ie zou echt niks doe! Deu het bospad kwam er een vrouwe an mee een 'Chiwawa'. Het beêsje kwam mè net boven de blaeren uut. Toen ze de pitbull in de haoten kreeg, pakte ze drek d'r ondje onder d'r aerm en wou mee een bohe vöbie lope. De slordige man keek eur lachend an, z'n ond bewoog poot noch staert. „Docht jie da mien ond die van joe an wou valle,?", lachte'n. „Die leêuw van joe is ier veilig 6! Zet 'n wi mè op de grond. Ie kiekt of'n oogtevreês eit!" Wat bekakt reageerde het mens. „Nou, mijn hond is wel eens aangeval len door een pitbull en sindsdien is-tie heel bang voor pitbulls." „Angevalle mevrouw? Deu een pitbull? Dat moet dan wè een eêl ouwen geweest ebbe, eên zonder tanden. Wan...ik zie hlad hin littekens bie die van joe." Ie wilde het kleine ondje even aaie, mè de vrouwe haf 'n een douw. Ze was kwaed, beledigd. Zelfs het beêstje gromde een bitje, een paer tanden bloot. De pitbull gaf hin krimp! Het vrouwtje liep verder en me oorde ze nog zeie: „Nou Goliath, dat was een vervelende meneer...!" Die man en ik herhaalde hliek: „Goliath?!" Lachend liepe me deu, de pitbull vlak nest z'n baas, an de rieme! Laet ik noe een weke laeter in dat bospad diezelfde vent en dat wuufje tegenkomme. Eest hoorde ik wi "ap port" roepe deu 't stille bos en toen 'k dichterbie kwam, lag de pitbull wi on beweeglijk an de voeten van z'n baasje. Of't zö moest weze, kwam die vrouwe mee Goliath wi an. Mè noe gebeurde d'r wat anders. Vödat mevrouw ook mè wat kon zeie, pakte'n z'n pitbull op en ieuw het dier stevig tegen z'n an, een zwaer karwei, mè het dier likte vrolijk z'n baas en trainer. „Meneer, doe niet zo gek met die hond, ik vind dit niet grappig meer hoor", begon het mens, eêl uut de oogte. De man praatte alleên tegen z'n ond, mè zö dudelijk dat de "freule" het ook oorde. „Pas op, di komt die gevaer- lijke vrouwe an, die ei mien vorige weke angevalle mee d'r ond!" Diep be ledigd liep ze verder mee Goliath. Ie zette het beêst wi op de grond en lachte: „Het gevaer is wi geweke.. Muts!" „Muts?!", herhaalde ik zachtjes en aolebei liepe me verder. Waes Rood dinsdag 10 oktober 2017 In de rubriek Zuiderburen werpen we wekelijks een blik over de Belgische grens. Deze week: De uit de hand gelopen hobby van Lo- dewijk Waes. Peter van den Assem 'Laten we de eigen wijn ontdekken' - Lodewijk Waes, wijnbouwer De wijnen van Wijndomein Waes. Lodewijk Waes: „Meestal hebben we tegen januari geen wijn meer. Veel mensen tekenen al in op de oogst van het komende jaar." fotosboaz timmermans De Bianca- en de Solarisdruiven vormen de basis voor de inmid dels vermaarde Waes Wit. In deze rubriek belichten we wekelijks een Zeeuws dialect. Deze keer een verhaal van Frans van der Heijde in het Walchers. Beluister de ge sproken rubriek op pzc.nl/streektaal. Frans van der Heijde 2015

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 71