3
TIPS
De beslissing om mijn borsten pre
ventief te laten verwijderen viel snel.
Mijn moeders tumor was niet te zien
geweest bij een screening en had zich
in enkele maanden agressief ontwik
keld. Waarom dat risico nemen?
Ik heb meer tijd besteed aan het
hoe en waar. In welk ziekenhuis heb
ben ze veel ervaring? Waar maken ze
de beste borstreconstructie? Kan ik
mijn tepels houden? Beter van niet,
daarmee verhoog je het risico, werd
gezegd. Inmiddels is duidelijk dat dit
extra risico verwaarloosbaar is.
Ik heb er nog moeite mee, met ei
gen tepels zou het zoveel mooier zijn.
Maar eerlijk is eerlijk, lelijk zijn deze
niet. Mijn borsten voelen min of
meer onderdeel van mijn lichaam.
Ingrijpender vind ik het vooruit
zicht dat mijn eierstokken eruit moe
ten. Zonder eierstokken kom ik in de
overgang, wat een groot effect heeft
op de kwaliteit van leven. Je beïn
vloedt de productie van allerlei be
schermende hormonen."
Gevolgen
„Er zijn studies die laten zien dat de
gevolgen waarschijnlijk groter zijn
dan we denken. Het risico op hart- en
vaatziekten neemt toe, de kans op
botontkalking stijgt, je huid verou
dert, de zin in seks neemt af. Maar een
alternatiefis er niet: eierstokkanker
valt niet te screenen, en als je klachten
krijgt ben je vrijwel altijd te laat. Ze
gaan er dus uit, de vraag is alleen
Eierstokkanker
valt niet te
screenen.
Als je klachten
krijgt ben je
meestal te laat
wanneer. Niet te vroeg, dan heb ik
onnodig lang last van de bijverschijn
selen, en niet te laat; het zou onver
teerbaar zijn als ik ziek word omdat
ik er zo nodig jong wil uitzien.
De richtlijn zegt: verwijderen tus
sen de 40 en 45 jaar. Vooral vanaf je
50ste loopt het risico snel op. Ik ben
45, dus de komende jaren moet het
gebeuren.
Mijn moeder is blij dat ze niet wist
dat ze draagster was. Het lijkt haar
heftig om op basis van statistieken
dit soort beslissingen te moeten ne
men. Met het brca2-gen heb je een
morele verplichting iets te doen
waarmee ik mogelijk mijn leven red.
Ook naar mijn kinderen toe kan ik
het niet verkopen als ik dit op zijn
beloop laat. Gelukkig denkt mijn
man er hetzelfde over.
Ook mannen kunnen drager van
het gen zijn. Dat geeft een verhoogde
kans op borst- en op prostaatkanker.
Veel mensen realiseren zich dat niet,
maar als er mannen in de familie zijn
die op jonge leeftijd prostaatkanker
krijgen, moeten alle alarmbellen rin
kelen. Neem die signalen serieus, zou
ik willen uitschreeuwen. Mijn tante,
een moeder van een 3-jarig meisje, is
op haar 45ste overleden aan borst
kanker. Ik weet zeker dat zij had wil
len weten dat ze het brca2-gen had.
Dan leefde ze waarschijnlijk nog."
dinsdag 10 oktober 2017
GO
komen dat ik 'het den
ken altijd en overal tus
sen zet'.
Via bepaalde energieba-
nen en -punten acti
veert ze mijn bloedsom
loop en lymfesysteem
zodat het afvalstoffen
afvoert. Elk lichaams
deel krijgt aandacht:
hoofd, oren, borsten, bil
len, armen. Abhyanga
draait bij mij om aarden.
„Je doet het niet alleen",
bemoedigt Mirre. „Weet
dat je wordt gedragen."
—Nadine Ancher
Sfeer in
de sessie
Zachtaardige sfeer.
Mirres kordate hou
ding en uitleg wekken
vertrouwen.
Ik nader tijdens de
kortstondige massage
van mijn bilspleet de
grens van ongemak
kelijk (hoewel bij vla
gen sensueel).
Ontspannend
Het lijkt alsof Mirre op
stuithoogte mijn on
derrug 'open' klopt. Ik
neig naar huilen.
De olielaag krijg ik bij
de eerste wasbeurt
niet snel uit mijn
(hoofd)huid en haren.
Olie in mijn oor vond
ik een beetje eng.
Kwaliteit van
behandelaar
Mirre werkt stil en ge
concentreerd. Haar
jarenlange ervaring
lijkt haast voelbaar. Ze
bouwt de intensiteit
langzaam op en af.
Ik ben geen expert,
dus ik kan minpunten
moeilijk inschatten.
Prijs
kwaliteit
Voor 90 euro krijg je
90 minuten een zeld
zaam verkwikkende
massage die dagen
lang een weerbaar
gevoel geeft.
Een flink bedrag, hoe
wel sommige verzeke
raars een deel
dekken.
De olie was je er niet makke
lijk af.
Eind
oordeel
Dit moet
dringend
herhaald
worden!
In haar boek geeft Wendy
Geuverink ook informatie
over moeilijke keuzes
rond ziekte en erfelijke
aanleg. Enkele tips:
Vraag jezelf af: wil ik écht
weten of ik erfelijk belast
ben? Of doe ik dit onder
druk van anderen? Je kunt
het nooit meer niét weten.
Bepaal of dit het juiste mo
ment is.
Bereid je voor op elk
gesprek met artsen. Stel
vragen als: Welke behan
delingen zijn voor mij mo
gelijk? Wat zijn voor- en
nadelen ervan? Wat bete
kent dit voor mijn situatie?
Neem iemand mee; twee
horen meer dan één.
Praten met je partner
werkt alleen als je in staat
bent elkaar te begrijpen,
bevestigen en steunen.
Dwing de ander niet tot
praten. Probeer als partner
niet overbeschermend te
zijn. Laat de controle bij
degene om wie het gaat.
Overlaad kinderen niet
met details, maar vertel
kort en duidelijk wat de
dokter heeft gezegd en
wat er gaat gebeuren.
Ze mogen best zien dat je
af en toe verdrietig bent,
zo leren ze dat dit ook oké
is, en dat je daarna ook
weer blij kunt worden.
Laat iets van je horen als
een vriend(in) slecht
nieuws heeft gekregen,
ook al ben je nerveus voor
zo'n gesprek. Meeleven
door er gewoon te zijn
zonder een waardeoordeel
te geven of oplossingen
aan te dragen is altijd
goed.
44
In mijn familie, Wendy Geuverink.
Uitgeverij AnkhHermes. 17,50
