Onkruid vergaat niet, maar kost goudgeld
5- - w
7
LERARENSTAKING OPVANG
Klassen blijven
donderdag leeg.
Ruim 1 miljoen
kinderen zijn een
dagje vrij als hun
leraren staken. Hoe
lossen de ouders
dat op?
Gelukkig is er nog altijd oma. De
9-jarige Sofïe uit Apeldoorn kan
niet wachten tot het donderdag is.
Ze mag met oma Tonnie mee naar
het werk. Oma Tonnie is kapster
in een verzorgingshuis. „Dan mag
ik koffiezetten en krulspelden in
zetten. Dat vind ik superleuk",
vertelt ze.
Voor de ouders van Sofie was
het een flinke puzzel om hun drie
kinderen onder te brengen. Sofie
mag dus met oma Tonnie mee,
zusje Milou (7) gaat met haar moe
der mee naar het werk en broertje
Ivan (4) gaat een dagje naar oma
Everlien.
De puzzel had een stuk eenvou
diger kunnen zijn als vader Ben
Buitenhuis thuis was gebleven. Hij
is namelijk zélf leraar. „Maar ik wil
graag naar Den Haag om te sta
ken", zegt hij.
Heerlijk
Dus is dit gezin dolblij dat de
oma's willen bijspringen. En de
oma's, die vinden het ook heerlijk
met dat jonge spul om zich heen.
Oma Tonnie: „We kregen gewoon
de vraag wie welk kind kan opvan
gen. Ik zei: doe mij de oudste maar.
Zij vindt het leuk om mee te gaan
en de meeste ouderen vinden het
leuk om kinderen over de vloer te
hebben."
Maar oma's kunnen niet altijd
bijspringen. Uitgerekend nu zijn
Het is voor ons even
vervelend, maar
leraren hebben het
recht te staken
de grootouders van Thom (5) en
Renske (7) met vakantie. Dus gaan
ze met mama Tessa Zwierlink mee
naar de kaaswinkel in Eerbeek.
„Het kon niet anders. Familieleden
hebben hetzelfde probleem. Heel
af en toe gaan ze al mee, maar dan
is het meestal een uurtje en lopen
ze in de weg. Maar goed, het zij
zo", zegt moeder Tessa.
Door de omstandigheden gaat
de kaaswinkel een uurtje later
open en twee uur eerder dicht.
Van 10.00 uur tot 14.00 uur moe
ten de kleintjes zich tussen de
kaas zien te vermaken. „Ik kreeg
toevallig wat dozen binnen, daar
van kunnen ze een fort bouwen.
En ik neem wel wat stiften mee en
hun fietsen. Ze vermaken zich
wel", hoopt deze ouder.
Om 14.00 uur komt hun vader
Thom en Renske ophalen. Die gaat
dan na 16.00 uur weer verder met
werken, als zijn vrouw de kaas
winkel heeft gesloten. „Het is voor
ons even vervelend, maar leraren
hebben het recht te staken. Ach, ze
zijn belangrijk voor onze kinde
ren," vindt moeder Tessa.
Handen vol
Meike Bosch uit Breda weet nu al
dat ze donderdag haar handen vol
heeft. Niet twee, maar vier meiden
moet ze dan in de gaten houden.
Ze past op de twee dochters van
haar vriendin (lanneke van 8 en
Willemijn van 10), zodat die ge
woon kan werken. „We helpen el
kaar altijd een beetje. Gelukkig
kunnen de kinderen lief met el
kaar spelen", zegt ze.
Zelf had deze moeder 5 oktober
We kregen de vraag
wie welk kind kan
opvangen. Ik zei: doe
mij de oudste maar
in haar agenda geblokkeerd zodra
ze van de staking hoorde. Ze werkt
op contractbasis en kan daardoor
schuiven met de uren. Dat kwam
nu goed van pas. Meike wil er een
leuke dag van maken voor haar
dochters Hanna (11) en Elsa (8). Ze
neemt alle meiden mee naar avon-
turenpark Kids Wonderland.
Meike: „Ze kunnen daar lekker
spelen, dus dat is altijd goed. Ze
vinden het nu leuk om vrij te
zijn."
Buitenschoolse opvang
Niet alle kinderen zijn al definitief
onder de pannen. Zoals Maurits
(4), het zoontje van de Haagse
Najla van Veen. Toen zij van de
staking hoorde, klopte ze aan bij
de buitenschoolse opvang. Don
derdag was toch al de dag dat Mau
rits na school naar de opvang ging,
dus misschien kon hij wel de hele
dag. Het antwoord: we moeten er
nog over vergaderen.
Pas vorige week kwam een reac
tie. Maurits kon worden aange
meld, maar de opvang gaat alleen
open als er voldoende kinderen
komen. „Nou, ik zal dus morgen
horen of het doorgaat of niet", zegt
Najla. Nee, niet bepaald handig.
Want wat als er niet genoeg an
dere kinderen zijn aangemeld?
„Een geluk bij een ongeluk. We
zitten middenin een verhuizing
en zijn deze week aan het klussen.
Dan moeten we maar een dagje
minder klussen."
Ze hoopt dat Maurits naar de op
vang kan. Ook al kost dat haar ze
ker 40 euro. „Leraren hebben het
recht te staken, maar het is verve
lend voor ouders. Zeker nu het tot
het laatste moment onzeker is of
ik opvang heb voor mijn zoon."
Miljoenen euro's extra zijn de ge
meenten kwijt. Maar de milieuvrien
delijke alternatieven blijken tot over
maat van ramp veel minder effectief.
Dat blijkt uit een rondgang van deze
krant langs gemeenten die tot twee
jaar geleden nog glyfosaat gebruikten
om het onkruid in de straten te be
strijden. Dat middel, ook wel bekend
onder de merknaam Roundup, is
sinds vorig jaar jaar wettelijk verbo
den, omdat het gif via het riool in het
oppervlaktewater belandde.
Gemeenten moeten nu borstelen,
branden, stomen of heet water gebrui
ken om het ongewenste groen te ver
delgen. Maar deze milieuvriendelijke
methodes werken niet zo goed als gif.
De kosten rijzen de pan uit. Joke
Boel, woordvoerder gemeente Goes:
„Er is een behoorlijke kostenstijging.
Met de chemische bestrijdingsmidde
len bestreden we drie keer per jaar on
kruid in de gemeente. Dat deden we
twee keer met Roundup en een keer
met het middel MCPA. Die middelen
kon je niet preventief spuiten, er
moest
dus on
kruid aan
wezig zijn
om te spuiten.
Dat werd op
vaste momenten
in het jaar gedaan,
onafhankelijk van de
hoeveelheid onkruid.
Dat kostte €98.230 per
jaar. Sinds dat verbod ge
bruiken wij de methodes
borstelen en branden en dat
doen we wekelijks de ge
meente door. We zijn hier elke
dag mee bezig. Nu kost het werk
€183.000 per jaar (in 2016, dit jaar
waarschijnlijk hetzelfde bedrag). De
Vroeger gingen
we drie keer
per jaar alle
straten langs,
nu zijn we er
elke dag mee
bezig
kosten zijn dus bijna verdubbeld." In
Terneuzen loopt de rekening per jaar
op tot ruim boven de vier ton. In Rot
terdam is de rekening gegroeid van 1,3
miljoen euro naar 2,9 miljoen dit jaar.
Jan Hekman, deskundige op het ge
bied van niet-chemische onkruidbe-
strijding, stelt dat sommige gemeen
ten het deels aan zichzelf hebben te
wijten, omdat ze pas op het allerlaatste
moment op andere methodes zijn
overgestapt. „En dat terwijl we er al ja
renlang ervaring mee hebben."
Jo Ottenheim van Nefyto, de
brancheorganisatie van de agrochemi-
sche industrie, die fel tegen het verbod
op gif was. „Als je naar buiten kijkt, zie
je het onkruid overal. En dit is maar
het eerste jaar."
dinsdag 3 oktober 2017
GO
Waar laten we de kinderen?
Ellen van Gaaien
Rotterdam
De 5-jarige Thom weet wat
hem donderdag te wachten
staat: enkele uren doorbrengen
tussen de kazen.
FOTO KOEN VERHEIJDEN
—Tessa Zwierlink, moeder
—Tonnie, oma van Sofie (9)
Gemeenten zijn sinds het verbod
op gif bij het bestrijden van onkruid
twee tot vier keer meer kwijt aan
de aanpak van het groen tussen de
tegels. Het onkruid tiert sindsdien
welig.
Abdel llah Rubio
Ton Voermans
Hellevoetsluis/Goes
—Joke Boel,
gemeente Goes
