Mijn kind heeft
maar één vriend
P
6
STEVEN PONT
Dierenarts Ook voor cavia's is het morgen dierendag.
In Retie, net over de grens in België, bevindt zich de praktijk
van de caviadokter van de lage landen: Eva Stoffels (49).
„Ik heb zelfs klanten uit Groningen."
Vraag het de deskundige
éüÉ&iiiaÉ
Uw vraag komt voor uit angst en dat is
prima, alleen is het goed te bekijken waar
voor u precies bang bent. Bent u bang dat
dit vriendje hem uiteindelijk zal verraden? Of dat
uw zoon eenzaam zal worden als het vriendje ver
huist? Dat hij wellicht te weinig invloeden van an
dere kinderen meekrijgt? Met andere woorden:
welk vermeend gevaar loopt uw zoon precies?
De mens is ontegenzeggelijk een sociaal
wezen. We bestaan dus in ons eentje, maar we
leven pas werkelijk als we ons met iemand anders
verbonden weten. Dat is ook de reden dat Robin
son Crusoe, de hoofdpersoon uit de roman van
Daniel Dafoe, er alles aan deed om van het eiland
af te komen. Want Crusoe bestond al die jaren wel
toen hij daar in zijn eentje bivakkeerde, maar de
komst van zijn metgezel Vrijdag maakte pas weer
een mens van hem. No man is an island. Uw zoon
heeft zich aan een ander
mens verbonden. En
niet zomaar, maar aan
iemand met wie hij een
uitstekende relatie
heeft. Een beste vriend
dus. En als ik een kind
iets in het leven gun,
dan is het precies dat.
Een werkelijke vriend is
meer waard dan een
groter aantal lossere
contacten. U kunt het
aan iedereen vragen die geen beste vriend heeft; ze
zouden vijf van hun waterige vriendschappen zo
opgeven voor wat uw zoon nu voor elkaar heeft.
Een werkelijk diepe verbinding met een soortge
noot, iemand die ook in moeilijke tijden bij je blijft
en die door de deur naar binnenkomt op het mo
ment dat anderen het raam bij je uitvluchten.
Uw zoon heeft dus geen probleem en uw angst
in ongegrond. Betekent dit dat hij niet eens verra
den zal worden? Dat zijn vriend niet ooit verhuist?
Dat hij merkt dat andere mensen hem iets nieuws
kunnen brengen? Nee. Sterker nog, de kans dat er
iets op deze gebieden gebeurt is niet ondenkbaar.
Maar je kunt een kind niet tegen het leven in be
scherming nemen, hij moet het leven. En als het
zover is dan komt hij daar wel weer bovenop. We
slaan het leven dood als we eerst het zwartst mo
gelijk scenario in ons hoofd afspelen en daar dan
ons leven op inrichten. We voeden dan de angst
van wat er zou kunnen gebeuren, in plaats van dat
u viert dat op dit moment uw kind een fantasti
sche vriend gevonden heeft. Daar gaat het om: wat
er nu is, de rest staat in de sterren.
We leven pas
echt als we
ons verbonden
voelen met
de ander
HET PANEL
odra haar cavia's de
stem van Eva Stoffels
horen, tillen ze hun
kopje op. „Dit is Prin
ses", zegt Stoffels ter-
I wijl ze een lilac-witte
I langharige Alpaca uit
een van de hokken tilt. „Ze is een
verstoten baby uit een nest met wei
nig overlevingskansen. Ik kon het
niet over mijn hart verkrijgen haar te
euthanaseren. Ik heb haar gevoed
met pipetjes kunstmelk."
Verspreid door het huis van Eva
Stoffels in Retie leven 122 pluizige
haarbolletjes in tientallen grote bak
ken ofwel 'caviakamers' vol hooi. De
meeste zijn ziek en komen van klan
ten. De dierenarts bezit zelf verschil
lende rassen; van naakte skinny's tot
borstelcavia's en van US Teddy's met
hun zachte kroesharen tot shelties
met hun bob-kapsels.
„Cavia's zijn fantastische dieren",
zegt ze. „Ze zijn intelligent, sociaal,
interactief, hechten aan mensen en
zijn planteneters. Net als ik. Ik be
grijp en ken zijn aard. Ik weet dat elke
cavia een eigen karakter heeft. Ze
laten zich niet gemakkelijk door
gronden, daar moet je tijd en aan
dacht insteken."
Ik ken de aard van de
cavia. Ze laten zich niet
makkelijk doorgronden
Stoffels studeert natuurkunde en
doceert in 2994 aan de Technische
Universiteit Eindhoven. Na vele bui
tenlandse postdoctorale studies (on
der meer in Japan, vandaar de Japanse
naam van haar praktijk 'Marumoto'),
keert ze terug als docent in biomedi
sche wetenschappen.
De van oorsprong Poolse met een
Belgische nationaliteit krijgt haar
eerste cavia, de zwarte Motta, pas als
ze net 30 is. Motta leeft niet lang; een
Eva Stoffels
lokale dierenarts dient haar een on
veilige verdoving toe en ze wordt niet
meer wakker. Eva is dan nog een uni
versitaire onderzoeker op de top van
haar carrière, krijgt subsidie voor een
groot onderzoek naar wondgenezing
en neemt promovendi in dienst.
Ze denkt dan nog niet aan een
dierenartspraktijk. Maar de dood van
Motta en later nog meerdere onge
lukken waardoor haar andere cavia's
de behandelingen niet overleven,
motiveren haar om dierenarts te
worden.
„Ik ben thuis met een opvang be
gonnen", zegt Stoffels. „Ik zag te veel
dierenleed. Zieke cavia's uit de prak
tijk van broodfokkers, kinderen die
ermee hadden gesmeten. Gelukkig
zijn steeds meer mensen zich ervan
bewust dat je voor dieren respect
mag hebben en dat een cavia beslist
géén speelgoed voor kinderen is."
Microchirurg
Na een opleiding tot dierenarts richt
ze in 2014 haar praktijk op. Haar echt
genoot ondersteunt en assisteert haar
in haar werk. „Dat moet. Ik leidt een
eenmanspraktijk en kies bewust niet
voor personeel, zodat mijn werk
overzichtelijk blijft."
Ze behandelt tientallen cavia's en
konijnen per dag, zeker meer dan
1.000 per jaar. Ze is getraind in
microchirurgie, opereren op de milli
meter met micro-instrumentarium
en microhechtmateriaal. „Ik kan
huiddefecten herstellen. Ik hecht ge
scheurde oortjes, doe ooglidcorrec
ties en als ik bijvoorbeeld een melk-
kliertumor weghaal, reconstrueer ik
de tepel. Niet omdat het per se moet,
maar omdat ik het met zo weinig ex
tra moeite kan. Als je deze technie
ken beheerst, zijn alle gewone ingre
pen gesneden koek."
Een 'makkie' zijn castraties, herstel
van wonden, de verwijdering van
blaasstenen, buik- en oogoperaties
en amputaties. „Dat laatste doe ik
trouwens liever niet."
Cavialiefhebbers zijn bereid vele
honderden kilometers te rijden voor
een consult. „Ik heb zelfs meer Ne
derlandse dan Belgische klanten.
Sommigen komen uit Groningen
hiernaartoe gereden. Nederlanders
zijn in het algemeen bereid meer te
doen voor een klein beestje. Mis-
dinsdag 3 oktober 2017
GO
Psycholoog
Steven Pont
beantwoordt
lezersvragen.
Moet ik mijn zoon (10) stimuleren meer vrien
den te maken? Hij heeft één vriendje. Ze zijn
allerbeste vrienden, maar is één vriendje niet
wat weinig?
Ook een vraag? hartenziel@persgroep.nl
HUISARTS
Rutger
Verhoeff
VOEDINGS
DESKUNDIGE
Klaske van Norren
Jeanefte van Haasen
44
vn
LIEFDES
EXPERT
Jan Drost
—Eva Stoffels
1968: geboren in
Warschau, Polen
1987-90: studie
scheikunde en
natuurkunde aan
de Universiteit van
Warschau
1991: ingenieurs
diploma in natuur
kunde aan de Tech
nische Universiteit
Eindhoven (TU/e)
1994:docent aan
de TU/e
1995-97: postdoc
aan Kyoto
University, Japan
1997-2009: docent
en projectleider in
biomedische we
tenschappen aan
de TU/e
2009: opleiding
dierenarts aan
Universiteit Gent
2014: Opening van
dierenartsen
prakrijk Marumoto
in Retie
Eva Stoffels heeft
honderd wetenschap
pelijke publicaties op
haar naam staan.
Een
patiënt
in het
röntgen-
apparaat.
maging
