13
Overdag ging de 14-jarige Iris Hond naar het
Haagse conservatorium, 's nachts leefde
ze tussen de zwervers Zestien jaar
later vertelt de geboren Harderwijkse voor het
eerst in het openbaar waarom. „Ik ben
opgelucht en blij dat ik het durf te zeggen."
VPMA PIANO'S
Haar ouders wisten het en
enkele zeer goede be
kenden, maar verder
draaide de Harder
wijkse er altijd omheen.
Tot vorige week. Aan ta
fel bij Pauw, vertelde Iris Hond (30)
voor het eerst waarom ze als 14-jarige
op straat belandde.
Iris Hond kijkt naar het plafond. „Ik
voelde me redelijk rustig aan tafel bij
Pauw", vertelt ze in de Wisseloord Stu
dios in Hilversum, haar tweede huis.
„Alleen toen ik bij Pauw in mijn zin
naar dat m-woord toe werkte, merkte ik
dat ik er toch liever, zoals altijd, om
heen wilde praten." Maar ze deed het
niet, „gelukkig niet". In de uitzending
van Pauw keek Hond even naar het ta
felblad, ze haalde adem en toen zei ze
het dan toch.Ze werd als 14-jarige
misbruikt.
De pianiste, die haar publiek een mix
van pop en klassiek voorschotelt, gaf
geregeld interviews. „Altijd wilden de
interviewers graag weten hoe ik als 14-
jarig meisje toch op straat terecht was
gekomen.
De mensen die mij kennen, weten dat
ik een tijdje heb rondgezworven in Den
Haag." Het lukte haar in al die inter
views om daar een draai aan te geven.
„Meestal zei ik dus dat het in het gast
gezin niet klikte.Dat ik me afzette en
daarom de straat maar op was gegaan.
Maar voor de talkshow Pauw vroegen
redacteuren in voorgesprekken al erg
door. En Jeroen Pauw is ook een man
die niet snel genoegen neemt met een
half antwoord. Toen dacht ik in aanloop
naar de uitzending van woensdag: mis
schien is dit de goede tijd om de waar
heid toch eens in de openbaarheid te
brengen. Geen geheimen meer."
Misbruik
Pas drie jaar geleden durfde ze haar
ouders te vertellen over het seksueel
misbruik door een man waar ze als 14-
jarige studente bij in huis woonde. „Ik
zocht een plek om te wonen, omdat ik
wilde studeren aan het conservatorium
in Den Haag. Vanaf mijn geboorteplaats
Harderwijk iedere dag op en neer rei
zen was gewoon niet te doen. De be
wuste man woonde net buiten het cen
trum en had wel vaker leerlingen in de
kost gehad van het conservatorium."
Het seksueel misbruik, waar ze niet
verder op in gaat, plaatste de nog jonge
Iris voor een gigantisch dilemma. „De
gebeurtenis aan mijn ouders vertellen
durfde ik als jong meisje niet, ook al is
en was mijn band met mijn ouders fan
tastisch. Ik vreesde dat mijn vader een
hartaanval zou krijgen. Ik wilde boven
dien per se slagen op het conservato
rium. Ik was bang dat de droom zou
stoppen, als ik over de gebeurtenis zou
spreken." Terug naar Harderwijk was
geen optie voor de 14-jarige Iris. Ze
wilde hoe dan ook slagen op het con
servatorium en moest haar probleem
helemaal alleen oplossen. Ze ontsnapte
uit het huis van de man die haar mis
bruikte om het nooit meer te bezoeken.
Ik vreesde
dat mijn
vader een
hartaanval
zou krijgen
Vier maanden leefde ze als een zwer
ver op straat, tot de dag waarop ze een ka
mer kon versieren. In de betonnen wil
dernis van Den Haag beleefde ze die da
gen haar eigen Jungle Book. „Ik zie me
nog staan midden in de nacht bij Hol
lands Spoor, een gevaarlijke buurt met
mannen die in groepjes op straat hin
gen."
Maar zoals de dieren in Jungle Book
een mensenbaby opvoedden, zo zorg
den de Haagse zwervers voor de puber
alsof het hun eigen dochter was. „Mijn
grote geluk is dat ik mensen niet direct
beoordeel. Blijkbaar voelden de daklo
zen in Den Haag dat ook. Ze voelden
zich denk ik een mens, omdat ik ze als
mens benaderde. Ik sloot vriendschap
met ze en als één iemand mij ook maar
iets had willen aandoen, dan stonden
er 30 anderen klaar om me te redden.
Tussen hen voelde ik me juist veilig.
Zeker bij Martin Kloppenburg, een
beroemde Haagse zwerver, die helaas
al is overleden. Hij hield me in de gaten
en als zwerven een vak was, dan was hij
dé professional."
Voor de 14-jarige Iris Hond beston
den de dagen uit lessen op het conser
vatorium, rondhangen en slapen op
straat en werken in de horeca. „Ik
speelde bij een restaurant vele avonden
piano. Ik kreeg er eten voor terug. Zo
hield ik het vol." Altijd bleef ze sober.
„De volgende dag wachtten de lessen
op het conservatorium, waar ik me
wilde bewijzen. Die wil was zo krach
tig. Drank en drugs, natuurlijk lagen ze
op de loer, maar ik wist dat dat me zou
afleiden van mijn levensdoel: professio
neel pianist worden."
Gevangenissen
Uiteindelijk verliet Hond de straat,
maar het straatleven ging nooit uit haar.
„Nu het me goed gaat en ik vaak op
treed, speel ik ook bij tehuizen voor
daklozen, in gevangenissen en in tbs-
klinieken. Gratis natuurlijk, puur om
dat ik een connectie met die mensen
voel en die wil behouden."
Als een Johnny Cash doet ze tussen
haar gewone theateroptredens de rafe
lige randen van de samenleving aan.
Waar Cash gevangenen toegankelijke
muziek kon bieden, lag dat voor de Har
derwijkse anders. „Ja, daar heb ik het
lastiger met mijn meer klassieke ach
tergrond. Laatst had ik nog een optre
den in een tbs-kliniek. Dat was lachen.
Ik werd met een poster aangekondigd,
maar geen hond daar kijkt uit naar pia
nomuziek. Toen heb ik het personeel
zover gekregen dat ik de cellen langs
mocht om ze uit te nodigen. En warem
pel, ik kreeg publiek. Na afloop kwam
er ooit een man naar mij toe die al
twaalf jaar zat. Ik had in al die jaren voor
het eerst licht gebracht met mijn mu
ziek. Dan heb ik zo'n bezoek er al weer
dubbel en dwars uit."
Nieuwe Show
Woensdag beleeft ze de première van
haar nieuwe show. „Waar anders dan in
Den Haag." Daarna wacht haar geboor
teplaats Harderwijk op vrijdag. „Ik had
na Pauw een try-out in Den Helder.
Mensen van de crew zeiden dat er een
andere Iris op het podium zat. Vrijer. Na
de uitzending van Pauw is er ook iets
van me afgegleden. De ballast van dat
geheim is weg en ik hoef geen verhaal
meer te verzinnen over dat gastgezin.
Iedereen weet hoe het zit. Fijn, want ik
haat liegen."
Psycholoog
De vraag of ze de man die haar mis
bruikte heeft aangeklaagd, wil ze liever
niet beantwoorden. „Ik vind het moei
lijk om daarover te praten, het is privé
voor mij en heeft niks te maken met
waarom ik mijn verhaal verteld heb."
Wel geeft ze aan dat ze er ooit met een
psycholoog in detail over heeft gepraat
en dat dat veel voor haar heeft bete
kend. „Na de uitzending woensdag
kreeg ik hele persoonlijke berichten
van meiden die waren misbruikt. Ze
zeiden kracht te putten uit mijn verhaal
om het te gaan verwerken. Dat was de
mooiste bijkomstigheid die ik me kon
voorstellen."
dinsdag 3 oktober 2017
Pianiste Iris Hond
zwierf als 14-jarige
conservatoriumstu
dent maandenlang
op straat na te zijn
misbruikt door haar
huisbaas.
FOTO PAUL BERGEN
ZV
Ik was bang dat mijn droom zou
stoppen als ik erover zou spreken'
André Valkeman
- Iris Hond
