22 ZE
Met z'n vijven zijn
ze 476 jaar. De
zussen en broers
Langeweg uit
Klundert zijn al op
leeftijd. Stilzitten is
erechternietbij.
Achter de
geraniums?
Wij niet!
INTERVIEW
Ze zijn waarschijnlijk
de sterkste familie
uit Klundert. De
twee broers en drie
zussen Langeweg. Jo,
de oudste, mocht be
gin deze maand honderd kaarsjes
uitblazen. Daarna volgen Nel ('over
drie weken 98'), Susan (96) en Paul
(94). De jongste telg Gerrit, het 'na
komertje', is 89 jaar. Tijdens een fa
miliedag in Oosterhout verklappen
ze hun geheim. 'Niet achter de ge
raniums zitten!'
Suzan: „Als ik in mijn huidige
woonplaats Leersum vertel dat
mijn broers en zussen bijna alle
maal in de negentig zijn, dan gelo
ven ze het niet."
Gerrit: „Het is ook wel bijzonder.
Toen ik bij het 65-jarig huwelijk
van Paul en Tinie een kaart in de
winkel wilde kopen met '65' erop,
zei het kassameisje: die hebben we
niet. Het komt bijna nooit voor."
Nel: „En het positieve: we zijn alle
maal nog goed bij het hoofdje."
Jo: „Jazeker. We hebben alleen wat
kwaaltjes; slechte oren of ogen. Be
halve Nel wonen we allemaal nog
Jo Polders-Langeweg
(100)
Nel Voor den Dag-
Langeweg (97)
Suzan de Ridder-
Langeweg (96)
zelfstandig. Dat vond de burge
meester van Oosterhout ook zo bij
zonder, zei hij tijdens een bezoekje
op mijn verjaardag."
Gerrit lachend: „Ik heb alleen last
van phpd. Pijntje hier, pijntje daar."
Suzan: „Ons geheim? Gezond eten
en gezond leven. Sporten."
Jo: „Ons moeder hield altijd al van
lekker koken, we kregen goed eten
thuis. We hadden een hele grote
tuin vol met verse groenten en aller
lei soorten fruit. Aardbeien, witte
bessen, rode bessen. Ook eigen ei
gen kippen en varkens."
Paul: „We leefden als kinderen
praktisch buiten. Gingen in Klun
dert altijd te voet naar school toe, al
was dat best een eind lopen. In de
winter pakten we onze schaatsen."
Suzan: „En veel fietsen. Als het va
kantie was, kregen we 10 gulden van
ons moeder en dan gingen we op de
fiets van Klundert naar Soestdijk.
Weet je nog Paul, die ene keer dat ik
mijn tas op de pont had laten liggen.
Moest jij dat hele eind terug!"
Gerrit: „Ik denk dat er geen geheim
voor een lang leven is. Dat het
vooral te maken heeft met sterke ge
nen. Je wordt automatisch oud, of
niet. Onze oudste broer en zus, in
middels gestorven, zijn allebei in de
negentig geworden. Moeder was 98
jaar, toen ze kwam te overlijden.
Vader was tegen de tachtig."
Jo: „Het zit dan weer niet in haar
familie. Ons moeder was één van
dertien kinderen. Ze was als kind
het zwakste, vaak ziek. Uiteindelijk
is ze ouder dan al haar broers en
zussen geworden. Haar laatste jaren
woonde ze in een rusthuis, daar had
ze het heel goed. Haar ogen waren
nog goed. Als ze 's nachts niet kon
slapen, lag ze te lezen in bed."
Ik heb veel mooie dingen
meegemaakt. Heb alles wat ik
wilde kunnen doen. En we gaan
zien wat het leven nog brengt
Suzan: „De wil is, denk ik, belang
rijk. Tegenover mijn woning is een
bejaardenhuis. Ik vraag weieens aan
de bewoners of ze willen meedoen
met koersballen. 'Néé geen zin',
hoor ik dan vaak terug. En die men
sen zijn véél jonger dan ik!"
„Ik kook elke dag nog voor mezelf.
Er gaat niets weg. Altijd koersbal op
zondagmiddag. Ik gooi aardig, maar
ja ik speel al lang mee."
maandag 2 oktober 2017
Nog steeds
nieuwsgierig
naar het
leven
Jamaica Vink
Klundert/Oosterhout
Woont in Oosterhout.
Hielp haar man, die bedrijfsleider
was bij Albert Heijn.
Haar man is overleden,
evenals haar twee kinderen.
Heeft vijf kleinkinderen en
zes achterkleinkinderen.
Woont in Rotterdam.
Werkte als secretaresse.
Haar man is overleden. Heeft
drie kinderen, vijf kleinkinderen
en vier achterkleinkinderen.
Woont in Leersum.
Deed lang vrijwilligerswerk in de
kinderverzorging.
Haar man is overleden. Heeft drie
kinderen, vier kleinkinderen en
twee achterkleinkinderen (en nog
eentje onderweg).
- Jo Polders-Langeweg, 100 jaar
