Paviljoen Zeeuwse Rivièra gesloten na conflict EN 19 Kijkje in het museumdepot met botten en opgezette dieren C Ontdekkingen in het depot van Terra Maris: van mammoettand tot schedel van een reuzenhert of een opgezette zwarte wouw. h f, <'v,v I en zwarte houten trap voert naar de stille schatten in het depot van museum voor na- I tuur en landschap Terra Maris in Oostkapelle. Hon derden 'objecten' die niet voor publiek te zien zijn, maar zater dag wel even tijdens de Erfgoed dag. Kleine en grote opgezette vogels en zoogdieren rusten daar in hun vitrines. De hermelijn, konijnen, egels, mol, geoorde fuut of de zwart-witte zeehond zien eruit of ze, als nie mand kijkt, zo maar tot leven kunnen komen. Botten groot en klein liggen in lades onderin de kasten. Jan Tuin, tuinman en gids van Terra Maris, maakt het gelijk maar duidelijk: „Wij doden zelf geen dieren om ze op te zetten. Wij krijgen ze aangeleverd. Op allerlei manieren. Soms in een plastic tasje bij de voordeur of ie mand die een zakje met een dode koolmees aan de balie komt bren gen. Die eerste das in Zeeland is gevonden op de Slikken van de Heen door een medewerker van het Zeeuws Landschap. We heb ben ook een Noordwest 8-kast, met stormslachtoffers. Vogels die tijdens hun trek door de harde wind aan land geblazen worden." „Onze geologische werkgroep gaat eens per jaar vissen op de Noordee, Oosterschelde en Wes- terschelde. Met een net slepen ze over de zeebodem en vangen zo letterlijk bot. Superenthousiaste mensen die helemaal uit hun dak kunnen gaan van zelfs een splin tertje van een bot. Geweldig, ze herkennen de kleinste dingen. Zoals dat melktandje van een mammoet." Lachend: „Mam moets liepen ooit in een ver ver- Ik vind de verhalen achter de vondsten vaak het mooist leden vanaf hier naar Engeland." De collectie opgezette vogels en zoogdieren omvat alleen die ren die in Zeeland zijn gevonden, sa 'j tN -i "1/ nu V maar niet altijd hier voorkomen vertelt museumnatuurgids An net de Bruyne. Zij geeft zater dag uitleg over de vitrineschatten aan de kijkers in het depot. Over de geoorde fuut bijvoorbeeld, die zichzelf te pletter vloog tegen het licht van de vuurtoren van West- kapelle. Of de zwarte wouw, ge vonden op een akker bij Kamper land door medewerkers van het Zeeuws Landschap. Uitgehon gerd met een gebroken vleugel. „Ik vind de verhalen achter de vondsten vaak het mooist", ver telt ze. De gids vindt een gewillig oor bij de familie Lindemans uit Ka- pelle. Zoon Evan (7) is een verza melaar van botjes en heeft thuis zijn eigen museumpje vertelt va der Eric. „Mevrouw, mevrou- houw, ik heb een tor gevonden", roept Evan zaterdag naar de gids. De jongen wijst naar de vloer vlak voor één van de vitrines: „Hij leeft nog." Annet haalt het insect snel weg. Torretjes en an der klein 'vretend' spul kunnen een bedreiging vormen voor de opgezette dieren. Die staan juist in de afgesloten kasten om ze te behoeden voor vraat en rot. Een ijsvogeltje en een groene specht trekken door hun kleurig verenpak de aandacht in een vi trine vol vogels. „De groene specht zie je hier ook", beant woordt Annet een vraag. „Als je bij het mottenkasteel hier onder een boom kijkt, zie je allemaal langwerpige dingetjes. Net siga rettenpeukjes. Dat zijn de poep- jes van de groene specht. Die zijn hard omdat ze mieren eten en die skeletjes zitten in de vogelpoep." Eigenaar Henk Koppejan van strandpaviljoen De Zeeuwse Ri vièra in Zoutelande verwoordde zijn frustratie over de sluiting van het paviljoen op een bord bij het strand. Het paviljoen, dat hij samen met twee mede-vennoten runt, is al een paar dagen dicht. De oorzaak zou een conflict zijn tussen de eige naar en de twee andere vennoten. 'Strandpaviljoen De Zeeuwse Rivièra is tijdelijk - na 32 jaar altijd open te zijn geweest - buiten mijn wil gesloten, om dat mede-vennoten Jonker en Hui- bregtse niet meer met mij willen sa menwerken en sinds woensdag 27 sep tember niet meer zijn komen opdagen. Excuus voor het ongemak. Henk Kop pejan, eigenaar', valt in zwarte let ters op het rode plakkaat te lezen. Koppejan: „Mijn vennoten vin den dat ze niet langer met mij kun nen werken. Blijkbaar doe ik niets meer goed. Ik heb het paviljoen in 1986 gekocht. Ik heb toen nog ge twijfeld, want ik was pas 22 jaar en huisschilder. Maar ik heb het ge daan en daar nooit spijt van gehad. Mijn ziel zit erin. Definitief stoppen wil ik nu nog niet." „Ik heb altijd hard gewerkt. Een aantal jaar geleden wilde ik het iets rustiger aan doen zonder de boel direct te verkopen. Zo'n drie jaar geleden is die VOF opgericht. Daar zit ik samen met mijn neef Denny Huibregtse en Gert-Jan Jonker in. Jonker werkte al langer in de keu ken en de frituur. Beide jongens hebben ervaring in de horeca, dus leek dat een goed idee. In het con tract is een soort ingroeiregeling opgenomen, waardoor zij langza merhand eigenaar kunnen worden. Maar nu willen ze niet verder met mij en hebben ze de deur dichtge trokken. Ik hoor niets meer." „Ze hebben blijkbaar een advo caat ingeschakeld. Dat heb ik ook maar gedaan. Ik kan nu niets, hele maal niets. De soep, de sauzen en andere etenswaar staan te beschim melen in de koelkast." Als ik personeel vind, wil ik morgen weer open Hoe het verder moet weet Kop pejan niet. „Als ik personeel vind, wil ik morgen weer open. Maar sa menwerken met de mede-venno ten zit er voor mij niet meer in. Dat komt niet meer goed." Gert-Jan Jonker was niet bereikbaar voor commentaar. Danny Huibregtse wilde niet nader ingaan op de kwestie. In 1977 opende het echtpaar Francke De Zeeuwse Rivièra. Kop pejan nam die een kleine tien jaar later van ze over. Het strandpavil joen werd in 2007 volledig ver nieuwd. Destijds wilde Koppejan verhuizen naar de boulevard, maar daar stak de gemeente een stokje voor. Dat jaar had de uitbater ook een conflict met de gemeente over de aanleg van een nieuwe duin overgang. Twee jaar later werd het paviljoen verkozen tot beste strandpaviljoen van Nederland. maandag 2 oktober 2017 WA Stille schatten van Terra Maris Annemarie Zevenbergen Het depot van Terra Maris was zaterdag - bij uitzondering - open voor publiek, fotos ruben oreel - Annet de Bruyne, museumnatuurgids L, i* w r W. H A Een opgezette havik. Eigenaar Henk Koppejan van strandpaviljoen De Zeeuwse Ri vièra in Zoutelande koos voor een drastische manier om zijn ongenoegen over de sluiting van het paviljoen kenbaar te maken. Met een bord verklaart hij de in zijn ogen onterechte sluiting. Annemarie Zevenbergen Zoutelande - Henk Koppejan, paviljoeneigenaar

Krantenbank Zeeland

Provinciale Zeeuwse Courant | 2017 | | pagina 19