Ooit Luns cle waakhond een hulpmiddel op pootjes dat een klap
kon krijgen als ie niet deed wat je zei. Tegenwoordig is de hond
een volwaardig gezinslidmet soms meer privileges dan het kind.
Is kind had ik een hond. Om de boel een boerenverstand heus wel hoe je een hond
beetje te ontregelen, noemde ik hem moest opvoeden. Met in het begin een
Wodan. Achter die stoere naam school enkele corrigerende tik, maar algauw was
namelijk een klein, vrolijk, zwart-wit boos aankijken of een stemverheffing
kwispelaartje. Merk: vuilnisbakkenras. ('nee!') genoeg; Wodan luisterde heel
Naar de huidige maatstaven een behoor- goed.
lijk lelijke hond. Gaf niks: 'mooi' zat niet Ook handig: hij liet zichzelf uit. Wodan
in zijn functieomschrijving. kuierde de hele dag, bijna onafscheidelijk
Slapen deed Wodan in de schuur, van mijn vader, op het tuindersbedrijf
in een niks-aan-de-hand-mand. Het rond. En ja, dan stuitten we wel 'ns op
steigerhouten hondenledikant met een drol. Boeien,
knuffeldeken en anti-slip onderlaag Misschien nog wel het belangrijkste:
bestond nog niet. Achteraf bedenk ik me Wodan deed waarvoor-ie was aangesteld,
dat Wodan het 's winters in die schuur hij waakte. Soms een beetje té, bijvoor-
misschien wel koud had. Ik heb hem er beeld die ene keer toen hij op de laan
nooit over gehoord. voor ons huis een wielrenner-op-top-
Wodan at brokken. Niet te veel, want snelheid de sloot in kefte. Terwijl de
hij schrokte 's avonds ook alle etensresten wielrenner scheldend het kroos van zijn
van het gezin naar binnen. Bij voorkeur kleding pulkte, droop Wodan met zijn
afgekloven kippenboutjes. Ja, van die bot- oren in de nek af, dondersgoed aanvoe-
jes die vandaag de dag op nummer 1 staan lend dat dit foute boel was: hij werd
op de 'geef dit nooit aan je hond want verder nooit 'kuthond' genoemd,
daar stikt-ie zeker in-lijst'. Naar de dierenarts? Niet nodig. Nou ja,
Hondensnoepjes? Aanstellerij. Puppy- behalve tegen het einde van zijn leven,
cursus? Dat was 'gekkigheid', hooguit toen we merkten dat zelfs Wodans spe-
bedoeld voor baasjes die zelf behoorlijk cialiteit, in volle vlucht tennisballen uit
in de war waren. Wij wisten met ons de lucht happen, niet meer zo lekker
Stj, ftmt,
WAT VIND-
O'j" ERVAN?
Tekst LEOVANMARREWIJK Illustraties ANNESTALINSKI
201 zaterdag 30 september 2017
