Perenpluk
r m*
Ook voor Zeeuwen as 'even
smossen' een begrip geworden
MARGOT
17
een minder calorierijke bouillon,
maar dat is smaak. De soep is redelijk
goed, net als de knapperige wonton.
Er ligt een stukje roze ingelegde gem
ber naast, alsook een schaaltje met Ja
panse soja. Het neigt naar een Azia
tisch hapje, maar door de crème fraï-
che tussen de zalm hinkt het gerecht
op twee gedachten.
De 'verse' coquilles kennen veel op
smuk. Ze zijn omwikkeld met tongfi
let en afgetopt met tuinkruiden ver
rijkt paneermeel. De donkerbruine
crumble is ons te dominant voor de
timide smaak van de coquille. Ook de
saffraansaus, met duidelijk een
scheutje drank, dendert over de goed
gegaarde vis heen. Er ligt ook een
spies met drie scampi's bij, samen
met wat beetgare groente zoals lams
oor, broccoli en 'stokkerige' zeekraal.
In de verte is er een hint van soja. Het
is allerminst slecht, wel komen er
heel veel smaken samen op één bord.
In de tagliatelle met scampi's van
buuf knalt een rood pepertje na. Pi
kant, maar lekker. Wel stuiten we
weer op onbuigzame zeekraal.
De kingsize macaron met mangoijs is
duidelijk ingekocht. We snappen het
hoor. Dinsdag is de zaak dicht, dus
dan moet maandag de koeling leeg
zijn. Geen slecht ijsje trouwens, al is
de aardbeiensaus nogal Tova. Niet
echt rock 'n' roll, maar goed, dat was
veertig jaar geleden hè.
Voorgerecht
Hoofdgerecht
Nagerecht
Bediening
Ambiance
Prijs kwaliteit
Margot Verhaagen schrijft
op deze plaats elke week
overeten en drinken
in Zeeland
Toen ik nog studeerde, ging ik eens een
week met mijn moeder mee peren pluk
ken. Zij deed dat ieder jaar met een vaste
club en omdat wat extra geld me aanlokkelijk
leek, ging ik mee. Vroeg opstaan was een vereiste
en de eerste dagen moest ik vreselijk wennen aan
de lange dagen tussen de fruitbomen.
Om te beginnen had alles een vast stramien.
Om tien uur koffie, uit de thermoskan, rond
twaalf uur schafttijd met meegebrachte boter
hammen en om drie uur dan weer een kop thee
uit een andere thermoskan. Bij regen schuilden
we even in een kleine houten keet. Maar niet te
flauw; dat deden we pas als het echt heel hard re
gende. Het was een heel ander ritme dan dat ik in
mijn studentenleventje gewend was: én vroeg op
én meteen aan de slag.
Ontbijt en lunch maken, de thermoskannen
vullen en op de fiets naar de boomgaard. Daar
was het al een drukte van jewelste. Overal ston
den ladders, manden en kisten. De eerste dagen
was ik nog niet erg bedreven in het plukken. Wel
genoot ik ervan om buiten te zijn en die prach
tige vruchten van dichtbij te aanschouwen. Want
dat er mooie peren, in dit geval conference, op
Beveland groeien, dat weet heel Nederland. Toen
ik alweer naar mijn studentenstad terug was,
plukte mijn moeder met haar clubje nog een paar
weken door. Ze hadden op een gegeven moment
zelfs een eigen pluklied. Weer thuis maakte ik
een salade van rucola, stukjes geschilde peer, 75
gram. blauwe aderkaas en een handje walnoten.
Heerlijk met een dressing van olijfolie en balsa-
mico azijn. Dat had ik wel verdiend.
De eerste dagen was ik nog niet erg bedreven in het
plukken. Wel genoot ik ervan om buiten te zijn en die
prachtige vruchten van dichtbij te aanschouwen
VLISSINGEN Even 'smossen' is
een begrip in Zeeland en inmid
dels ver daar buiten. Ton Luteijn
nam het 't Smoske aan de Boule
vard in Vlissingen een paar jaar
geleden over en bouwde het
concept verder uit. Nu heeft hij
ook zaken bij de Kenniswerf en
in Goes en wellicht komen er
nog nieuwe locaties bij.
„We kijken altijd rond of ver
dere uitbreiding mogelijk is",
zegt Luteijn. Smossen is Belgisch
voor knoeien, al zou je wel gek
zijn om dat met deze smakelijke
broodjes te doen, hoewel ze rij
kelijk belegd zijn. „Het heeft
onze voorkeur om met zoveel
mogelijk Zeeuwse producten en
lokale leveranciers te werken",
geeft Luteijn aan. „Al kan dat niet
met alle producten. Onze eieren
komen van Walcheren evenals
de sla waarmee alle broodjes
worden belegd. Ons vlees komt
uit Zeeuws-Vlaanderen. In het
seizoen kopen we ook tomaten
hier maar buiten het seizoen ko
men die uit Spanje omdat we
een vaste aanvoer nodig hebben.
Het gaat bij ons om grote hoe
veelheden."
Want smossen is dan wel een
begrip, dat moet ook zo bijven en
het is hem er alles aan gelegen
om dat zo te houden. „We zijn
iedere dag geopend; een van de
pijlers van het succes van 't
Smoske", denkt hij. „Daarnaast
weten veel mensen niet dat onze
koks iedere dag al vanaf half ze
ven 's ochtends in de keukens
alle salades zelfbereiden, zonder
conserveringsmiddelen. Kwali
teit en verse producten staan
hier namelijk hoog in het vaan
del." Tevreden hapt hij in zijn
broodje smos met oude kaas.
BEOORDELING
zaterdag 30 september 2017
EGITIE
Hoofdgerechten ook smakelijk?
Nagerecht?
(Prijs/kwaliteit telt dubbel)
Loods
Jan de Looff. foto's mechteld jansen
't Smoske bij de Kenniswerf in Vlissingen. foto ruben oreel
