'Nu profiteren anderen van mijn
strijddat is ook belangrijk'
Parttime conducteur
Peter Weijgertze wil
dezelfde rechten als
fulltimers
NS-conducteur Peter
Weijgertze klopt aan
bij het College voor
de Rechten van de
Mens omdat hij niet
dezelfde rechten
kreeg als zijn fulltime
werkende collega's.
'Dat voelde als heel
oneerlijk'.
COMMERCIËLE BIJLAGE BIJ DEZE KRANT
Peter Weijgertze (6iis nog
steeds een beetje verbaasd. Zijn
klacht over discriminatie van
deeltijders, ingediend bij het
College voor de Rechten van de
Mens, werd onlangs volledig
gegrond verklaard. „Dit voor mij
positieve oordeel had ik nooit
verwacht."
Weijgertze, treinconducteur van
beroep, werkte tot 1 december
vorig jaar 32 uur per week. In zijn
CAO is een ouderenregeling opge
nomen, waarin staat dat werkne
mers van 61 jaar en ouder mogen
kiezen voor een werkpatroon van
drie om vier dagen van 8 uur (de
ene week drie dagen, de andere
week vier dagen werken), met
inzet van verlofrechten. Alleen
mensen met een fulltime baan
kunnen hier gebruik van maken,
aldus de CAO. „Maar ik wilde dat
ook graag. Bij fulltimers wordt
in de week van drie werkdagen
dan een vaste roostervrije dag
ingeroosterd. Maar mijn werkge
ver stond mij dat niet toe." De
treinconducteur kwam dus in de
situatie dat een fulltimer iets wel
mag en hij als parttimer niet. „Het
voelde heel oneerlijk. Ik voelde me
gediscrimineerd."
Weijgertze koos er uiteindelijk
voor om dan maar zijn werkweek
te verlagen naar 30 uur per week
om toch tot het gewenste werk
patroon te komen. Toch zat het
hem niet lekker. „Ik vond het raar.
Ik ben me toen een beetje gaan
verdiepen in de regels en het
staat gewoon in de Grondwet dat
parttimers en fulltimers dezelfde
rechten moeten hebben. Maar ja,
hoe dan verder, dacht ik. Ik over
woog een rechtszaak aan te span
nen, maar kwam bij het 'googlen
op discriminatie' vanzelfbij het
College voor de Rechten van de
Mens terecht. Die zijn er voor dit
soort zaken en de procedure is
ook nog gratis."
Om kort te gaan: Weijgertze
legde zijn klacht neer bij het
College, die de zaak ontvankelijk
verklaarde en een onderzoek
startte. Vervolgens kwam er een
zitting waar NS en Weijgertze
werden gehoord. Weijgertze ging
er naartoe in zijn uniform, als
een trotse conducteur, die het als
een David opnam tegen Goliath.
Hij werkte tenslotte al sinds 1984
bij de NS en doet dat nog steeds
met veel plezier. „Het werk kent
steeds nieuwe uitdagingen. Van
het routineuze controleren van
vervoersbewijzen, het optreden
als gastheer tot handhaven van
regels. Het mooie van deze baan
is de omgang met mensen, reizi
gers weten dat er momenten zijn
dat je het verschil kan maken."
De voor Weijgertze positieve
uitspraak door het College had
hij bepaald niet verwacht. „Dit
is een heel mooie overwinning."
Uiteindelijk is de NS met de vak
bonden aan de slag gegaan om dit
probleem in de CAO te bespreken.
„Bij de FNV staat het nu al op de
agenda. En inmiddels staat de NS
toe dat iedereen 'drie om vier' kan
werken, ook parttimers. Op mijn
werk ondervind ik gelukkig geen
enkel nadeel van mijn actie. Ik
maak de NS dan ook geen verwijt,
het probleem zit 'm in de CAO. Ik
ben tevreden over hoe het nu gaat.
Ik werk echter nog wel 30 uur.
Dat scheelt me iets aan inkom
sten en iets van mijn pensioen,
maar ik laat het erbij, de grootste
slag is binnen. Nu profiteren
vooral anderen van mijn strijd en
dat vind ik ook belangrijk." I
