VINCENT
LUISTERT
RADIO
ABBA's Benny Andersson (70) keert terug met een
soloplaat. Muzikale memoires, zegt de hitmaker over zijn
instrumentale werk Piano. „Ik snap de popmuziek van nu
niet meer."
De tijd zal leren of
we bij elkaar
terugkomen
Benny Andersson steekt in een uit
gesproken goed humeur. Hij
maakt grapjes met zijn Neder
landse bezoek en wijst op de
naderende confrontatie met het
Zweedse voetbalelftal. „Ik vind
jullie nog steeds geweldig. Maar
we gaan jullie wel verslaan."
Bijna 71 is de tweede 'B' van ABBA inmiddels,
maar hij voelt zich precies als toen hij 40 was:
„Hartstikke fit. Alleen in de spiegel zie je dat je
ouder wordt. Dat laatste is jammer, natuurlijk."
En dan met onderkoelde humor: „Maar het had
veel erger kunnen zijn. Op mijn leeftijd kun je ook
makkelijk dood zijn."
In zijn eigen studio op het Stockholmse eilandje
Kastellholmen oogt Andersson deze middag nog
net zo guitig als tijdens ABBA's gloriejaren. Hij is
wel iets beter gekleed. Het glitterende broekpak en
de plateaulaarzen zijn vervangen door een col
bertje met een decent vestje eronder. In de keuken
heeft hij een lunchbuffetje laten klaarzetten.
Gerookte zalm op knackebröd en haring met rog
gebrood. Benny's genodigden drinken er mineraal
water en witte wijn bij.
De gastheer wil voor het gesprek zijn vleugel
laten zien. Op de zwartglanzende Fazioli speelde
hij zijn gehele nieuwe album Piano bij elkaar. Een
instrumentale plaat met songs uit zijn rijke loop
baan: ABBA uiteraard, maar ook werk uit de musi
cal Chess en songs van zijn eigen orkest waarmee
hij al jaren in Zweden optreedt. „Dit album begon
als experiment", zegt hij. „Ik wilde kijken wat er
van songs als Happy New Year of Thank You for the
Music zou overblijven als je alle versiering weg
haalt. Meer dan voldoende, zo bleek." Lachend:
„Anders had jij het natuurlijk nooit gehoord. Dat
begrijp je wel!"
„Ik wilde juist mijn hele loopbaan laten zien. Die
behelst veel meer dan ABBA. Die band bestaat al
sinds 1982 niet meer. Ik heb daarna 35 jaar doorge
werkt. Toen ik de liedjes allemaal had ingespeeld,
bedacht ik dat ze bij elkaar klonken als muzikale
memoires. Elk liedje vertegenwoordigt een deel
van mijn leven."
„Niet noodzakelijkerwijs de ABBA-liedjes, hoor.
Dat die songs nog zo bekend zijn, is een kwestie
van geluk. Er zit natuurlijk wel kwaliteit in die
opnames, anders deden ze het niet zo goed meer
op de radio. Maar wij dachten in 1982 echt dat onze
populariteit langzaam maar zeker zou verdampen.
'Misschien ontvangen we nog eens wat royalty's
uit India', dacht ik. Maar dankzij veel onverwachte
wendingen, de coverhits van popduo Erasure, het
succes van ons verzamelalbum Gold en natuurlijk
de musical Mamma Mial, leven die liedjes nog
steeds. Daar ben ik natuurlijk wel trots op."
„Ik luister er eerlijk gezegd zelden naar, draai thuis
Dat luisteren gebeurt nog vaak met autora
dio's en stereo-installaties. Ongeveer een
kwart van de luisteraars, onder wie ik, luistert
vaak met de smartphone naar radio. De smart-
phone is de ruisloze wereldontvanger van 2017.
Ik kan de obscuurste lokale zendertjes uit het
aardbevingsgebied in Mexico ontvangen,
president Kim president Trump voor gestoorde
idioot horen uitmaken op Pyongyang 1, en live
de vechtpartij in het Oegandese parlement
bijwonen op Radio Kampala.
Mathurin
stopt met
solo's
Tokyo Trial
in race voor
Emmy
De Nederlander, jij, ik, wij; de Nederlan
der luistert gemiddeld 144 minuten per
dag naar de radio. Er zijn er die nooit
luisteren maar ook die het toestel de hele dag
hebben aanstaan. Als je die allemaal optelt,
kom je dus op gemiddeld 144 minuten, lees ik
in het ADO, het Audio Distributie Onderzoek,
uitgevoerd door de Stichting Nederlands
Luister Onderzoek.
Quote van de dag
land. Er is concurrentie, vooral tussen de stati
ons die popmuziek draaien. Ze willen allemaal
de hoogste luistercijfers, is het niet vanwege de
reclame-inkomsten, dan wel omdat ze de door
de Haagse politiek opgelegde targets moeten
halen. Om zich te onderscheiden moeten ze
dus net iets anders klinken dan de anderen,
maar toch hetzelfde. En dat is nou precies
waarom ik niet lang achter elkaar naar de
meeste zenders kan luisteren.
een aantal traditioneel luisterende Nederlan
ders bevraagd over hun luistergedrag. Wat
blijkt? Bij de overgrote meerderheid staat de ra
dio altijd op dezelfde zender. De radio is een
soort audiovriend die men vergezelt tijdens
het werk, het sporten, het autorijden en alle
andere dagelijkse activiteiten. Men wil eigen
lijk dat de radio altijd ongeveer hetzelfde
klinkt.
Voor dat doel is de 'horizontale programme
ring' bedacht. Elke dag op dezelfde tijdstippen
dezelfde mensen die dezelfde soort muziek
draaien. Het nieuws dat ze brengen, in hun
luchtige, frisse plaatjepraatjeformats, is elke
dag anders maar toch klinkt het elke dag het
zelfde. Je weet waar je aan toe bent. Je gaat ook
niet opeens 's morgens gebakken aardappelen
zitten eten in plaats van brood, nou dan. Men
sen zijn, concludeerde ik, fan van een station,
terwijl ze vroeger, in de tijd vlak na de zeezen
ders, toen je alleen publieke radio had, fan van
een omroep waren.
Stefan Raatgever
Er staan 21 liedjes op de plaat. Zes daarvan zijn
van ABBA. Is dat niet weinig?
Op welk gedeelte bent u het meest trots?
Geniet u van uw opvolgers in de hedendaagse
pop?
CABARET
Cabaretière
Jetty Mathurin
(66) stopt met
het maken van
solo's. In De
overdracht gaat
ze op zoek naar
een opvolgster
die, zegt Mathu
rin, 'het zwarte
gat dat ik ach
terlaat vult'. De
overdracht gaat
op 16 oktober in
première.
DRAMA
Tokyo Trial van
de Nederlandse
regisseur Pieter
Verhoeff is ge
nomineerd voor
een Emmy
Award voor
beste miniserie.
De serie, met
Marcel Hen-
sema en Hade-
wych Minis, kan
op 20 novem
ber de prijs win
nen.
vrijdag 29 september 2017
Toch verandert er af en toe wel iets in radio-
Reageren? vincent@persgroep.nl
Froukje de Both
vertelt in Story dat haar
relatie met radio-dj
Niek van der Bruggen
in zwaar weer zit.
Ik heb, naar aanleiding van dit onderzoek,
